a) Müslüman olmak. Müslüman olmayanın haccı sahih değildir.

b) Akıllı olmak. Deli olanın haccı sahih değildir.

c) Muayyen zamanında eda edilmesi. O da, Şevval, Zilkade ve Zilhiccenin ilk on günüdür. Ancak bu aylardan birisinde hacca ait menasik yapılabilir. Ondan evvel yapılırsa caiz değildir. Meselâ, temettü ve kıran'a niyet edecek kimse, bu aylardan evvel kurban kesmeye gücü yetmeyecek diye onun yerine oruç tutamaz.

d) Muayyen mekânında eda edilmesi. Haccın rükün ve vaciplerini eda edebilmek için, şer'an tayin edilmiş yerlerde olması gerekir.

B - Haccın rükünleri de altıdır.

1 - İhramdır. İhramdan maksat, bildiğimiz malum havlulara bürünmek değildir. Ancak hac nevilerinin (çeşitlerinin) birine niyet edip haccın amellerine girmektir.

2 - Arefe vakfesi. Vakfenin mutlaka hududu malum olan Arafat sahasında olması icabeder.

3 - Kâbenin tavafı. Bu tavaf Kâbenin etrafında olmalıdır.

4 - Sa'y. Safa ile Merve arasında gidip gelmektir.

5 - Traş olmaktır.

Telbiye, rükün değil, sünnettir.

Namaz için niyet ne ise, ihram da hac için böyledir. Yani nasıl ki kişi, namazın niyetini getirmediği takdirde batıl ise öylece haccın ihramı olmazsa hac da batıldır. Yalnız yukarda belirtildiği gibi ihram o dikişsiz elbiseden ibaret değildir. O hac menasikine girmeğe niyet getirmekten ibarettir. Hatta bir kimse dikili elbisesiyle niyet getirirse haccı sahihtir. Yalnız günahkar olur ve kurban kesmeğe mecburdur.

6 - Tertipdir.

Yani önce ihram, sonra Arefe'de vakfe yapmak, sonra tavaf etmek sonra da daha önce herhangi bir tavafın akabinde yapmamış ise sa'yetmektir.


Yükleniyor...