"Her bir peygamber'in müstecap birer duası var. O duayı yapmıştır ben ise duamı saklamak istiyorum, ahirette ümmetime şefâat etmek için."

Resûlüllah'ın üç çeşit şefâatı vardır:

1- Dünyada iken şefâatı Kur'an-ı Kerim şöyle buyuruyor:

وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوٓا اَنْفُسَهُمْ جَآؤُ‌كَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوَّابًا رَح۪يمًا

"Eğer onlar, nefislerine zulmettikleri zaman sana gelseler de günahlarına Allah'dan mağrifet dileseler, Peygamber de kendileri için afv isteseydi; elbette Allah'ı tevbeleri ziyade kabul edici, çok esirgeyici bulacaklardı." (Nisa: 64)

Sahabeler herhangi bir günah işledikleri zaman Allah'ın Resûlüne gidip derlerdi ki: "Şunu, bunu yaptım. Benim için istiğfar buyur ey Allah'ın Resûlü."

2- Berzahda iken şefâat: İbni Mez'undan rivayet olunmuştur:

اِنَّ لِلّٰهِ مَلَآئِكَةً سَيَّاحِينَ يُبَلِّغُونِى عَنْ اُمَّتِى السَّلَامَ

"Ümmetimin selâmını bana ileten Allah'ın seyyah melekleri vardır." Başka bir hadisde de şöyle buyuruyor:

حَيَاتِى خَيْرٌ لَكُمْ وَوَفَاتِى خَيْرٌ لَكُمْ تُعْرَضُ عَلَىَّ اَعْمَالُكُمْ فَمَا رَاَيْتُ مِنْ خَيْرٍ حَمِدْتُ اللّٰهَ وَمَا رَاَيْتُ مِنْ شَرٍّ اِسْتَغْفَرْتُ اللّٰهَ لَكُمْ

"Hayatta olmam da, vefatım da sizin için hayırlıdır.