عبوديت ايسه، خالصًا لِوجه اللّٰه اولمالى. يالڭز عجزينى إظهار ايدوب، دعا ايله اوڭا إلتجا ايتملى. ربوبيتنه قاريشمه‌مالى. تدبيرى اوڭا بيراقمالى. حكمتنه إعتماد ايتملى. رحمتنى إتهام ايتمه‌ملى. أوت حقيقتِ حالده آياتِ بيّناتڭ بيانيله ثابت اولان: بتون موجودات، هر بريسى برر مخصوص تسبيح و برر خصوصى عبادت، برر خاص سجده ايتدكلرى گبى· بتون كائناتدن درگاهِ إلٰهيه‌يه گيدن، بر دعادر. يا إستعداد لسانيله‌در. (بتون نباتاتڭ دعالرى گبى كه· هر برى لسانِ إستعداديله فيّاضِ مطلقدن بر صورت طلب ايدييورلر و أسماسنه بر مظهريتِ منكشفه ايسته‌يورلر.) ويا إحتياجِ فطرى لسانيله‌در. (بتون ذىحياتڭ، إقتدارلرى داخلنده اولميان حاجاتِ ضروريه‌لرى ايچون دعالريدر كه· هر بريسى او إحتياجِ فطرى لسانيله جوّادِ مطلقدن إدامهِٔ حياتلرى ايچون بر نوع رزق حكمنده بعض مطالبى ايسته‌يورلر.) ويا لسانِ إضطراريله بر دعادر كه: مضطر قالان هر بر ذىروح· قطعى بر إلتجا ايله دعا ايدر، بر حامئِ مجهولنه إلتجا ايدر، بلكه ربِّ رحيمنه توجّه ايدر. بو اوچ نوع دعا، بر مانع اولمازسه دائما مقبولدر.

Yükleniyor...