هم قرآنڭ، مسائلِ كونيه‌نڭ بعضسنده إبهام و إجمالى ايسه· إرشادى بر لمعهِٔ إعجازدر. أهلِ إلحادڭ توهّم ايتدكلرى گبى مدارِ تنقيد اولاماز و سببِ قصور دگلدر.

أگر ديسه‌ڭ:

"عجبا نه‌دن قرآنِ حكيم فلسفه‌نڭ موجوداتدن بحث ايتديگى گبى ايتمييور؟ بعض مسائلى مجمل بيراقير، بعضسنى نظرِ عمومىيى اوقشايه‌جق، حسِّ عامّه‌يى رنجيده ايتميه‌جك، فكرِ عوامى تعجيز ايدوب يورميه‌جق بر صورتِ بسيطانهِٔ ظاهرانه‌ده سويله‌يور؟

جوابًا ديرز كه:

فلسفه، حقيقتڭ يولنى شاشيرمش اونڭ ايچون... هم، گچمش درسلردن و سوزلردن ألبته آڭلامشسڭ كه: قرآنِ حكيم، شو كائناتدن بحث ايدييور· تا، ذات و صفات و أسماءِ إلٰهيه‌يى بيلديرسين. يعنى بو كتابِ كائناتڭ معانيسنى آڭلاتديروب، تا خالقنى طانيتديرسين. ديمك موجوداته كنديلرى ايچون دگل، بلكه موجدلرى ايچون باقييور. هم عمومه خطاب ايدييور. علمِ حكمت ايسه، موجوداته موجودات ايچون باقييور. هم خصوصًا أهلِ فنّه خطاب ايدييور. اويله ايسه مادام كه قرآنِ حكيم، موجوداتى دليل ياپييور، برهان ياپييور. دليل ظاهرى اولمق، نظرِ عمومه چابوق آڭلاشيلمق گركدر. هم مادام كه قرآنِ مرشد، بتون طبقاتِ بشره خطاب ايدر. كثرتلى طبقه ايسه، طبقهِٔ عوامدر. ألبته إرشاد ايستر كه· لزومسز شيلرى إبهام ايله إجمال ايتسين و دقيق شيلرى تمثيل ايله تقريب ايتسين و مغالطه‌لره دوشورمه‌مك ايچون ظاهرى نظرلرنده بديهى اولان شيلرى، لزومسز بلكه ضررلى بر صورتده تغيير ايتمه‌مكدر.

Yükleniyor...