Ezan ve ikametle ilgili bazı hükümler vardır. Şöyle ki:

1) Ezan şu mübarek kelimelerden ibarettir.

"Allahü Ekber, Allahü Ekber, Allahü Ekber, Allahü Ekber...

Eşhedü en lâ ilâhe illallah, Eşhedü en lâ ilâhe illallah.

Eşhedü enne Muhammeden resûlullah, Eşhedü enne Muhammeden resûlullah.

Hayye ale's salâh, hayye ale's-salâh.

Hayye alel-felâh, hayye alel-felâh.

Allahü Ekber, Allahü Ekber.

Lâ ilâhe illallah" ...

Memleketimizde bir müddet ezan yerinde ezanın şu tercümesi okunmuştur:

"Tanrı uludur, Tanrı Uludur, Tanrı Uludur, Tanrı Uludur

Şübhesiz bilirim bildiririm Tanrıdan başka yoktur tapacak, Şübhesiz bilirim bildiririm Tanrıdan başka yoktur tapacak.

Şübhesiz bilirim bildiririm Tanrının elçisidir Muhammed, Şübhesiz bilirim bildiririm Tanrının elçisidir Muhammed.

Haydin namaza, haydin namaza.

Haydin felâha, haydin felâha.

Tanrı uludur, Tanrı uludur.

Tanrıdan başka yoktur tapacak."

Sabah ezanlarında: "Hayye alel-felâh"lardan sonra iki defa "Essalâtü hayrün mine'n-nevm: Namaz uykudan hayırlıdır, diye okunur.

2) Erkekler yalnız başına yahut cemaatle namaza durdukları zaman ikamet yapılır. Ezan sözleri aynen okunur. Yalnız "Hayye alel-felâh"lardan sonra yine iki kere: "Kad kametissalâh" denilir ki, namaz başladı demektir.

Bir de ezanda, her cümle arasında bir bekleme (sekte) yapılır, ikinci cümlelerde ses biraz daha yükseltilir. Buna "Teressül, irtisal" denilir. İkamette ise duraklama yapılmaz. Sürekli okunur ki, buna "Hedir" denir.