Sadakat: Üstad Van’da bir talebesine diyor: ‘Benim arkamdan gel, korkma. Yalnız ahde vefa ve sadakat şarttır.’

Üstad Hangi Hususlarda Taklid Edilebilir: Üstadın yeme, içme, giyimi ve uyuması taklid edilemez. Onları yapabilmek için ancak Üstad olmak lazımdır. Fakat şecaat, fedakarlık gayret, hamiyet sıfatları taklid edilir, çünkü cadde-i Kübradır...

Sebat - Devam: Yalnız da kalsak, bütün dünya aleyhimizde de olsa ve farz-ı muhal nurcular da istifa etse, yine Risale-i Nur’un mesleğinde devam etmeliyiz.

• Hergün bir satır kadar ezber. Her ezberi tekrardan sonra yenisini ezberlemek. Bunları daima o gün içinde tekrar etmek.

Ezberle aklen, “Salavat-ı Şerifeyi” okuyarak kalben inkişaf ederiz.

• Üstad Hazretleri birşeyi tasvip etmeyince, o kişiyi kırmadan hikmetle, kendi halinin müsait olmadığını izhar ederek ifade ederdi.

Bir talebesi mektup yazıyor, ve bu mektubun umuma neşredilmesini istiyor. Üstad Hazretleri onun o hissini kırmadan bir mektup yazıyor ve ona neşretmemek şartıyla gönderiyor. O arzusuna cevap veriyor.

• Herkesin kaldıracağı şekilde konuşmalıyız.

Azami Dikkat: Hizmetkar, bütün dünyayı Üstadına bağladığı gibi, bunun aksine de -samimiyetine rağmen- sebep olabilir.

• İzzet ve şerefini Risale-i Nur’a feda etmek.

• İnsan yaşlandıkça imtihan şiddetlenir.

Kitabilik: Söylediğiniz Risale-i Nur’da yazılı ise kabul... Yerini gösteriniz... Kitabî konuşmak...

Nur’un Esiriyiz: Bir kardeş dedi; “Üstadım tashih bitti, şimdi iş kalmadı” Üstad; “Bekçilik yaparsın!.. Risale-i Nur’un esirisin” diyerek kalbinin içine cevap verdi.

İttiba: Üstada itaat, ittiba ederek hareket edersem, muvaffak olmasam da, me’sul olmam.

Okumak: Okurken iş hatırına gelirse “Sonra yaparsın, vakit kaçmıyor” demek. Uyku gelirse “Bu bahsi bitir, öyle uyursun” demek, nefsi ikna etmek...

Üstada Mutlak İnkiyad-Sadakat: Z. Ağabey, “Bir taş gibi Üstadımız oraya vurur, oraya. Buraya vurur, buraya. Şuraya vurur, şuraya gideriz.” diye Urfa Emniyetine cevap veriyor. “Üstadımız bir şey demeden hareket etmeyiz, hizmetkarız” diyor.

• Sabah ve ikindi yarım saat hava almak, zihni açar. Üstad ikindi zamanı da çıkardı.

• Bir zamanlar ben hizmette, 15-16 saat mesaiye kanaat etmiyordum...

• Asabiyet halinde his hakimdir...

Meşveretin Şartı: Uykusuzluk asabiyet verir; akıl, fikir yerine his konuşur. “Saat 24.00’den sonra; istişare yapmayın, müdavele-i efkara girişmeyin, Risale-i Nur’dan bir bahis dahi sormayın” diye ağabeylere söylendi...

Hizmete Devam: Üstad, azami ihlas, sadakat, sebat dersi veriyor, hizmette tahkim ediyordu.

• Ben Üstadın, şahsıma ait kerametlerine mazhar olamadım.

Üstadın tasarrufu herkese göre değişiyor. Mesela: Hapse düşen veya ye’se düşen bazılarına gözükmesi gibi...

• Yeni gelen talebelerle meşgul olmalıyız. Aramızda dahi menfi mes’eleleri konuşmamalıyız.

• Biz Üstadımıza menfi haberleri söylemezdik.

Meşakkat: Derste yer bulamasam da ayakta kalırım, yine de iştirak ederim.

Yükleniyor...