imkan ve fırsat verdim”
• Kuruntu, vehim ve üzüntülere müptela olanlara şunu söylemek istiyorum. “Madem ki, Allah’tan ümidi kesmeyerek, ümitvar olarak, ferahlı ve neş’eli davranarak; sıhhat ve afiyet, gayret ve faaliyet, şevk ve himmet gibi nimetlere ve zevklere erişmek mümkündür. Öyle ise bu üzüntü ve vehimler niye?”
• Daima müsbet şeyler düşünmek, bu insanın da hayatını kurtarabildi. Ben ve siz, küçük sıkıntılarımıza ve dertlerimize, ehemmiyetsiz ve küçük olduğu halde; kuruntu ile kendi hayalimizde büyütmek vehmine düştüğümüz, gam ve kederlerimize, (bir dakika dahi olsa) niçin vücud rengi verelim, niçin bizde durmasına ve yerleşmesine müsaade edelim!
• Hem madem ki, sadece ferahlı sürurlar ve neş’eli hal ve hareketlerimize devam etmekle, ruhi ve kalbi olarak meserretli bir vaziyette davranmakla; gam ve sıkıntı, atalet ve tehavünü def’etmek mümkünmüş. Mesrur ve müferrah bir halet-i ruhiyeyi elde edip, gayyuriyet ve faaliyet saadetine erişmek mümkünken ne için kendi kendimizi mahzun, mükedder ve heder edelim...
Ne için fıtratımızda meknuz, ezel ve ebede müteveccih kabiliyetleri köreltelim.
• Niyeti ve düşüncesi ne ise; insan o’dur.
• İnsan kat’iyyen görecektir ki, maarif-i İlahiyye ve tahkiki iman derslerini hergün okuyarak imanı kuvvetlendikçe; eşyaya, hayata, insanlara ve mahlukata karşı görüş ve düşünceleri -hakikatbîn bir kimse haline yükselmiş olmanın semeresi olarak- değişecektir. Bu değişikliğe erişince de, eşyalar, insanlar ve mahluklar; kendisine karşı hallerini değiştirirler.
İnsan, düşünce, tasavvur ve görüşlerini Marifetullah ilmi ile, Hakaik-i Kur’aniye ve imaniyeyi sebat ve sadakatla mütalaa ile cehaletten kurtularak değiştirirse, maddî ve manevî, ferdî ve içtimaî, imanî ve fikrî hayatında çok hızlı ve müsbet bir değişiklik olduğunu görür. Hayret ve hayranlıklar içinde, Allah’a hamd ü sena eder. Hal ve akibetimize mes’udane şekil veren kuvvet, Kadir-i Zülcemal ve Rabb-i Rahimimiz olan Allah tarafından içimize iddihar edilmiştir, fıtratımızda ve benliğimizde meknuz bir haldedir.
• Bizim vazifemiz: Ye’s, gam ve kederlere kendimizi kaptırmayarak; heva, heves ve sefahetle kendi kendimizi körletip mahvetmeyerek; himmet ve gayretle bu fıtrî kabiliyetlerimizi, ilm-i iman ve Marifetullahla çalıştırmak, inkişaf ve inbisat ettirmektir...
• Kuruntu, vehim ve üzüntülere müptela olanlara şunu söylemek istiyorum. “Madem ki, Allah’tan ümidi kesmeyerek, ümitvar olarak, ferahlı ve neş’eli davranarak; sıhhat ve afiyet, gayret ve faaliyet, şevk ve himmet gibi nimetlere ve zevklere erişmek mümkündür. Öyle ise bu üzüntü ve vehimler niye?”
• Daima müsbet şeyler düşünmek, bu insanın da hayatını kurtarabildi. Ben ve siz, küçük sıkıntılarımıza ve dertlerimize, ehemmiyetsiz ve küçük olduğu halde; kuruntu ile kendi hayalimizde büyütmek vehmine düştüğümüz, gam ve kederlerimize, (bir dakika dahi olsa) niçin vücud rengi verelim, niçin bizde durmasına ve yerleşmesine müsaade edelim!
• Hem madem ki, sadece ferahlı sürurlar ve neş’eli hal ve hareketlerimize devam etmekle, ruhi ve kalbi olarak meserretli bir vaziyette davranmakla; gam ve sıkıntı, atalet ve tehavünü def’etmek mümkünmüş. Mesrur ve müferrah bir halet-i ruhiyeyi elde edip, gayyuriyet ve faaliyet saadetine erişmek mümkünken ne için kendi kendimizi mahzun, mükedder ve heder edelim...
Ne için fıtratımızda meknuz, ezel ve ebede müteveccih kabiliyetleri köreltelim.
• Niyeti ve düşüncesi ne ise; insan o’dur.
• İnsan kat’iyyen görecektir ki, maarif-i İlahiyye ve tahkiki iman derslerini hergün okuyarak imanı kuvvetlendikçe; eşyaya, hayata, insanlara ve mahlukata karşı görüş ve düşünceleri -hakikatbîn bir kimse haline yükselmiş olmanın semeresi olarak- değişecektir. Bu değişikliğe erişince de, eşyalar, insanlar ve mahluklar; kendisine karşı hallerini değiştirirler.
İnsan, düşünce, tasavvur ve görüşlerini Marifetullah ilmi ile, Hakaik-i Kur’aniye ve imaniyeyi sebat ve sadakatla mütalaa ile cehaletten kurtularak değiştirirse, maddî ve manevî, ferdî ve içtimaî, imanî ve fikrî hayatında çok hızlı ve müsbet bir değişiklik olduğunu görür. Hayret ve hayranlıklar içinde, Allah’a hamd ü sena eder. Hal ve akibetimize mes’udane şekil veren kuvvet, Kadir-i Zülcemal ve Rabb-i Rahimimiz olan Allah tarafından içimize iddihar edilmiştir, fıtratımızda ve benliğimizde meknuz bir haldedir.
• Bizim vazifemiz: Ye’s, gam ve kederlere kendimizi kaptırmayarak; heva, heves ve sefahetle kendi kendimizi körletip mahvetmeyerek; himmet ve gayretle bu fıtrî kabiliyetlerimizi, ilm-i iman ve Marifetullahla çalıştırmak, inkişaf ve inbisat ettirmektir...
Yükleniyor...