Gökler saldı bela, yer verdi bela

Sarstı âfâkı bir acı vaveylâ

Rahmet et âleme ey Nur-u Mevlâ

Ey cilve-i rahmet-i âlem Risalet-ün Nur

Bir yanda sel var, bir yanda kan akar

Bu bela ateşi âlemi yakar

Ağlayan bu beşer hep sana bakar

Ey nümune-i rahmet-i âlem Risalet-ün Nur

Çevrildi ateşle bu koca dünya

Bir Cehennem gibi kaynadı derya

Yetiş imdada ey şah-ı evliya

Ey bu zamanda rahmet-i âlem Risalet-ün Nur

Her yangını senin nurun söndürür

Her bir yeri bir gülşene senin nurun döndürür

Deccal'ı da bir gün gelir elbette öldürür

Ey nur-u rahmet-i âlem Risalet-ün Nur

Zındıkaya, küfre karşı saldırdın

Gönüllerden kederleri kaldırdın

Bizi nurun deryasına daldırdın

Ey bîçarelere rahmet-i âlem Risalet-ün Nur

Kaldıramaz sana aslâ kimse el

Bağlıyoruz bizler sana candan bel

Dünyalara sensin ümid ve emel

Ey ziya-i rahmet-i âlem Risalet-ün Nur

Sen ordu kurmazsın erle, uşakla

Savaşmazsın öyle topla, bıçakla

Nurunla şu asrı tutup kucakla

Ey şimdi rahmet-i âlem Risalet-ün Nur

Bitsin de bu korkunç tufan-ı şedid

Açılsın yepyeni bir devr-i mes'ud

Onsekiz bin âlem eylesin hep îd

Ey ehl-i Kur'ana rahmet-i âlem Risalet-ün Nur

 /  
271
Yükleniyor...