قارشىيه گلن صحيفه‌ده گوزل و معنيدار بر مناسبتِ عدديه گوسترر.
&﴿ (حاشيه): هم أهلِ ذكر و مناجاته قارشى، قرآنڭ زينتلى و قافيه‌لى لفظى و فصاحتلى، صنعتلى اسلوبى و نظرى كندينه چويره‌جك بلاغتڭ مزاياسى چوق اولمقله برابر· علوى جدّيتى و إلٰهى حضورى و جمعيتِ خاطرى ويرييور، إخلال ايتمييور. حالبوكه او چشيد مزاياىِ فصاحت و صنعتِ لفظيه و نظم و قافيه· جدّيتى إخلال ايدر، ظرافتى إشمام ايدييور، حضورى بوزار، نظرى طاغيتير. حتّى مناجاتڭ أڭ لطيفى و أڭ جدّيسى و أڭ علوى نظملى و مصرڭ قحط و غلاسنڭ سببِ رفعى اولان إمامِ شافعينڭ مشهور بر مناجاتنى چوق دفعه اوقويوردم· گوردم كه: نظملى، قافيه‌لى اولديغى ايچون مناجاتڭ علوى جدّيتنى إخلال ايدر. سكز طوقوز سنه‌در وردمدر. حقيقى جدّيتى، اونده‌كى قافيه و نظمله برلشديره‌مه‌دم. اوندن آڭلادم كه: قرآنڭ خاص، فطرى، ممتاز اولان قافيه‌لرنده، نظم و مزاياسنده بر نوع إعجازى وار كه· حقيقى جدّيتى و تام حضورى محافظه ايدر، إخلال ايتمز. ايشته أهلِ مناجات و ذكر، بو نوع إعجازى عقلاً فهم ايتمزسه ده قلبًا حسّ ايدر﴾|@
(حاشيه ٢): قرآنِ معجز البيانڭ معنوى بر سرِّ إعجازى شودر كه: قرآن، إسمِ أعظمه مظهر اولان رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلامڭ پك بيوك و پك پارلاق درجهِٔ ايماننى إفاده ايدييور. هم مقدّس بر خريطه گبى عالمِ آخرتڭ و عالمِ ربوبيتڭ يوكسك حقيقتلرينى بيان ايدن، غايت بيوك و گنيش و عالى اولان حق دينڭ مرتبهِٔ علويه‌سنى فطرى بر طرزده إفاده ايدييور، درس ويرييور. هم خالقِ كائناتڭ عموم موجوداتڭ ربّى جهتنده، حدسز عزّت و حشمتيله خطابنى إفاده ايدييور. ألبته بو صورتده‌كى إفادهِٔ فرقانه و بو طرزده‌كى بيانِ قرآنه قارشى، (قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ اْلاِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلٰى اَنْ يَاْتُوا بِمِثْلِ هٰذَا اْلقُرْاٰنِ لَا يَاْتُونَ بِمِثْلِهِ) سرّيله بتون عقولِ بشريه إتّحاد ايتسه، بر تك عقل اولسه دخى قارشيسنه چيقاماز، معارضه ايده‌مز. (اَيْنَ الثَّرَا مِنَ الثُّرَيَّا) چونكه شو اوچ أساس نقطهِٔ نظرنده، قطعيًا قابلِ تقليد دگلدر و تنظير ايديلمز!..
(حاشيه ٣): قرآنِ حكيمڭ عموم صحيفه‌لرى آخرنده آيت تمام اولويور. گوزل بر قافيه ايله نهايتى ختام بولويور. بونڭ سرّى شودر كه: أڭ بيوك آيت اولان مداينه آيتى صحيفه‌لر ايچون، سورهِٔ إخلاص و كوثر سطرلر ايچون بر واحدِ قياسى إتّخاذ ايديلديگندن، قرآنِ حكيمڭ بو گوزل مزيتى و إعجاز علامتى گورولويور.
(حاشيه ٤): بو مقامڭ بو مبحثنده غايت أهمّيتلى و حشمتلى و بيوك و رسالهِٔ نورڭ موفّقيتى نقطه‌سنده غايت زينتلى و سَويملى و مشوِّق كرامتڭ، پك آز و جزئى وضعيت و قيصه‌جق نمونه‌لرينه و كوچوجك أماره‌لرينه، عجله‌لك بلاسيله إكتفا ايديلمش. حالبوكه او بيوك حقيقت و او سَويملى كرامت ايسه، توافق ناميله بش آلتى نوعلرى ايله رسالهِٔ نورڭ بر سلسلهِٔ كرامتنى و قرآنڭ گوزه گورونن بر نوع إعجازينڭ لمعاتنى و رموزاتِ غيبيه‌نڭ بر منبعِ إشاراتنى تشكيل ايدييور. صوڭره‌دن، قرآنده "لفظ اللّٰه"ڭ توافقندن چيقان بر لمعهِٔ إعجازى گوسترن يالديز ايله بر قرآن يازديرلدى. هم رموزاتِ ثمانيه نامنده‌كى سكز كوچك رساله‌لر، حروفاتِ قرآنيه‌نڭ توافقاتندن چيقان مناسبتِ لطيفه و إشاراتِ غيبيه‌لرينڭ بياننده تأليف ايديلدى. هم رسالهِٔ نورى توافق سرّيله تصديق و تقدير و تحسين ايدن كرامتِ غوثيه و اوچ كرامتِ عَلَويه و إشاراتِ قرآنيه نامنده‌كى بش عدد رساله‌لر يازيلدى. ديمك معجزاتِ أحمديه‌نڭ تأليفنده او بيوك حقيقت إجمالاً حسّ ايديلمش· فقط مع التأسّف مؤلّف يالڭز بر طيرناغنى گوروب گوسترمش، داها آرقه‌سنه باقميه‌رق قوشوب گيتمش.È
&﴿ (حاشيه): هم أهلِ ذكر و مناجاته قارشى، قرآنڭ زينتلى و قافيه‌لى لفظى و فصاحتلى، صنعتلى اسلوبى و نظرى كندينه چويره‌جك بلاغتڭ مزاياسى چوق اولمقله برابر· علوى جدّيتى و إلٰهى حضورى و جمعيتِ خاطرى ويرييور، إخلال ايتمييور. حالبوكه او چشيد مزاياىِ فصاحت و صنعتِ لفظيه و نظم و قافيه· جدّيتى إخلال ايدر، ظرافتى إشمام ايدييور، حضورى بوزار، نظرى طاغيتير. حتّى مناجاتڭ أڭ لطيفى و أڭ جدّيسى و أڭ علوى نظملى و مصرڭ قحط و غلاسنڭ سببِ رفعى اولان إمامِ شافعينڭ مشهور بر مناجاتنى چوق دفعه اوقويوردم· گوردم كه: نظملى، قافيه‌لى اولديغى ايچون مناجاتڭ علوى جدّيتنى إخلال ايدر. سكز طوقوز سنه‌در وردمدر. حقيقى جدّيتى، اونده‌كى قافيه و نظمله برلشديره‌مه‌دم. اوندن آڭلادم كه: قرآنڭ خاص، فطرى، ممتاز اولان قافيه‌لرنده، نظم و مزاياسنده بر نوع إعجازى وار كه· حقيقى جدّيتى و تام حضورى محافظه ايدر، إخلال ايتمز. ايشته أهلِ مناجات و ذكر، بو نوع إعجازى عقلاً فهم ايتمزسه ده قلبًا حسّ ايدر﴾|@
(حاشيه ٢): قرآنِ معجز البيانڭ معنوى بر سرِّ إعجازى شودر كه: قرآن، إسمِ أعظمه مظهر اولان رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلامڭ پك بيوك و پك پارلاق درجهِٔ ايماننى إفاده ايدييور. هم مقدّس بر خريطه گبى عالمِ آخرتڭ و عالمِ ربوبيتڭ يوكسك حقيقتلرينى بيان ايدن، غايت بيوك و گنيش و عالى اولان حق دينڭ مرتبهِٔ علويه‌سنى فطرى بر طرزده إفاده ايدييور، درس ويرييور. هم خالقِ كائناتڭ عموم موجوداتڭ ربّى جهتنده، حدسز عزّت و حشمتيله خطابنى إفاده ايدييور. ألبته بو صورتده‌كى إفادهِٔ فرقانه و بو طرزده‌كى بيانِ قرآنه قارشى، (قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ اْلاِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلٰى اَنْ يَاْتُوا بِمِثْلِ هٰذَا اْلقُرْاٰنِ لَا يَاْتُونَ بِمِثْلِهِ) سرّيله بتون عقولِ بشريه إتّحاد ايتسه، بر تك عقل اولسه دخى قارشيسنه چيقاماز، معارضه ايده‌مز. (اَيْنَ الثَّرَا مِنَ الثُّرَيَّا) چونكه شو اوچ أساس نقطهِٔ نظرنده، قطعيًا قابلِ تقليد دگلدر و تنظير ايديلمز!..
(حاشيه ٣): قرآنِ حكيمڭ عموم صحيفه‌لرى آخرنده آيت تمام اولويور. گوزل بر قافيه ايله نهايتى ختام بولويور. بونڭ سرّى شودر كه: أڭ بيوك آيت اولان مداينه آيتى صحيفه‌لر ايچون، سورهِٔ إخلاص و كوثر سطرلر ايچون بر واحدِ قياسى إتّخاذ ايديلديگندن، قرآنِ حكيمڭ بو گوزل مزيتى و إعجاز علامتى گورولويور.
(حاشيه ٤): بو مقامڭ بو مبحثنده غايت أهمّيتلى و حشمتلى و بيوك و رسالهِٔ نورڭ موفّقيتى نقطه‌سنده غايت زينتلى و سَويملى و مشوِّق كرامتڭ، پك آز و جزئى وضعيت و قيصه‌جق نمونه‌لرينه و كوچوجك أماره‌لرينه، عجله‌لك بلاسيله إكتفا ايديلمش. حالبوكه او بيوك حقيقت و او سَويملى كرامت ايسه، توافق ناميله بش آلتى نوعلرى ايله رسالهِٔ نورڭ بر سلسلهِٔ كرامتنى و قرآنڭ گوزه گورونن بر نوع إعجازينڭ لمعاتنى و رموزاتِ غيبيه‌نڭ بر منبعِ إشاراتنى تشكيل ايدييور. صوڭره‌دن، قرآنده "لفظ اللّٰه"ڭ توافقندن چيقان بر لمعهِٔ إعجازى گوسترن يالديز ايله بر قرآن يازديرلدى. هم رموزاتِ ثمانيه نامنده‌كى سكز كوچك رساله‌لر، حروفاتِ قرآنيه‌نڭ توافقاتندن چيقان مناسبتِ لطيفه و إشاراتِ غيبيه‌لرينڭ بياننده تأليف ايديلدى. هم رسالهِٔ نورى توافق سرّيله تصديق و تقدير و تحسين ايدن كرامتِ غوثيه و اوچ كرامتِ عَلَويه و إشاراتِ قرآنيه نامنده‌كى بش عدد رساله‌لر يازيلدى. ديمك معجزاتِ أحمديه‌نڭ تأليفنده او بيوك حقيقت إجمالاً حسّ ايديلمش· فقط مع التأسّف مؤلّف يالڭز بر طيرناغنى گوروب گوسترمش، داها آرقه‌سنه باقميه‌رق قوشوب گيتمش.È
Yükleniyor...