س –

﴿قَالُوا اَتَجْعَلُ﴾

إلٰى آخر... جمله‌سى

﴿اِذْ قَالَ﴾

جمله‌سنه جزا اولديغنه نظرًا، آرالرنده لزوم لازمدر. حالبوكه لزوم گورونميور؟

ج – ملائكه أرضڭ مؤكّللرى بولندقلرى جهتله، أرض اونلرڭ إداره‌سنده اولور. بو إعتبارله إنسانلرڭ أرضه خليفه قيلنماسى حقّنده ملائكه‌نڭ فكرلرينى إظهار ايتمك لزومى واردر.

﴿قَالَ – قَالُوا﴾

تعبيرلرى، مقاوله و محاوره شكلنده مشاوره اُسلوبنى إنسانلره اوگرتمك ايچوندر. يوقسه جنابِ حق مشاوره‌دن منزّهدر.

ملائكه‌نڭ

﴿اَتَجْعَلُ﴾

ايله ياپدقلرى إستفهامدن مقصد، جعله إعتراض، جعلى إنكار ايتمك دگلدر. چونكه جنابِ حقّڭ فعللرينه إعتراض ايتمگه عصمتلرى مانعدر. آنجق جعلڭ سببى مخفى اولديغندن، تعجّبله سبب و حكمتنى صورمشلردر. جعل تعبيرندن آڭلاشيلييور كه· إنسانڭ أحوالى، وضعيتلرى نه طبيعتڭ إقتضاسيدر و نه ده فطرتڭ ايجابيدر، آنجق بر جاعلڭ جعلى ايله‌در.

س –

﴿فِيهَا﴾

: مسافه پك قيصه اولديغى حالده، ايكنجى

﴿فِيهَا﴾

نڭ ذكرينه نه إحتياج واردر؟

ج – برنجى

﴿فِيهَا﴾

ايله، بشرڭ بر روح گبى أرضه نفوذ ايتمه‌سيله أرضى إحيا ايتمسنه· ايكنجى

﴿فِيهَا﴾

ايسه، بشرڭ فسادى دخى عزرائيل گبى أرضڭ قلبنه قدر پنچه‌سنى صوقوب أرضى إماته‌سنه إشارتدر. ديمك بشر، بر طرفدن أرضڭ شفاسى ايچون بر علاج ايكن، ديگر طرفدن ئولومنى إنتاج ايدن بر زهردر.

﴿مَنْ﴾

: بشردن كنايه‌در. كنايه‌نڭ تصريحه سببِ ترجيحى: ملائكه‌نڭ مقصدى، بشرڭ شخصيتى اولمايوب، آنجق كنديلرينه ثقيل، آغير گلن بر مخلوقڭ اللّٰهه عصيان ايتمسنه إشارتدر.


Yükleniyor...