خلاصه:
ذرّه گبى كوچك شيلر ويا عادى فعللر، خالقڭ خلقيله وجوده گلدكلرى ايچون، اونڭ دائرهِٔ علمنده داخل اولدقلرى بديهيدر. بو إعتبارله اونلردن بحث ايتمكده بِالبداهه مشاحّت (مناقشه ايتمك) يوقدر. قرآنِ كريم
﴿اَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ﴾
آيتيله بو سرّه إشارت ايتمشدر. يعنى خلق ايدن خالق، مخلوقنى بيلمز مى و بيلمه‌مسنڭ إمكانى وار مى؟ اويله ايسه مخلوقندن نه ايچون بحث ايتمه‌سين، نه ايچون مخلوقيله قونوشماسين؟
ايكنجى مغالطه:
اونلر "قرآنڭ اسلوبلرى و شيوه‌سى آلتنده بر إنسانڭ تمثالى گورونور" دييورلر. چونكه قرآنده بحث ايديلن عادى ايشلر و حقير شيلر، إنسانلرڭ آراسنده ياپيلان محاوره و قونوشمالر گبيدر. بو جاهل حريفلر بيلمزلر مى كه سويله‌نيلن بر كلام، بر جهتدن متكلّمنه باقارسه بر قاچ جهتدن ده مخاطبنه باقار. چونكه مخاطبڭ أحوالنى نظره آلمق لازمدر كه، سويله‌نيلن سوز او أحوالڭ إقتضاسى اوزرينه سويلنسين. بناءً عليه قرآنڭ مخاطبى بشردر. قرآنڭ مقصدى ده تفهيمدر. يعنى بشرڭ بيلمديگى شيلرى بيلديرمكدر. بوڭا بناءًدر كه، بلاغتڭ إقتضاسى اوزرينه قرآن بشرڭ حسّياتيله ممزوج اولان اُسلوبلرينى گيه‌ر و شيوه‌سيله سويلر كه، بشرڭ فهمى سويله‌نيلن سوزدن توحّش ايدوب ئوركمه‌سين. أوت يوكسك بر إنسان، بر چوجقله قونوشديغى زمان چوجقلرڭ شيوه‌سيله قونوشورسه، چوجغڭ ذهننى اوقشامش اولور. چوجغڭ فهمى، اونڭ چات پات سويله‌ديگى سوزلر ايله اُنسيت پيدا ايدر· سويله‌دكلرينى ديڭلر و آڭلار. عكسى حالده او إنسان ايله او چوجق آراسنده بر معلومات آليش ويريشى اولاماز. اللّٰه ايله بشر آراسنده‌كى أخذ و إعطالر ده بويله‌در. أگر جنابِ حق بشره إعطا ايده‌جگى معلوماتى بشرڭ ترازوسيله طارتوب ويرمزسه، بشر قطعيًا نه باقار و نه ده آلير. چونكه بشر آنجق آليشمش اولديغى ترازىسنڭ ديلندن آڭلار، بو فنّى ترازيلرڭ ديلندن آڭلاماز.
ذرّه گبى كوچك شيلر ويا عادى فعللر، خالقڭ خلقيله وجوده گلدكلرى ايچون، اونڭ دائرهِٔ علمنده داخل اولدقلرى بديهيدر. بو إعتبارله اونلردن بحث ايتمكده بِالبداهه مشاحّت (مناقشه ايتمك) يوقدر. قرآنِ كريم
﴿اَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ﴾
آيتيله بو سرّه إشارت ايتمشدر. يعنى خلق ايدن خالق، مخلوقنى بيلمز مى و بيلمه‌مسنڭ إمكانى وار مى؟ اويله ايسه مخلوقندن نه ايچون بحث ايتمه‌سين، نه ايچون مخلوقيله قونوشماسين؟
ايكنجى مغالطه:
اونلر "قرآنڭ اسلوبلرى و شيوه‌سى آلتنده بر إنسانڭ تمثالى گورونور" دييورلر. چونكه قرآنده بحث ايديلن عادى ايشلر و حقير شيلر، إنسانلرڭ آراسنده ياپيلان محاوره و قونوشمالر گبيدر. بو جاهل حريفلر بيلمزلر مى كه سويله‌نيلن بر كلام، بر جهتدن متكلّمنه باقارسه بر قاچ جهتدن ده مخاطبنه باقار. چونكه مخاطبڭ أحوالنى نظره آلمق لازمدر كه، سويله‌نيلن سوز او أحوالڭ إقتضاسى اوزرينه سويلنسين. بناءً عليه قرآنڭ مخاطبى بشردر. قرآنڭ مقصدى ده تفهيمدر. يعنى بشرڭ بيلمديگى شيلرى بيلديرمكدر. بوڭا بناءًدر كه، بلاغتڭ إقتضاسى اوزرينه قرآن بشرڭ حسّياتيله ممزوج اولان اُسلوبلرينى گيه‌ر و شيوه‌سيله سويلر كه، بشرڭ فهمى سويله‌نيلن سوزدن توحّش ايدوب ئوركمه‌سين. أوت يوكسك بر إنسان، بر چوجقله قونوشديغى زمان چوجقلرڭ شيوه‌سيله قونوشورسه، چوجغڭ ذهننى اوقشامش اولور. چوجغڭ فهمى، اونڭ چات پات سويله‌ديگى سوزلر ايله اُنسيت پيدا ايدر· سويله‌دكلرينى ديڭلر و آڭلار. عكسى حالده او إنسان ايله او چوجق آراسنده بر معلومات آليش ويريشى اولاماز. اللّٰه ايله بشر آراسنده‌كى أخذ و إعطالر ده بويله‌در. أگر جنابِ حق بشره إعطا ايده‌جگى معلوماتى بشرڭ ترازوسيله طارتوب ويرمزسه، بشر قطعيًا نه باقار و نه ده آلير. چونكه بشر آنجق آليشمش اولديغى ترازىسنڭ ديلندن آڭلار، بو فنّى ترازيلرڭ ديلندن آڭلاماز.
Yükleniyor...