şimdi de Necib Fazılın tahrifine bakalım :
“4-Kardeşlerinizin meziyetlerini şahıslarınızda ve faziletlerini nefsinizde tasavvur edip, onların şerefleriyle şükredercesine iftihar etmek. Tasavvuf ehli arasında “şeyhte fani olma“ diye bir istilah vardır. Ben sofi değilim. Fakat onların bu düsturu bizim mesleğimizde” Dava kardeşlerimizde fani olmak “şeklinde tatbik olunabilir. Kişinin kendi nefsanî hislerini unutup kardeşlerinin meziyetleri ve hisleri ile yaşayabilmesi ne büyük devlettir. Zaten mesleğimizin esası kardeşliktir. Bizde esas, baba ile çoçuk, şeyh ile mürid arasındaki vasıta değildir. Bizim mesleğimizin en yakın dost, en fedakar arkadaş, en civanmerd kardeş mefkürevî oluş derecelerini gösterir. Bu kardeşliğin esasının esası da ihlas ve samimiyettir...”
Necib Fazıl buradan itibaren bir kaç cümel nurun metnini atladıktan sonra, alakası olmıyan bir şeyler daha yazmış..
İşte, Risale-i Nur’un nuranî ve parlak lafızları.. Ve işte meşhur Necib Fazılın tahrifderane donuk edebiyatı!..
Bakınız Üstâd Bediüzzaman Hazretleri ”Ehl-i tasavvufun mabeyninde fena fişşeyh, fena firResûl istilahatı var“ diyor. Bu zat ise: ”Tasavvuf ehli arasında şeyhte fani olmak diye bir istilah vardır“ diye yazmış.Yani müellif hazretleri, hem fena fişşeyh hem fene firresûl istilahları vardır diyor. Ve bu dediği, filhakika tasavvuf ehli arasında meşhur ve vâki’dir.Necib Fazıl ise sadece bir tek istilah vardır diyor.
Yine Bediüzzaman hazretleri “Mesleğimiz haliliye olduğu için meşrebimiz hillettir. Hillet ise en yakın dost ve en fedekâr arkadaş ve en güzel takdir edici yoldaş ve en civanmerd kardeş olmak iktiza eder.“ diyor.
Necib Fazıl ise: ”Bizim mesleğimizin en yakın dost, en fedekar arkadaş, en civanmerd kardeş mefkürevi oluş derecelerini gösterir“ diye yazmış..
Soruyorum dikkatinizi çekmek için yazdığımız bu mukayesede Risale-i Nur’un maksad ve muradıyla bir alakası varmıdır?. Her ne ise!..
Evet, Necib Fazıl ın sadeleştirme namı altındaki tahrifleri 1952 yıllarında Büyük Doğu mecmuasında ve bir kaç sayısında neşredildi. Bunlar Otuzuncu Söz Ene ve Zerre Risalesi, ıhlas Risalesi, Gençlik Rehberi ve müdafaalarından bazı parçalar idi. Büyük Doğunun sadeleştirerek neşr etmiş olduğu o yazılar bizde mahfuzdurlar.
Ne ise, Necib Fazılı, belki bazı kasıtlarla bunları böyle yaptı deyip bırakalım, gelelim kendilerini Risale-i Nur talebesi olarak gösterenlerin sadeleştirmelerine de bir göz atalım.
Bunlardan birisi: Tebliğ Yayın Evi, Nurun “Tabiat Risalesi“ kitabını sadeleştirerek, yani nursuzlaştırarak ve yozlaştırarak reşretti. İstelik bu sadeleştirmeyi
“4-Kardeşlerinizin meziyetlerini şahıslarınızda ve faziletlerini nefsinizde tasavvur edip, onların şerefleriyle şükredercesine iftihar etmek. Tasavvuf ehli arasında “şeyhte fani olma“ diye bir istilah vardır. Ben sofi değilim. Fakat onların bu düsturu bizim mesleğimizde” Dava kardeşlerimizde fani olmak “şeklinde tatbik olunabilir. Kişinin kendi nefsanî hislerini unutup kardeşlerinin meziyetleri ve hisleri ile yaşayabilmesi ne büyük devlettir. Zaten mesleğimizin esası kardeşliktir. Bizde esas, baba ile çoçuk, şeyh ile mürid arasındaki vasıta değildir. Bizim mesleğimizin en yakın dost, en fedakar arkadaş, en civanmerd kardeş mefkürevî oluş derecelerini gösterir. Bu kardeşliğin esasının esası da ihlas ve samimiyettir...”
Necib Fazıl buradan itibaren bir kaç cümel nurun metnini atladıktan sonra, alakası olmıyan bir şeyler daha yazmış..
İşte, Risale-i Nur’un nuranî ve parlak lafızları.. Ve işte meşhur Necib Fazılın tahrifderane donuk edebiyatı!..
Bakınız Üstâd Bediüzzaman Hazretleri ”Ehl-i tasavvufun mabeyninde fena fişşeyh, fena firResûl istilahatı var“ diyor. Bu zat ise: ”Tasavvuf ehli arasında şeyhte fani olmak diye bir istilah vardır“ diye yazmış.Yani müellif hazretleri, hem fena fişşeyh hem fene firresûl istilahları vardır diyor. Ve bu dediği, filhakika tasavvuf ehli arasında meşhur ve vâki’dir.Necib Fazıl ise sadece bir tek istilah vardır diyor.
Yine Bediüzzaman hazretleri “Mesleğimiz haliliye olduğu için meşrebimiz hillettir. Hillet ise en yakın dost ve en fedekâr arkadaş ve en güzel takdir edici yoldaş ve en civanmerd kardeş olmak iktiza eder.“ diyor.
Necib Fazıl ise: ”Bizim mesleğimizin en yakın dost, en fedekar arkadaş, en civanmerd kardeş mefkürevi oluş derecelerini gösterir“ diye yazmış..
Soruyorum dikkatinizi çekmek için yazdığımız bu mukayesede Risale-i Nur’un maksad ve muradıyla bir alakası varmıdır?. Her ne ise!..
Evet, Necib Fazıl ın sadeleştirme namı altındaki tahrifleri 1952 yıllarında Büyük Doğu mecmuasında ve bir kaç sayısında neşredildi. Bunlar Otuzuncu Söz Ene ve Zerre Risalesi, ıhlas Risalesi, Gençlik Rehberi ve müdafaalarından bazı parçalar idi. Büyük Doğunun sadeleştirerek neşr etmiş olduğu o yazılar bizde mahfuzdurlar.
Ne ise, Necib Fazılı, belki bazı kasıtlarla bunları böyle yaptı deyip bırakalım, gelelim kendilerini Risale-i Nur talebesi olarak gösterenlerin sadeleştirmelerine de bir göz atalım.
Bunlardan birisi: Tebliğ Yayın Evi, Nurun “Tabiat Risalesi“ kitabını sadeleştirerek, yani nursuzlaştırarak ve yozlaştırarak reşretti. İstelik bu sadeleştirmeyi
Yükleniyor...