DP’lileri Re’sen İkaz Bölümünün Dördüncü Numuneleri
Bu mektup 1952 yılı içinde direkt olarak Adnan Menderes’e hitaben yazılmıştır.”(6)
“
Ben çok hasta olduğum ve siyasetle alâkasız bulunduğum halde Adnan Menderes gibi bir İslâm kahramanı ile bir sohbet etmek isterdim. Hal ve vaziyetim görüşmeye müsaade etmediği için, o sûrî konuşmak yerine bu mektup benim bedelime konuşsun diye yazdım.
Gayet kısa bir kaç esası, İslâmiyetin bir kahramanı olan Adnan Menderes gibi dindarlara beyan ediyorum:
(5) Emirdağ.2 Müntehap dosya sıra no: 76 ve Emirdağ-2, s: 70.
(6) 1371 den başlar defter, s: 104.
Birincisi: İslâmiyetin pek çok kanun-u esasisinden birisi:
Ayet-i kerimesinin hakikatıdır ki; “Birinin cinayetiyle başkaları, akraba ve dostları mes’ul olamaz.
Halbuki, şimdiki siyaset-i hazırada particilik taraftarlığı ile, bir canînin yüzünden pek çok masumların zararına rıza gösteriyorlar. Bir canînin cinayeti yüzünden taraftarları veyahut akrabaları dahi şeni’ gıybetler ve tezyifler edilip bir tek cinayet, yüz cinayete çevrildiğinden; Gayet dehşetli bir kin ve adaveti damarlara dokundurup kin ve garaza ve mukabele-i bilmisle mecbur ediliyor. Bu ise hayat-ı içtimaiyeyi tamamen zir ü zeber eden bir zehirdir ve hariçteki düşmanların parmak karıştırmalarına tam bir zemin hazırlamaktır. ıran ve Mısırdaki hissedilen hadise ve buhranlar bu esastan ileri geldiği anlaşılıyor. Fakat onlar burası gibi değil, bize nisbeten pek hafif, yüzde bir nisbetindedir. Allah etmesin, bu hal bizde olsa pek dehşetli olur.
Bu tehlikeye karşı çare-i yegâne: Uhuvvet-i İslâmiyeyi ve esas İslâmiyet milliyetini o kuvvetin temel taşı yapıp masumları himaye için, cânilerin cinayetlerini kendilerine münhasır bırakmak lâzımdır. Hem emniyetin ve asayişin temel taşı, yine bu kanun-u esasiden geliyor.
Meselâ, bir hanede ve bir gemide bir masum ile on canî bulunsa, hakikî adaletle ve emniyet ve asayiş düstur-u esasîsi ile o masumu kurtanp tehlikeye atmamak için, gemiye ve haneye ilişmemek, ta ki masum çıkıncaya kadar...
İşte bu kanun-u esasî-i Kur’ânî hükmünce, asayiş ve emniyet-i dahiliyeye ilişmek; On canî yüzünden doksan masumu tehlikeye atmak, gazab-ı ilâhinin celbine vesile olur.
Bu mektup 1952 yılı içinde direkt olarak Adnan Menderes’e hitaben yazılmıştır.”(6)
“
Ben çok hasta olduğum ve siyasetle alâkasız bulunduğum halde Adnan Menderes gibi bir İslâm kahramanı ile bir sohbet etmek isterdim. Hal ve vaziyetim görüşmeye müsaade etmediği için, o sûrî konuşmak yerine bu mektup benim bedelime konuşsun diye yazdım.
Gayet kısa bir kaç esası, İslâmiyetin bir kahramanı olan Adnan Menderes gibi dindarlara beyan ediyorum:
(5) Emirdağ.2 Müntehap dosya sıra no: 76 ve Emirdağ-2, s: 70.
(6) 1371 den başlar defter, s: 104.
Birincisi: İslâmiyetin pek çok kanun-u esasisinden birisi:
Ayet-i kerimesinin hakikatıdır ki; “Birinin cinayetiyle başkaları, akraba ve dostları mes’ul olamaz.
Halbuki, şimdiki siyaset-i hazırada particilik taraftarlığı ile, bir canînin yüzünden pek çok masumların zararına rıza gösteriyorlar. Bir canînin cinayeti yüzünden taraftarları veyahut akrabaları dahi şeni’ gıybetler ve tezyifler edilip bir tek cinayet, yüz cinayete çevrildiğinden; Gayet dehşetli bir kin ve adaveti damarlara dokundurup kin ve garaza ve mukabele-i bilmisle mecbur ediliyor. Bu ise hayat-ı içtimaiyeyi tamamen zir ü zeber eden bir zehirdir ve hariçteki düşmanların parmak karıştırmalarına tam bir zemin hazırlamaktır. ıran ve Mısırdaki hissedilen hadise ve buhranlar bu esastan ileri geldiği anlaşılıyor. Fakat onlar burası gibi değil, bize nisbeten pek hafif, yüzde bir nisbetindedir. Allah etmesin, bu hal bizde olsa pek dehşetli olur.
Bu tehlikeye karşı çare-i yegâne: Uhuvvet-i İslâmiyeyi ve esas İslâmiyet milliyetini o kuvvetin temel taşı yapıp masumları himaye için, cânilerin cinayetlerini kendilerine münhasır bırakmak lâzımdır. Hem emniyetin ve asayişin temel taşı, yine bu kanun-u esasiden geliyor.
Meselâ, bir hanede ve bir gemide bir masum ile on canî bulunsa, hakikî adaletle ve emniyet ve asayiş düstur-u esasîsi ile o masumu kurtanp tehlikeye atmamak için, gemiye ve haneye ilişmemek, ta ki masum çıkıncaya kadar...
İşte bu kanun-u esasî-i Kur’ânî hükmünce, asayiş ve emniyet-i dahiliyeye ilişmek; On canî yüzünden doksan masumu tehlikeye atmak, gazab-ı ilâhinin celbine vesile olur.
Yükleniyor...