Bana dua etti, İnşaallah duası kabul olur. Kelimeler tam hatırımda değil. Ruhî feyzim için dua etti. Zaten umumiyetle hep böyle manevî şeyler için dua ederdi.
1952’de İstanbul’da Akşehir Palas otelinde de ziyaret ettim... Bugünki büyük postahanenin üstündeki ağır ceza mahkemesindeki son muhakemesine gittim. ıkindi namazının vakti girmişti. Kalktı: “Siz kararınızı verin. Ben namaza gidiyorum” dedi ve yürüdü. Hiç umurunda değil, belki mahkûmiyet kararı verecekler, ıdam bile verecek olsalar, hiç aldırdığı yok...
{Nurs Yolu, s: 123.}
Beşinci Hatıra: Gönenli Mehmed Efendi’den: (Ehl-i kalb, Hafız, Mücahid, Vaiz, âlim, yetimlerin kimsesizlerin, fakirlerin babası Gönenli Hafız Mehmed Efendi... İstanbul’un birçok camiilerinde mü’minlere va’z ü nasihat ile meşgul... Sultan Ahmed Camii’nin baş imamı,Velî Mehmed Efendi, Allah rahmet eylesin.)
“1944 Denizli hapsi ve sonrası için hatıralarını şöyle anlatır” 1943 Denizli hapsinin arefesinde bir rüya gördüm:
Polislerin gelmesi bu rüyanın akabinde oldu. Üstâd’ın yanına gidince bana: “Hoş geldin Muhammed Efendi, Hoş geldin!... Sen burada lâzımdın... Korkma, korkma!” dedi. Korkum yok efendim dedim...
Katillerin arasında yaşadık, Üstâd’la görüştük, mahkemeye gidip geldik. Beraber kelepçelendik. Bazen Üstâd’a Kur’ân okudum. İşte böyle... Elhamdûlillah, tatlılandık, lezzetlendik...
Denizli hapsinden tahliye olduktan sonra, içimde Üstâd’la beraber bir namaz kılmak arzusu belirdi. Bir müddet sonra, Üstâd kalbî arzuma muvafık olarak:
“Beraber namaz kılalım” diye beni çağırttı. Otelin önünde de kalabalık bir cemaat, “İstanbullu hoca, va’az edecekmiş” diye bekliyordu. Ben o sırada gerçekten mütereddit kalmıştım. Sonra Üstâd’dan beni rahatlatan haber geldi: “Vazifesini yapsın, sonra gelsin, namaz kılarız.”
Tahliyeden sonra, bir hafta kadar Denizli’de kalmıştım. Müftü “Sen hangi camii istersen, orada va’az ver.. Hutbe oku!” diyerek müsaade vermişti.”
{ Son şahitler-3, s: 112.}
Altıncı Hatıra: İnebolu’lu Selâhaddin Çelebi den:
“... Denizli hapsinden tahliyeden sonra; Üstâd delikli çınar namıyla anılan semtte bir otele yerleşti. Otelde Üstâd’ın hizmetinde iki gün kaldım. Her gün beşyüzün üzerinde ziyaretçi geliyordu. Rusya’da esir iken arkadaşı
1952’de İstanbul’da Akşehir Palas otelinde de ziyaret ettim... Bugünki büyük postahanenin üstündeki ağır ceza mahkemesindeki son muhakemesine gittim. ıkindi namazının vakti girmişti. Kalktı: “Siz kararınızı verin. Ben namaza gidiyorum” dedi ve yürüdü. Hiç umurunda değil, belki mahkûmiyet kararı verecekler, ıdam bile verecek olsalar, hiç aldırdığı yok...
{Nurs Yolu, s: 123.}
Beşinci Hatıra: Gönenli Mehmed Efendi’den: (Ehl-i kalb, Hafız, Mücahid, Vaiz, âlim, yetimlerin kimsesizlerin, fakirlerin babası Gönenli Hafız Mehmed Efendi... İstanbul’un birçok camiilerinde mü’minlere va’z ü nasihat ile meşgul... Sultan Ahmed Camii’nin baş imamı,Velî Mehmed Efendi, Allah rahmet eylesin.)
“1944 Denizli hapsi ve sonrası için hatıralarını şöyle anlatır” 1943 Denizli hapsinin arefesinde bir rüya gördüm:
Polislerin gelmesi bu rüyanın akabinde oldu. Üstâd’ın yanına gidince bana: “Hoş geldin Muhammed Efendi, Hoş geldin!... Sen burada lâzımdın... Korkma, korkma!” dedi. Korkum yok efendim dedim...
Katillerin arasında yaşadık, Üstâd’la görüştük, mahkemeye gidip geldik. Beraber kelepçelendik. Bazen Üstâd’a Kur’ân okudum. İşte böyle... Elhamdûlillah, tatlılandık, lezzetlendik...
Denizli hapsinden tahliye olduktan sonra, içimde Üstâd’la beraber bir namaz kılmak arzusu belirdi. Bir müddet sonra, Üstâd kalbî arzuma muvafık olarak:
“Beraber namaz kılalım” diye beni çağırttı. Otelin önünde de kalabalık bir cemaat, “İstanbullu hoca, va’az edecekmiş” diye bekliyordu. Ben o sırada gerçekten mütereddit kalmıştım. Sonra Üstâd’dan beni rahatlatan haber geldi: “Vazifesini yapsın, sonra gelsin, namaz kılarız.”
Tahliyeden sonra, bir hafta kadar Denizli’de kalmıştım. Müftü “Sen hangi camii istersen, orada va’az ver.. Hutbe oku!” diyerek müsaade vermişti.”
{ Son şahitler-3, s: 112.}
Altıncı Hatıra: İnebolu’lu Selâhaddin Çelebi den:
“... Denizli hapsinden tahliyeden sonra; Üstâd delikli çınar namıyla anılan semtte bir otele yerleşti. Otelde Üstâd’ın hizmetinde iki gün kaldım. Her gün beşyüzün üzerinde ziyaretçi geliyordu. Rusya’da esir iken arkadaşı
Yükleniyor...