Kur’an’ın Hıfzı ve Risale-i Nur Yazısı Hakkında:

“...Bu defa mektubunuzda; Hıfz-ı Kur’ân’a çalışmak.. ve Risale-i Nuru yazmak, bu zamanda hangisi takdim edilse daha iyidir?

Sualinizin cevabı bedihidir. Çünki bu kâinatta ve her asırda en büyük makam Kur’ân’ındır.. Ve her harfinde ondan, binler sevab bulunan Kur’ân’ın hıfzı ve kıraati her hizmete takdim ve müreccahdır. Fakat Risale-i Nur dahi o Kur’ân-ı Azimüşşan’ın hakaik-i ımaniyesinin burhanları, hüccetleri olduğundan ve Kur’ân’ın hıfız ve kıraatıne vasıta ve vesile ve hakaikını tefsir ve izah olduğu cihetle; Kur’ân hıfzıyla beraber ona çalışmak elzemdir...”

{Osmanlıca Kastamonu-2 -1, s:137.}



Fıkhî Bir Mesele

“...Sorduğunuz mes’ele, Ulema-ı şeriat cevab vermiştir. Hayvanat birer istihale makinası olduğundan, yedikleri pis şeyi temizlettirir. Yalnız pis şeyin kokusu gelse, mekruh demişler...”

{Aynı eser, s:177.}



Yine şer’î Bir Mes’ele

“...Bana benziyen bir dost ki, rü’yada Üstâdıma benim suretimde görünmüş.. Üstâdımızın yanına geldi, dedi ki: “Ayının yağını toplıyanlardan alıp müezzin ve tesbih yapan bir adamın tavsiyesi ile, mühim bir adama her sabah hastalığı için yutmasını nasıl görüyorsun?”

Üstâdımız da; Rü’yada güldüğü gibi aynen öyle gülmüş. Birden rüya hatırına gelip, o acib ve aynı aynına tabiri kemal-i taaccüb ve hayretle karşılayıp ona demiş: “Sakın isti’mal etmesin...”

{Aynı eser, s: 222.}



Bu Zamanda Helal ve Haram Mal Mes’elesi:

“...Ehl-i ibadet ve salâhat dahi, ekser insanların aç kaldığı bu zamanda ve çok karışmış ve haram ve helâl fark edilmeyecek bir tarza gelmiş ve şüpheli mal hükmünde ve manen müşterek olan erzak-ı umumiyyeden, helâl olmak için miktar-ı zaruret derecesine kanaat ediyorum diye bu mecburî belâya riyazet-i şer ‘iye nazarıy la bakmaktır...”

{Aynı eser, s: 266.}