Fakah Said’in hayatı daha sonraları şöyle devam etti: “Kuğak” köyü medresesinde bir müddet kaldıktan sonra, bir gün tek başına Siirt’e doğru yola düştü ve bu şehre gelmiş oldu. O esnada vücudunda fazla biriken kandan dolayı bir rahatsızlık geçirdi. Talebe arkadaşları onu alıp şeyh Abdurrahman-i Tağî Hazretlerinin halifelerinden olan şeyh Abdülkahhar(1) Efendinin yanına götürürler. Bu sırada küçük Fakah Said, kendi tasavvurunda güya, bir sene evvel vefat etmiş olan şeyh Abdurrahman-ı Tâğî kendisini görüyor da: “Said! Buraya yanıma gel, seni iyi edeyim” dermişcesine, o da tasavvuruna göre, güya yüksek bir yere çıkarsa, oradan uçacak ve Seyda Hazretlerine ulaşacak. Bu tasavvurla dama çıkan merdivenden yukarı doğru koşarken, burnundan kanlar seyelân olup boşanır. O da rahatsızlığından şifayab olur.
Yükleniyor...