Hz. Üstâd’ın Burdur Hayatıyla ilgili Dördüncü Hatıra
Aslen Harputlu, Burdur’da evlenmiş ve orada vefat etmiş Nasuhîzade şeyh Muhammed Efendi’nin oğlu Halil Hilmî Balkır anlatmış:
“Üstâd Bediüzzaman Burdur’da dut mevsiminde gelmişti. Babam şeyh Muhammed, Üstâd’la tanışıp görüşüyordu. Üstâd Değirmenler mahallasindeki Hacı Abdullah Camii’nin bir odosında kalıyordu. Üstâd bu Cami’de halka imanî mevzu’larda vaaz ve sohbetler ederdi.
Üstâd burada iken, Diyarbekirli şeyh Cemil(*) Efendi isimli bir zat devamlı hizmetini görürdü.
Burdur’da, orta mektep tarih öğretmeni Kemal Bey isimde bir zat vardı. Bu öğretmen biraz ilmine güvenen birisi idi. Bir münaraza için Üstâda gidiyor, onu bir çimenlikte buluyor. Dinlemek için gelenler epeydi.
Kemal Bey, Üstâd’a: ”Hoca Efendi bazı suallerim var, cevaplayabilir misiniz?” diye yüksekten bakıyordu.
Üstâd onun suallerine cevap verdikten sonra, ona: “Evlad, sen cünüpsün. Cünüpken namaz kılınmaz,“ dedi. Halbuki Kemal Bey, az önce ikindi namazını cemaatla kılmıştı. Bunun üzerine Kemal Bey kalktı, Üstâd’ın ellerine kapandı ve af diledi. (Son şahit-4, Sh. 212-213)
Aslen Harputlu, Burdur’da evlenmiş ve orada vefat etmiş Nasuhîzade şeyh Muhammed Efendi’nin oğlu Halil Hilmî Balkır anlatmış:
“Üstâd Bediüzzaman Burdur’da dut mevsiminde gelmişti. Babam şeyh Muhammed, Üstâd’la tanışıp görüşüyordu. Üstâd Değirmenler mahallasindeki Hacı Abdullah Camii’nin bir odosında kalıyordu. Üstâd bu Cami’de halka imanî mevzu’larda vaaz ve sohbetler ederdi.
Üstâd burada iken, Diyarbekirli şeyh Cemil(*) Efendi isimli bir zat devamlı hizmetini görürdü.
Burdur’da, orta mektep tarih öğretmeni Kemal Bey isimde bir zat vardı. Bu öğretmen biraz ilmine güvenen birisi idi. Bir münaraza için Üstâda gidiyor, onu bir çimenlikte buluyor. Dinlemek için gelenler epeydi.
Kemal Bey, Üstâd’a: ”Hoca Efendi bazı suallerim var, cevaplayabilir misiniz?” diye yüksekten bakıyordu.
Üstâd onun suallerine cevap verdikten sonra, ona: “Evlad, sen cünüpsün. Cünüpken namaz kılınmaz,“ dedi. Halbuki Kemal Bey, az önce ikindi namazını cemaatla kılmıştı. Bunun üzerine Kemal Bey kalktı, Üstâd’ın ellerine kapandı ve af diledi. (Son şahit-4, Sh. 212-213)
Yükleniyor...