Türkiye’den ihrac etti. Bu hadiseden iki gün sonra da, yine Ankara’nın emriyle bütün âl-i Osman (Osmanoğulları) toplattırıldı ve hudut dışı edildi.
8 Mart 1923 günü de, Türkiye Dışişleri Bakanı sıfatıyla İsmet İnönü İngiliz Dışişleri Bakanı Lord Gurzun’a; istediği tüm şartlarının yerine getirildiğini mektupla bildiriyordu. Bunun üzerine 23 Nisan 1923’de yeniden Lozan Sulh Konferansı çalışmalarına başladı.. ve 24 Temmuz 1923 tarihinde Lozan Sulh Antlaşması imzalandı. (Bak: Hilafet Nasıl Yıkıldı, s: 176)
Ancak “50 Yılın Tutanağı” adındaki kitapta, Lozan Konferansı’yla Hilâfetin ilgası kararları aynı sene içinde değil, belki konferansdan bir sene sonra, yani 15-20 şubat 1924’de bu hususlara dair plânlar düşünülüp konuşulduğu.. 3 Mart 1924’de, o zamanki Urfa Milletvekili şeyh Safvet ve elli arkadaşı tarafından meclise verilen önerge ile Hilâfet’in resmen kaldırılıp, Osmanlı hanedanının memleket dışına çıkarılması hakkındaki karar mecliste görüşülerek kabul edildiğini yazmaktadır. Kanun numarası 431’dir. Karardan sonra, 15 Nisan 1924’de de Lozan Antlaşması İngiliz kralı tarafından imzalandı demektedir (50 Yılın Tutanağı, Muzaffer Gökmen, s: 16-30).
“Ard ve şa’b” kitabı cild 1 sahife: 46.. ve “Hilâfet Nasıl Yıkıldı, s: 190.. ve “Büyük Doğu” mecmuası 29. sayı 1951 tarihli nüshasında:
Lozan Konferansı’nın antlaşması imzalandıktan sonra, meşhur Yahudi Hayim Naum Türkiye’ye kadar gelmiş, ahvali teftiş etmiş, İngiliz Dışişleri bakanı Lord Gurzun’a dönmüş, herşeyin mükemmel ve istedikleri doğrultuda işlediğini anlatmıştır.
Bu hadiseden sonra, İngiliz Avam Kamarası’nda, Dışişleri bakanı Lord Gurzun’a karşı itiraz sesleri yükselmiş: “Nasıl olur, siz Türklere istiklâl tanıdınız. Yarın yine diğer İslâm milletleri onların etrafında toplanacak ve Batı’ya hücum edecektir...” demişler.
Lord Gurzun: “Durun beyler!” demiş. “Biz Türkiye’yi ve Türkleri öyle bir bağladık ki, bundan sonra artık deprenemezler..” demiş ve meseleyi izah etmiştir.
Bunun üzerine İngiliz meb’usları şak şak diye onu alkışlamışlardır.
8 Mart 1923 günü de, Türkiye Dışişleri Bakanı sıfatıyla İsmet İnönü İngiliz Dışişleri Bakanı Lord Gurzun’a; istediği tüm şartlarının yerine getirildiğini mektupla bildiriyordu. Bunun üzerine 23 Nisan 1923’de yeniden Lozan Sulh Konferansı çalışmalarına başladı.. ve 24 Temmuz 1923 tarihinde Lozan Sulh Antlaşması imzalandı. (Bak: Hilafet Nasıl Yıkıldı, s: 176)
Ancak “50 Yılın Tutanağı” adındaki kitapta, Lozan Konferansı’yla Hilâfetin ilgası kararları aynı sene içinde değil, belki konferansdan bir sene sonra, yani 15-20 şubat 1924’de bu hususlara dair plânlar düşünülüp konuşulduğu.. 3 Mart 1924’de, o zamanki Urfa Milletvekili şeyh Safvet ve elli arkadaşı tarafından meclise verilen önerge ile Hilâfet’in resmen kaldırılıp, Osmanlı hanedanının memleket dışına çıkarılması hakkındaki karar mecliste görüşülerek kabul edildiğini yazmaktadır. Kanun numarası 431’dir. Karardan sonra, 15 Nisan 1924’de de Lozan Antlaşması İngiliz kralı tarafından imzalandı demektedir (50 Yılın Tutanağı, Muzaffer Gökmen, s: 16-30).
“Ard ve şa’b” kitabı cild 1 sahife: 46.. ve “Hilâfet Nasıl Yıkıldı, s: 190.. ve “Büyük Doğu” mecmuası 29. sayı 1951 tarihli nüshasında:
Lozan Konferansı’nın antlaşması imzalandıktan sonra, meşhur Yahudi Hayim Naum Türkiye’ye kadar gelmiş, ahvali teftiş etmiş, İngiliz Dışişleri bakanı Lord Gurzun’a dönmüş, herşeyin mükemmel ve istedikleri doğrultuda işlediğini anlatmıştır.
Bu hadiseden sonra, İngiliz Avam Kamarası’nda, Dışişleri bakanı Lord Gurzun’a karşı itiraz sesleri yükselmiş: “Nasıl olur, siz Türklere istiklâl tanıdınız. Yarın yine diğer İslâm milletleri onların etrafında toplanacak ve Batı’ya hücum edecektir...” demişler.
Lord Gurzun: “Durun beyler!” demiş. “Biz Türkiye’yi ve Türkleri öyle bir bağladık ki, bundan sonra artık deprenemezler..” demiş ve meseleyi izah etmiştir.
Bunun üzerine İngiliz meb’usları şak şak diye onu alkışlamışlardır.
Yükleniyor...