KÜÇÜK BAZI TAHLİLLER
Bediüzzaman Hazretleri’nin bu dönem hayatıyla ilgili olarak; N. Şahiner, C. Kutay’dan naklen, Bilinmeyen Taraflarıyla Said-i Nursi kitabında; Üstâd’ın o günlerde gazeteci ve “Tanin” gazetesinin baş muharriri Hüseyin Cahid’e açık mektublarından genişce bahsetmişlerdir. Lâkin herhangi bir belge ve vesika gösterilmemiştir. Yani Bediüzzaman’ın sözü edilen açık mektublarını neşreden o zamanda münteşir her hangi bir gazeteden bir klişe, isim veya tarih olarak hiç bir şey verilmemiştir. Bence yoktur ki verilsin. Bu da yine C. Kutay’ın her zaman olduğu gibi; delilsiz, belgesiz iddialarından birini teşkil etmektedir. Gerçi Bediüzzaman Hazretleri, “Mizan” Gazetesi’nin sahibi Murat Bey ile Muharrir Hüseyin Cahid’in fikirlerini mukayese sadedinde, bilâhare “Münazarat” isimli eserinde, Hürriyetin tarifini yaparken, Arapça bir cümle ile şöyle der: biz bu cümlenin ibaresini ve zahiri mânâsını bırakıyor, onun altındaki dipnotunda yazılı bir cümlesini alıyoruz, derki:
“Acele etme! Yani “Mizan” ceridesinin sahibi Murat haklıdır “Tanin” muharriri Hüseyin Cahid yanlış ve hata ediyor”(119) şeklinde bir fikir beyân etmiştir. Bunun dışında Hüseyin Cahid’e açık mektubu diye bir şeye rastlanmamıştır. (İleri sürülen iddia için, Bak: Bilinmeyen Taraflarıyla Said-i Nursi, s: 108)
BAşKA BİR MEVZU’
Bir de, az yukarıda bahsi geçmiş olan, şarklı hammal ve işçilerin boykotu ile ilgili olarak aynı minval üzere, C. Kutay’dan naklen -Bediüzzaman’a atfedilmiş bazı söz ve konuşmalarından ve boykota müdahale şeklinden ve boykotu kaldırmasından söz edilmiş. Bu iddianın da, yukarıda Hüseyin Cahid’e cevabı meselesinde olduğu gibi, her hangi bir belge ve delili yoktur. Bediüzzaman Hazretleri yukarıda geçtiği gibi, şarklı hammal ve işçilere Hürriyet ve Meşrutiyet’in mahiyetini telkin etmesi içinde, istibdadın zulüm ve tahakküm olduğunu ve padişaha karşı aşırı derecedeki bağlılıklarını ta’dil ettiğini kaydetmektedir.
Boykot mes’elesinde ise; bilâkis boykotu -Avusturya’ya karşı harb-i iktisadî olduğundan- beğenerek tahsin ettiğini şu ifadelerle beyân ederler
“...İşte o hammalların Avusturya’ya karşı -benim gibi Avrupa’ya karşı-boykotajları ve en müşevveş ve heyecanlı zamanlarda âkilane hareketleri bu nasihatin te’siri olmuştur...”(120)
Bediüzzaman Hazretleri’nin bu dönem hayatıyla ilgili olarak; N. Şahiner, C. Kutay’dan naklen, Bilinmeyen Taraflarıyla Said-i Nursi kitabında; Üstâd’ın o günlerde gazeteci ve “Tanin” gazetesinin baş muharriri Hüseyin Cahid’e açık mektublarından genişce bahsetmişlerdir. Lâkin herhangi bir belge ve vesika gösterilmemiştir. Yani Bediüzzaman’ın sözü edilen açık mektublarını neşreden o zamanda münteşir her hangi bir gazeteden bir klişe, isim veya tarih olarak hiç bir şey verilmemiştir. Bence yoktur ki verilsin. Bu da yine C. Kutay’ın her zaman olduğu gibi; delilsiz, belgesiz iddialarından birini teşkil etmektedir. Gerçi Bediüzzaman Hazretleri, “Mizan” Gazetesi’nin sahibi Murat Bey ile Muharrir Hüseyin Cahid’in fikirlerini mukayese sadedinde, bilâhare “Münazarat” isimli eserinde, Hürriyetin tarifini yaparken, Arapça bir cümle ile şöyle der: biz bu cümlenin ibaresini ve zahiri mânâsını bırakıyor, onun altındaki dipnotunda yazılı bir cümlesini alıyoruz, derki:
“Acele etme! Yani “Mizan” ceridesinin sahibi Murat haklıdır “Tanin” muharriri Hüseyin Cahid yanlış ve hata ediyor”(119) şeklinde bir fikir beyân etmiştir. Bunun dışında Hüseyin Cahid’e açık mektubu diye bir şeye rastlanmamıştır. (İleri sürülen iddia için, Bak: Bilinmeyen Taraflarıyla Said-i Nursi, s: 108)
BAşKA BİR MEVZU’
Bir de, az yukarıda bahsi geçmiş olan, şarklı hammal ve işçilerin boykotu ile ilgili olarak aynı minval üzere, C. Kutay’dan naklen -Bediüzzaman’a atfedilmiş bazı söz ve konuşmalarından ve boykota müdahale şeklinden ve boykotu kaldırmasından söz edilmiş. Bu iddianın da, yukarıda Hüseyin Cahid’e cevabı meselesinde olduğu gibi, her hangi bir belge ve delili yoktur. Bediüzzaman Hazretleri yukarıda geçtiği gibi, şarklı hammal ve işçilere Hürriyet ve Meşrutiyet’in mahiyetini telkin etmesi içinde, istibdadın zulüm ve tahakküm olduğunu ve padişaha karşı aşırı derecedeki bağlılıklarını ta’dil ettiğini kaydetmektedir.
Boykot mes’elesinde ise; bilâkis boykotu -Avusturya’ya karşı harb-i iktisadî olduğundan- beğenerek tahsin ettiğini şu ifadelerle beyân ederler
“...İşte o hammalların Avusturya’ya karşı -benim gibi Avrupa’ya karşı-boykotajları ve en müşevveş ve heyecanlı zamanlarda âkilane hareketleri bu nasihatin te’siri olmuştur...”(120)
Yükleniyor...