Ayrıca 1975-1980 tarihleri arasında Mekke Belediye Reisliğini yapan zâtın ismi, Taha EI-Kürdi idi.. Ve hakeza... Hem bütün bu nümûnelerin başında Ümmetin bir çok büyük ulemâsı Peygamberimiz Efendimizi (A.S.M.) “Muhammed-i Arabî (A.S.M.)” şeklinde tavsif etmeleri vardır. Muhyiddin-i Arabî zâten meşhurdur.
Ve son olarakta: Osmanlıların ta ilk başlarında, Sultan Orhan zamanında, meşhur Davud-u Kayserî’nin vefatı üzerine “İznik” medresesine bizzât Sultan Orhan tarafından müderris ta’yin edilen Taceddin el-Kürdî isminde, şöhreti âfâkı tutmuş bir âlim vardır. Bu zât, iki kızından birisini meşhur Edebâlî’ye, diğerini ise Hayreddin kadîye -ki bu zât bilahere vezirliğe yükselerek kendisine Hayreddin Paşa dendi- tezvicetti.
(Bkz: Eşşakaik’un-Nu’maniye fî Ülemâ’id-Devlet’il-Osmaniye, Taşköprüzade. s. 9)
SADEDE DÖNÜYORUZ
Bediüzzaman Said-i Kürdî(*) Hazretleri’nin İstanbul’a gelişiyle birlikte gelişen hadiseleri takib edelim:
Bediüzzaman İstanbul’a ilk geldiği günler hususunda, bilâhare mabeynin emriyle hapishaneye atıldığı zaman, padişah tarafından gönderilen zabtiye nazırı şefik Paşa ile yaptığı konuşmasında, İstanbul’da geçen hayatının bir haritasını kendisi çizmektedir, şöyle demiştir:
“Sigara kağıdı kadar ince ve “Nizam” nâmiyle bir perdeyi bu kadar feverân-ı efkâr ve hissiyata karşı, herkesin üstüne örtmüşsünüz. Herkes, altında sizin tazyikatınızla meyyit-i müteharrik gibi inliyor. Ben acemiydim, altına girmedim, üstüne düştüm. Sûret-i telebbüsüm gibi ahlâkım da sakil idi. Bir kere Mabeynde yırtıldı. şişli’de bir (...)in evine(**) düştüm, orada da yırtıldı. şekerci Hanı’na düştüm. Orada da yırtıldı. Tımarhaneye düştüm. şimdi de Tarassuthaneye düştüm...“(8)
İşte, yukarıda kaydedilen Molla Abdülmecid’in tesbiti ve Bediüzzaman’ın kendisinin çizdiği bu haritanın ışığında onun İstanbul’a gelişi ve sonrası için, şu aşağıdaki fezlekede gösterildiği tarzda gelişmiştir denilebilir. şöyle ki:
Evvelâ: İstanbula ilk geldiğinde iki ay Ferik Ahmet Paşa’nın evinde kalması ve Van’da te’sisini plânladığı medresesine padişah ve hükûmetçe
Ve son olarakta: Osmanlıların ta ilk başlarında, Sultan Orhan zamanında, meşhur Davud-u Kayserî’nin vefatı üzerine “İznik” medresesine bizzât Sultan Orhan tarafından müderris ta’yin edilen Taceddin el-Kürdî isminde, şöhreti âfâkı tutmuş bir âlim vardır. Bu zât, iki kızından birisini meşhur Edebâlî’ye, diğerini ise Hayreddin kadîye -ki bu zât bilahere vezirliğe yükselerek kendisine Hayreddin Paşa dendi- tezvicetti.
(Bkz: Eşşakaik’un-Nu’maniye fî Ülemâ’id-Devlet’il-Osmaniye, Taşköprüzade. s. 9)
SADEDE DÖNÜYORUZ
Bediüzzaman Said-i Kürdî(*) Hazretleri’nin İstanbul’a gelişiyle birlikte gelişen hadiseleri takib edelim:
Bediüzzaman İstanbul’a ilk geldiği günler hususunda, bilâhare mabeynin emriyle hapishaneye atıldığı zaman, padişah tarafından gönderilen zabtiye nazırı şefik Paşa ile yaptığı konuşmasında, İstanbul’da geçen hayatının bir haritasını kendisi çizmektedir, şöyle demiştir:
“Sigara kağıdı kadar ince ve “Nizam” nâmiyle bir perdeyi bu kadar feverân-ı efkâr ve hissiyata karşı, herkesin üstüne örtmüşsünüz. Herkes, altında sizin tazyikatınızla meyyit-i müteharrik gibi inliyor. Ben acemiydim, altına girmedim, üstüne düştüm. Sûret-i telebbüsüm gibi ahlâkım da sakil idi. Bir kere Mabeynde yırtıldı. şişli’de bir (...)in evine(**) düştüm, orada da yırtıldı. şekerci Hanı’na düştüm. Orada da yırtıldı. Tımarhaneye düştüm. şimdi de Tarassuthaneye düştüm...“(8)
İşte, yukarıda kaydedilen Molla Abdülmecid’in tesbiti ve Bediüzzaman’ın kendisinin çizdiği bu haritanın ışığında onun İstanbul’a gelişi ve sonrası için, şu aşağıdaki fezlekede gösterildiği tarzda gelişmiştir denilebilir. şöyle ki:
Evvelâ: İstanbula ilk geldiğinde iki ay Ferik Ahmet Paşa’nın evinde kalması ve Van’da te’sisini plânladığı medresesine padişah ve hükûmetçe
Yükleniyor...