etvarı) ve tarih-i hayatı şehadet ediyorlar ki; o,
لَعَلَي خُلُقٍ عَظِيمٍ
{ Kalem Sûresi 4. ayet. Ayetin tamamı
وَاِنَّكَ لَعَلَي خُلُقٍ عَظِيمٍ
dır.
–Mütercim–}
ayeti hükmü ile, –düşmanlarının tasdik ve teslimiyle dahi– Huluk-u azim sahibidir. Yani, en yüksek ve en güzel ahlak
{ Bu bahsi, Asar-ı Bediyeye Mecmuasındaki “Şuaat” kısmı sayfa 70 de de okumak gerek. –Mütercim–}
ve kemalat üzerindedir. Hem bütün gâli ve kıymettar haslet ve huylar onda ictima’ etmişlerdir. İşte bu yüce ahlâk ve hasletlerin imtizacının; ve O Zat-ı Kerimde bunların birbiri içinde ve beraber bulunmasının şe’ni, o ahlâk ve hasletlerin sahibine nefsi, zatı ve şahsiyyeti için bir izzet, bir haysiyet, bir şeref ve bir vakarı doğursun; taki basit ve alelâde işlere tenezzül etmesine müsaade etmesin, meydan vermesinler. Evet, Melaikelerin ulviyyet ve yücelikleri; şeytanların aralarına karışmasına müsaade etmedikleri gibi.. İşte Hz. Muhammeddeki (A.S.M.) o ahlâk-ı alîyenin top yekûnünün ictima’ eylemesiyle, içlerine hile ve yalan ve bed ahlakların girmesine elbette müsaade etmezler. Görmezmisinki; bir şahıs, yalnız şecaatla iştiharetmiş olsa, kolay kolay yalana tenezzül etmediği halde; acaba bütün ahlak-ı aliye birden bir insanda toplanmış olsa; nasıl yalana, hileye tenezzül edebilecektir. Kella! İşte, buna göre, katiyyen sabit olmuş oluyorki; Hz. Muhammedin (A.S.M.) Zat-ı Kerimi güneş gibi kendi kendine delildir.
Hem yine eğer o Zat-ı Kerimin (A.S.M.) dört yaşından kırk yaşına kadar olan hal ve etvarlarına dikkat ile bakar ve düşünürsen, ki hararet-i gariziyenin tutuştuğu hengamı olan gençlik ve şebabiyet zamanının şe’ni, kârı; içte saklı işleri izhar eylemek ve tabiat ve huyda kapalı, örtülü bulunan hile gibi ahlâkları dışarı çıkarmak iken; elbette şüphesiz görürsünki; O Zatın (A.S.M.) seninine yerleşmiş gibi (yani, taşın oyularak üstünde yapılan nakış ve yazıların işlenmiş gibi) kemal-ı istikamet, nihayet derece de metanet ve son mertebe iffet, namusluluk; ve sözü ile hal ve hareketi tam uygunluk içersinde olmak tarzında intizamlı bir hayat geçirmiştir.. Ve kırk yaşına kadarki geçen bu ömrü boyunca, hiçbir hali hiçbir hileye, aldatmaya îma etmiş değildir. Hususan çok zeki olan o inatçı düşmanları karşışında..
لَعَلَي خُلُقٍ عَظِيمٍ
{ Kalem Sûresi 4. ayet. Ayetin tamamı
وَاِنَّكَ لَعَلَي خُلُقٍ عَظِيمٍ
dır.
–Mütercim–}
ayeti hükmü ile, –düşmanlarının tasdik ve teslimiyle dahi– Huluk-u azim sahibidir. Yani, en yüksek ve en güzel ahlak
{ Bu bahsi, Asar-ı Bediyeye Mecmuasındaki “Şuaat” kısmı sayfa 70 de de okumak gerek. –Mütercim–}
ve kemalat üzerindedir. Hem bütün gâli ve kıymettar haslet ve huylar onda ictima’ etmişlerdir. İşte bu yüce ahlâk ve hasletlerin imtizacının; ve O Zat-ı Kerimde bunların birbiri içinde ve beraber bulunmasının şe’ni, o ahlâk ve hasletlerin sahibine nefsi, zatı ve şahsiyyeti için bir izzet, bir haysiyet, bir şeref ve bir vakarı doğursun; taki basit ve alelâde işlere tenezzül etmesine müsaade etmesin, meydan vermesinler. Evet, Melaikelerin ulviyyet ve yücelikleri; şeytanların aralarına karışmasına müsaade etmedikleri gibi.. İşte Hz. Muhammeddeki (A.S.M.) o ahlâk-ı alîyenin top yekûnünün ictima’ eylemesiyle, içlerine hile ve yalan ve bed ahlakların girmesine elbette müsaade etmezler. Görmezmisinki; bir şahıs, yalnız şecaatla iştiharetmiş olsa, kolay kolay yalana tenezzül etmediği halde; acaba bütün ahlak-ı aliye birden bir insanda toplanmış olsa; nasıl yalana, hileye tenezzül edebilecektir. Kella! İşte, buna göre, katiyyen sabit olmuş oluyorki; Hz. Muhammedin (A.S.M.) Zat-ı Kerimi güneş gibi kendi kendine delildir.
Hem yine eğer o Zat-ı Kerimin (A.S.M.) dört yaşından kırk yaşına kadar olan hal ve etvarlarına dikkat ile bakar ve düşünürsen, ki hararet-i gariziyenin tutuştuğu hengamı olan gençlik ve şebabiyet zamanının şe’ni, kârı; içte saklı işleri izhar eylemek ve tabiat ve huyda kapalı, örtülü bulunan hile gibi ahlâkları dışarı çıkarmak iken; elbette şüphesiz görürsünki; O Zatın (A.S.M.) seninine yerleşmiş gibi (yani, taşın oyularak üstünde yapılan nakış ve yazıların işlenmiş gibi) kemal-ı istikamet, nihayet derece de metanet ve son mertebe iffet, namusluluk; ve sözü ile hal ve hareketi tam uygunluk içersinde olmak tarzında intizamlı bir hayat geçirmiştir.. Ve kırk yaşına kadarki geçen bu ömrü boyunca, hiçbir hali hiçbir hileye, aldatmaya îma etmiş değildir. Hususan çok zeki olan o inatçı düşmanları karşışında..
Yükleniyor...