ta’riz de vardır ki; Ehl-i Kitaptan Muhammed (A.S.M.) a inanmayanların imanları yakinî bir iman değil, belki sadece öylesi sûrî bir imanı yakîn gibi imiş zanediyorlar.

Amma imanın yakîn ile birlikte tasdik dahi olduğu halde, ayet

يُوءْمِنُونَ

ye bedel,

يُوقِنُونَ

yi zikretmesinde ise, garazın merkez ve merci’ine kasden parmağı basmak içindir. Tâ ki, şek ve şüpheleri uçurup kaçırsın. Zira kıyamet hadisesi –tasdik edip etmeme noktasından- rayb ve şüphelerin- mahşeridir. Hem

يُوقِنُونَ

nin tansisi ile, ehl-i kitabın: “biz zaten mü’minleriz, iman etmiş kimseleriz, iman etmeyenler iman etsin” diye olan özür ve bahaneler yolundaki teallül, kaytarma yollarını da kapamak üzere bir tansisdir, bir açıklık getirmedir.