اوچنجى نقطه:
بوندن اون بر سنه أوّل، أسكى سعيدڭ غافل قفاسنه مدهش طوقاتلر ايندى،
﴿اَلْمَوْتُ حقٌّ﴾
قضيه‌سنى دوشوندى. كندينى باتاقلق چامورنده گوردى. مدد ايستدى، بر يول آرادى، بر خلاصكار تحرّى ايتدى. گوردى كه، يوللر مختلف· تردّدده قالدى. غوثِ أعظم اولان شيخِ گيلانى رضى اللّٰه عنهڭ "فتوح الغيب" نامنده‌كى كتابيله تفأل ايتدى. تفألده شو چيقدى:
﴿اَنْتَ فِى دَارِ الْحِكْمَةِ فَاطْلُبْ طَبِيبًا يُدَاوِى قَلْبَكَ﴾
عجيبدر كه· او وقت بن، دار الحكمة الإسلاميه أعضاسى ايدم. گويا أهلِ إسلامڭ ياره‌لرينى تداوىيه چاليشان بر حكيم ايدم. حالبوكه أڭ زياده خسته بن ايدم. خسته أوّلا كندينه باقمالى، صوڭره خسته‌لره باقه‌بيلير.
ايشته حضرتِ شيخ بڭا دير كه: "سن كندڭ خسته‌سڭ، كنديڭه بر طبيب آرا!" بن ديدم: "سن طبيبم اول!" طوتدم، كنديمى اوڭا مخاطب عدّ ايده‌رك، او كتابى بڭا خطاب ايدييور گبى اوقودم. فقط كتابى چوق شدّتلى ايدى. غروريمى دهشتلى قيرييوردى. نفسمده شدّتلى عملياتِ جرّاحيه ياپدى. طايانه‌مدم، ياريسنه قدر كنديمى اوڭا مخاطب ايده‌رك اوقودم· بيتيرمگه تحمّلم قالمادى. او كتابى دولابه قويدم. فقط صوڭره، عملياتِ شفاكارانه‌دن گلن آجيلر گيتدى، لذّت گلدى. او برنجى استاديمڭ كتابنى تمام اوقودم و چوق إستفاده ايتدم. و اونڭ وردينى و مناجاتنى ديڭله‌دم، چوق إستفاضه ايتدم.
صوڭره إمامِ ربّانينڭ مكتوبات كتابنى گوردم، أليمه آلدم. خالص بر تفأل ايده‌رك آچدم. عجائبدندر كه، بتون مكتوباتنده يالڭز ايكى يرده "بديع الزمان" لفظى وار. او ايكى مكتوب بڭا بردن آچيلدى. پدريمڭ إسمى ميرزا اولديغندن، او مكتوبلرڭ باشنده "ميرزا بديع الزمانه مكتوب" دييه يازيلى اولارق گوردم. فسبحان اللّٰه ديدم، بو بڭا خطاب ايدييور. او زمان أسكى سعيدڭ بر لقبى، "بديع الزمان" ايدى. حالبوكه هجرتڭ اوچ يوز سنه‌سنده، بديع الزمانِ همدانيدن باشقه او لقبله إشتهار ايتمش ذاتلرى بيلمييوردم. حالبوكه إمامڭ زماننده دخى اويله بر آدم واردى كه، اوڭا او ايكى مكتوبى يازمش. او ذاتڭ حالى، بنم حالمه بڭزه‌يورمش كه، او ايكى مكتوبى كندى درديمه دوا بولدم. يالڭز إمام، او مكتوبلرنده توصيه ايتديگى گبى چوق مكتوبلرنده مصرّانه شونى توصيه ايدييور: "توحيدِ قبله ايت." يعنى: برينى استاد طوت، آرقه‌سندن گيت، باشقه‌سيله مشغول اولمه. شو أڭ مهمّ توصيه‌سى، بنم إستعداديمه و أحوالِ روحيه‌مه موافق گلمدى. نه قدر دوشوندم: "بونڭ آرقه‌سندن مى، يوقسه اوته‌كينڭ مى، يوقسه داها اوته‌كينڭ مى آرقه‌سندن گيده‌يم؟" تحيّرده قالدم. هر برنده آيرى آيرى جاذبه‌دار خاصيتلر وار. بريله إكتفا ايده‌مييوردم. او تحيّرده ايكن، جنابِ حقّڭ رحمتيله قلبمه گلدى كه: بو مختلف طُرُقلرڭ باشى و بو جدوللرڭ منبعى و شو سيّاره‌لرڭ گونشى، قرآنِ حكيمدر. حقيقى توحيدِ قبله بونده اولور. اويله ايسه، أڭ أعلا مرشد ده و أڭ مقدّس استاد ده اودر. اوڭا ياپيشدم. ناقص و پريشان إستعدادم ألبته لايقيله او مرشدِ حقيقينڭ آبِ حيات حكمنده‌كى فيضنى مصّ ايدوب آلامييور· فقط أهلِ قلب و صاحبِ حالڭ درجاتنه گوره او فيضى، او آبِ حياتى ينه اونڭ فيضيله گوستره‌بيليرز. ديمك قرآندن گلن او سوزلر و او نورلر، يالڭز عقلى مسائلِ علميه دگل· بلكه قلبى، روحى، حالى مسائلِ ايمانيه‌در و پك يوكسك و قيمتدار معارفِ إلٰهيه حكمنده‌درلر.
بوندن اون بر سنه أوّل، أسكى سعيدڭ غافل قفاسنه مدهش طوقاتلر ايندى،
﴿اَلْمَوْتُ حقٌّ﴾
قضيه‌سنى دوشوندى. كندينى باتاقلق چامورنده گوردى. مدد ايستدى، بر يول آرادى، بر خلاصكار تحرّى ايتدى. گوردى كه، يوللر مختلف· تردّدده قالدى. غوثِ أعظم اولان شيخِ گيلانى رضى اللّٰه عنهڭ "فتوح الغيب" نامنده‌كى كتابيله تفأل ايتدى. تفألده شو چيقدى:
﴿اَنْتَ فِى دَارِ الْحِكْمَةِ فَاطْلُبْ طَبِيبًا يُدَاوِى قَلْبَكَ﴾
عجيبدر كه· او وقت بن، دار الحكمة الإسلاميه أعضاسى ايدم. گويا أهلِ إسلامڭ ياره‌لرينى تداوىيه چاليشان بر حكيم ايدم. حالبوكه أڭ زياده خسته بن ايدم. خسته أوّلا كندينه باقمالى، صوڭره خسته‌لره باقه‌بيلير.
ايشته حضرتِ شيخ بڭا دير كه: "سن كندڭ خسته‌سڭ، كنديڭه بر طبيب آرا!" بن ديدم: "سن طبيبم اول!" طوتدم، كنديمى اوڭا مخاطب عدّ ايده‌رك، او كتابى بڭا خطاب ايدييور گبى اوقودم. فقط كتابى چوق شدّتلى ايدى. غروريمى دهشتلى قيرييوردى. نفسمده شدّتلى عملياتِ جرّاحيه ياپدى. طايانه‌مدم، ياريسنه قدر كنديمى اوڭا مخاطب ايده‌رك اوقودم· بيتيرمگه تحمّلم قالمادى. او كتابى دولابه قويدم. فقط صوڭره، عملياتِ شفاكارانه‌دن گلن آجيلر گيتدى، لذّت گلدى. او برنجى استاديمڭ كتابنى تمام اوقودم و چوق إستفاده ايتدم. و اونڭ وردينى و مناجاتنى ديڭله‌دم، چوق إستفاضه ايتدم.
صوڭره إمامِ ربّانينڭ مكتوبات كتابنى گوردم، أليمه آلدم. خالص بر تفأل ايده‌رك آچدم. عجائبدندر كه، بتون مكتوباتنده يالڭز ايكى يرده "بديع الزمان" لفظى وار. او ايكى مكتوب بڭا بردن آچيلدى. پدريمڭ إسمى ميرزا اولديغندن، او مكتوبلرڭ باشنده "ميرزا بديع الزمانه مكتوب" دييه يازيلى اولارق گوردم. فسبحان اللّٰه ديدم، بو بڭا خطاب ايدييور. او زمان أسكى سعيدڭ بر لقبى، "بديع الزمان" ايدى. حالبوكه هجرتڭ اوچ يوز سنه‌سنده، بديع الزمانِ همدانيدن باشقه او لقبله إشتهار ايتمش ذاتلرى بيلمييوردم. حالبوكه إمامڭ زماننده دخى اويله بر آدم واردى كه، اوڭا او ايكى مكتوبى يازمش. او ذاتڭ حالى، بنم حالمه بڭزه‌يورمش كه، او ايكى مكتوبى كندى درديمه دوا بولدم. يالڭز إمام، او مكتوبلرنده توصيه ايتديگى گبى چوق مكتوبلرنده مصرّانه شونى توصيه ايدييور: "توحيدِ قبله ايت." يعنى: برينى استاد طوت، آرقه‌سندن گيت، باشقه‌سيله مشغول اولمه. شو أڭ مهمّ توصيه‌سى، بنم إستعداديمه و أحوالِ روحيه‌مه موافق گلمدى. نه قدر دوشوندم: "بونڭ آرقه‌سندن مى، يوقسه اوته‌كينڭ مى، يوقسه داها اوته‌كينڭ مى آرقه‌سندن گيده‌يم؟" تحيّرده قالدم. هر برنده آيرى آيرى جاذبه‌دار خاصيتلر وار. بريله إكتفا ايده‌مييوردم. او تحيّرده ايكن، جنابِ حقّڭ رحمتيله قلبمه گلدى كه: بو مختلف طُرُقلرڭ باشى و بو جدوللرڭ منبعى و شو سيّاره‌لرڭ گونشى، قرآنِ حكيمدر. حقيقى توحيدِ قبله بونده اولور. اويله ايسه، أڭ أعلا مرشد ده و أڭ مقدّس استاد ده اودر. اوڭا ياپيشدم. ناقص و پريشان إستعدادم ألبته لايقيله او مرشدِ حقيقينڭ آبِ حيات حكمنده‌كى فيضنى مصّ ايدوب آلامييور· فقط أهلِ قلب و صاحبِ حالڭ درجاتنه گوره او فيضى، او آبِ حياتى ينه اونڭ فيضيله گوستره‌بيليرز. ديمك قرآندن گلن او سوزلر و او نورلر، يالڭز عقلى مسائلِ علميه دگل· بلكه قلبى، روحى، حالى مسائلِ ايمانيه‌در و پك يوكسك و قيمتدار معارفِ إلٰهيه حكمنده‌درلر.
Yükleniyor...