شو مذكور حديثِ شريفڭ چوق مقاصدندن بريسى شودر كه: إنسان، إسمِ رحمانى تماميله گوسترر بر صورتده‌در. أوت سابقًا بيان ايتديگمز گبى، كائناتڭ سيماسنده بيڭ بر إسمڭ شعاعلرندن تظاهر ايدن إسمِ رحمٰن گورونديگى گبى، زمين يوزينڭ سيماسنده ربوبيتِ مطلقهِٔ إلٰهيه‌نڭ حدسز جلوه‌لريله تظاهر ايدن إسمِ رحمٰن گوستريلديگى گبى، إنسانڭ صورتِ جامعه‌سنده كوچك بر مقياسده زمينڭ سيماسى و كائناتڭ سيماسى گبى ينه او إسمِ رحمانڭ جلوهِٔ أتمّنى گوسترر ديمكدر. هم إشارتدر كه: ذاتِ رحمٰن الرحيمڭ دليللرى و آيينه‌لرى اولان ذىحيات و إنسان گبى مظهرلر او قدر او ذاتِ واجب الوجوده دلالتلرى قطعى و واضح و ظاهردر كه، گونشڭ تمثالنى و عكسنى طوتان پارلاق بر آيينه پارلاقلغنه و دلالتنڭ وضوحنه إشارةً "او آيينه گونشدر" دينلديگى گبى، "إنسانده صورتِ رحمٰن وار" وضوحِ دلالتنه و كمالِ مناسبتنه إشارةً دينلمش و دينلير. و أهلِ وحدت الوجودڭ معتدل قسمى

﴿لَا مَوْجُودَ اِلَّا هُوَ﴾

بو سرّه بناءً، بو دلالتڭ وضوحنه و بو مناسبتڭ كمالنه بر عنوان اولارق ديمشلر.

﴿اَللّٰهُمَّ يَا رَحْمٰنُ يَا رَحِيمُ بِحَقِّ بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اِرْحَمْنَا كَمَا يَلِيقُ بِرَحِيمِيَّتِكَ وَ فَهِّمْنَا اَسْرَارَ بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ كَمَا يَلِيقُ بِرَحْمَانِيَّتِكَ اٰمِينَ﴾

Yükleniyor...