وحدت نه قدر اولسه ينه كثرت ايچنده بر وحدتدر. حقيقى خطابى تام تأمين ايدهمييور. اونڭ ايچون، وحدت آرقهسنده أحديت سكّهسى بولونمق لازمدر. تا كه، كثرتى خاطره گتيرمهسين. طوغريدن طوغرىيه ذاتِ أقدسه قارشى قلبه يول آچسين. هم سكّهِٔ أحديته نظرلرى چويرمك و قلبلرى جلب ايتمك ايچون او سكّهِٔ أحديت اوستنده غايت جاذبهدار بر نقش و غايت پارلاق بر نور و غايت شيرين بر حلاوت و غايت سَويملى بر جمال و غايت قوّتلى بر حقيقت اولان رحمت سكّهسنى و رحيميت خاتمنى قويمشدر. أوت او رحمتڭ قوّتيدر كه، ذىشعورڭ نظرلرينى جلب ايدر، كندينه چكر و أحديت سكّهسنه ايصال ايدر و ذاتِ أحديهيى ملاحظه ايتديرر و اوندن
﴿اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾
دهكى حقيقى خطابه مظهر ايدر. ايشته
﴿بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ﴾
فاتحهنڭ فهرستهسى و قرآنڭ مجمل بر خلاصهسى اولديغى جهتله بو مذكور سرِّ عظيمڭ عنوانى و ترجمانى اولمش. بو عنوانى ألنه آلان، رحمتڭ طبقاتنده گزهبيلير. و بو ترجمانى قونوشديران، أسرارِ رحمتى اوگرهنير و أنوارِ رحيميتى و شفقتى گورور.
بشنجى سرّ:
بر حديثِ شريفده وارد اولمش كه:
﴿اِنَّ اللّٰهَ خَلَقَ اْلاِنْسَانَ عَلٰى صُورَةِ الرَّحْمٰنِ﴾
(أو كما قال) بو حديثِ شريفى، بر قسم أهلِ طريقت، عقائدِ ايمانيهيه مناسب دوشمهين عجيب بر طرزده تفسير ايتمشلر. حتّى اونلردن بر قسم أهلِ عشق، إنسانڭ سيماىِ معنويسنه بر صورتِ رحمٰن نظريله باقمشلر. أهلِ طريقتڭ بر قسمِ أكثرنده سكر و أهلِ عشقڭ چوغنده إستغراق و إلتباس اولديغندن، حقيقته مخالف تلقّيلرنده بلكه معذوردرلر. فقط عقلى باشنده اولانلر، فكرًا اونلرڭ أساسِ عقائده منافى اولان معنالرينى قبول ايدهمز. ايتسه خطا ايدر.
أوت بتون كائناتى بر سراى، بر أو گبى منتظم إداره ايدن و ييلديزلرى ذرّهلر گبى حكمتلى و قولاى چويرن و گزديرن و ذرّاتى منتظم مأمورلر گبى إستخدام ايدن ذاتِ أقدسِ إلٰهينڭ شريكى، نظيرى، ضدّى، نِدّى اولماديغى گبى،
﴿لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ﴾
سرّيله صورتى، مِثلى، مثالى، شبيهى دخى اولاماز. فقط،
﴿وَلَهُ الْمَثَلُ الْاَعْلٰى فِى السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴾
سرّيله، مَثل و تمثيل ايله، شئوناتنه و صفات و أسماسنه باقيلير. ديمك مَثل و تمثيل، شئونات نقطهِٔ نظرنده واردر.
﴿اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾
دهكى حقيقى خطابه مظهر ايدر. ايشته
﴿بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ﴾
فاتحهنڭ فهرستهسى و قرآنڭ مجمل بر خلاصهسى اولديغى جهتله بو مذكور سرِّ عظيمڭ عنوانى و ترجمانى اولمش. بو عنوانى ألنه آلان، رحمتڭ طبقاتنده گزهبيلير. و بو ترجمانى قونوشديران، أسرارِ رحمتى اوگرهنير و أنوارِ رحيميتى و شفقتى گورور.
بشنجى سرّ:
بر حديثِ شريفده وارد اولمش كه:
﴿اِنَّ اللّٰهَ خَلَقَ اْلاِنْسَانَ عَلٰى صُورَةِ الرَّحْمٰنِ﴾
(أو كما قال) بو حديثِ شريفى، بر قسم أهلِ طريقت، عقائدِ ايمانيهيه مناسب دوشمهين عجيب بر طرزده تفسير ايتمشلر. حتّى اونلردن بر قسم أهلِ عشق، إنسانڭ سيماىِ معنويسنه بر صورتِ رحمٰن نظريله باقمشلر. أهلِ طريقتڭ بر قسمِ أكثرنده سكر و أهلِ عشقڭ چوغنده إستغراق و إلتباس اولديغندن، حقيقته مخالف تلقّيلرنده بلكه معذوردرلر. فقط عقلى باشنده اولانلر، فكرًا اونلرڭ أساسِ عقائده منافى اولان معنالرينى قبول ايدهمز. ايتسه خطا ايدر.
أوت بتون كائناتى بر سراى، بر أو گبى منتظم إداره ايدن و ييلديزلرى ذرّهلر گبى حكمتلى و قولاى چويرن و گزديرن و ذرّاتى منتظم مأمورلر گبى إستخدام ايدن ذاتِ أقدسِ إلٰهينڭ شريكى، نظيرى، ضدّى، نِدّى اولماديغى گبى،
﴿لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ﴾
سرّيله صورتى، مِثلى، مثالى، شبيهى دخى اولاماز. فقط،
﴿وَلَهُ الْمَثَلُ الْاَعْلٰى فِى السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴾
سرّيله، مَثل و تمثيل ايله، شئوناتنه و صفات و أسماسنه باقيلير. ديمك مَثل و تمثيل، شئونات نقطهِٔ نظرنده واردر.
Yükleniyor...