و كذا أگر قرآن اونلرى تعيين ايله تقبيح ايتسه ايدى· رسولِ أكرم متردّددر، أتباعنه أمنيتى يوقدر، دينلهجكدى.
و كذا بعضًا كوتولك إفشا ايديلمهسه تدريجًا زائل اولماسى إحتمالى واردر. فقط تشهير ايديلديگى تقديرده، صاحبنڭ حدّتنى تحريك ايدر. داها فضلهسنى ياپمغه باعث اولور.
و كذا
﴿ناس﴾
گبى عمومى بر صفتڭ، نفاقه منافى اولماسى خصوصى صفتلرڭ داها زياده منافى اولماسنه دلالت ايدر. زيرا إنسان مكرّمدر. بو گبى رذالتڭ شاننده دگلدر.
و كذا
﴿ناس﴾
تعبيرى: نفاقڭ بر طائفه ويا بر طبقهيه مخصوص اولمايوب إنسانڭ نوعنده بولونور، هانگى طائفه اولورسه اولسون.
و كذا
﴿نَاس﴾
ڭ تعبيرى، نفاق بتون إنسانلرڭ حيثيت و شرفلرينى إخلال ايدن بر رذالت اولديغندن، أنظارِ عامّهيى نفاقڭ عليهنه چويرتمكله إزاله و عدمِ إنتشارينه چاليشمهلرى لزومنه إشارتدر.
س –
﴿يَقُولُ﴾
ايله
﴿اٰمَنَّا﴾
نڭ مرجعلرى بر ايكن بريسنڭ مفرد، ديگرى جمع صيغهسيله ذكرلرنده نه حكمت واردر؟
ج – ظريف بر لطافته إشارتدر كه، ايمانڭ موصوفى جمع ايسه ده، تلفّظ ايدنى مفرددر.
﴿يَقُولُ اٰمَنَّا﴾
جملهسى اونلرڭ ايمان دعوالرينى حكايهدر. بو جملهده دعوالرينڭ ردّينه ايكى جهتله إشارت ايديلديگى گبى، دعوالرينڭ تقويهسنه ده ايكى وجهله ايما ايديلمشدر. شويله كه:
﴿يَقُولُ﴾
كلمهسى، مادّه جهتيله اونلرڭ ايمان دعواسنڭ عن إعتقاد اولمايوب، آنجق سوزدن عبارت بر قَول اولديغنه إشارتدر. كذالك مضارع صيغهسيله اونلرى على الدوام ياپدقلرى مدافعهيه سَوق ايدن وجدانى بر سبب دگلدر. آنجق خلقه قارشى بر رياكارلق اولديغنه إشارتدر.
و كذا بعضًا كوتولك إفشا ايديلمهسه تدريجًا زائل اولماسى إحتمالى واردر. فقط تشهير ايديلديگى تقديرده، صاحبنڭ حدّتنى تحريك ايدر. داها فضلهسنى ياپمغه باعث اولور.
و كذا
﴿ناس﴾
گبى عمومى بر صفتڭ، نفاقه منافى اولماسى خصوصى صفتلرڭ داها زياده منافى اولماسنه دلالت ايدر. زيرا إنسان مكرّمدر. بو گبى رذالتڭ شاننده دگلدر.
و كذا
﴿ناس﴾
تعبيرى: نفاقڭ بر طائفه ويا بر طبقهيه مخصوص اولمايوب إنسانڭ نوعنده بولونور، هانگى طائفه اولورسه اولسون.
و كذا
﴿نَاس﴾
ڭ تعبيرى، نفاق بتون إنسانلرڭ حيثيت و شرفلرينى إخلال ايدن بر رذالت اولديغندن، أنظارِ عامّهيى نفاقڭ عليهنه چويرتمكله إزاله و عدمِ إنتشارينه چاليشمهلرى لزومنه إشارتدر.
س –
﴿يَقُولُ﴾
ايله
﴿اٰمَنَّا﴾
نڭ مرجعلرى بر ايكن بريسنڭ مفرد، ديگرى جمع صيغهسيله ذكرلرنده نه حكمت واردر؟
ج – ظريف بر لطافته إشارتدر كه، ايمانڭ موصوفى جمع ايسه ده، تلفّظ ايدنى مفرددر.
﴿يَقُولُ اٰمَنَّا﴾
جملهسى اونلرڭ ايمان دعوالرينى حكايهدر. بو جملهده دعوالرينڭ ردّينه ايكى جهتله إشارت ايديلديگى گبى، دعوالرينڭ تقويهسنه ده ايكى وجهله ايما ايديلمشدر. شويله كه:
﴿يَقُولُ﴾
كلمهسى، مادّه جهتيله اونلرڭ ايمان دعواسنڭ عن إعتقاد اولمايوب، آنجق سوزدن عبارت بر قَول اولديغنه إشارتدر. كذالك مضارع صيغهسيله اونلرى على الدوام ياپدقلرى مدافعهيه سَوق ايدن وجدانى بر سبب دگلدر. آنجق خلقه قارشى بر رياكارلق اولديغنه إشارتدر.
Yükleniyor...