٤ – قرآنِ كريم، او جمله‌ده أهلِ كتابى ايمانه تشويق ايتمكله، اونلره بر اُنسيت، بر سهولت گوسترييور. شويله كه:

أى أهلِ كتاب! إسلاميتى قبول ايتمكده سزه بر مشقّت يوقدر. سزه آغير گلمسين! زيرا سزه بتون بتون دينڭزى ترك ايتمڭزى أمر ايتمييور. آنجق إعتقاداتڭزى إكمال و يانڭزده بولنان أساساتِ دينيه اوزرينه بنا ايديڭز· دييه تكليفده بولنويور. زيرا قرآن، بتون كتبِ سالفه‌نڭ گوزللكلرينى و أسكى شريعتلرينڭ قواعدِ أساسيه‌لرينى جمع ايتمش اولديغندن، اصولده معدِّل و مكمِّلدر. يعنى تعديل و تكميل ايديجيدر. يالڭز، زمان و مكانڭ تغيّر ايتمه‌سى تأثيريله تحوّل و تبدّله معروض اولان فروعات قسمنده مؤسّسدر. بونده عقلى و منطقى اولميان بر جهت يوقدر. أوت مواسمِ أربعه‌ده گيه‌جك، ييه‌جك و سائر علاجلرڭ تبدّلنه لزوم و إحتياج حاصل اولديغى گبى، بر شخصڭ يشايش دوره‌لرنده، تعليم و تربيه كيفيتى تبدّل ايدر. كذالك حكمت و مصلحتڭ إقتضاسى اوزرينه، عمرِ بشرڭ مرتبه‌لرينه گوره أحكامِ فرعيه‌ده تبدّل واردر. چونكه فرعى حكملردن برى، بر زمانده مصلحت ايكن، ديگر بر زمانه گوره مضرّت اولور. ويا بر علاج، بر شخصه دواء ايكن، شخصِ آخَره داء اولور. بو سردندر كه، قرآن فرعى حكملردن بر قسمنى نسخ ايتمشدر. يعنى وقتلرى بيتدى، نوبت باشقه حكملره گلدى، دييه حكم ايتمشدر.

﴿مِنْ قَبْلِكَ﴾

: قرآنده هيچ بر كلمه بولنمييور كه، موقعيله مناسبتدار اولماسين. وياخود موقعنڭ باشقه بر كلمه‌يه مناسبتى داها چوق اولسون. أوت قرآنڭ هر هانگى بر يرنده بولنان بر كلمه، او موقعڭ باشنده بر تاجِ ذرّين گبى گورونور. و آرالرنده‌كى مناسبتلردن طولايى، آرالرنده گچمسزلك يرى يوقدر. أزجمله:

﴿مِنْ قَبْلِكَ﴾

كلمه‌سنه باق! بو آيتڭ هر طرفندن اوچوب بو كلمه‌نڭ باشنه قونان لطائفى گور. زيرا بو آيت، نبوّت حقّنده‌در. نبوّت مسئله‌سنده "بش مقصد" واردر. بو مقصدلر، بش نكته و لطائفدن إنعكاس ايتمشدر. بو بش لطائف،

﴿مِنْ قَبْلِكَ﴾

نڭ صدفنده‌در. مقصدلر ايسه:

Yükleniyor...