﴿سَبْعَ﴾
تعبيرى، سماوات طبقهلرينڭ كثرتنه إشارتدر و بو طبقهلرڭ تشكّلاتِ أرضيهنڭ أدوارِ سبعهسيله صفاتِ سبعهيه مناسبتدار اولديغنه ايمادر.
﴿سَمٰوَاتٍ﴾
: بو سمالرڭ بر قسمى، سيّارات باليقلرينه دڭزدر· بر قسمى ده ثابت ييلديزلره مزرعهدر· بر قسمى ده سما چيچكلرى حكمنده اولان "درارى" ييلديزلره باغچه و بوستاندر.
﴿وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾
: بو "واو" عطف ايچوندر. حالبوكه بوراده عطفڭ طرَفَيْنى آراسنده مناسبت يوقدر. اويله ايسه، بو مناسبتى بولمق ايچون تقديره إحتياج واردر. شويله كه:
﴿وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾
"اويله ايسه، بو بيوك أجرامڭ خالقى اودر."
﴿وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾
"اويله ايسه او أجرامدهكى صنعتى تنظيم، تحكيم ايدن اودر."
إلصاقى إفاده ايدن
﴿بِكُلِّ﴾
كلمهسندهكى
﴿ب﴾
· علمڭ، معلومدن إنفكاك و إنفصالنڭ ممكن اولماديغنه إشارتدر.
﴿كُلِّ﴾
، تعميمى إفاده ايدن بر أداتدر. بوراده إفاده ايتديگى تعميمدن هيچ بر شيئڭ، هيچ بر فردڭ تخصيصى و دائرهِٔ شمولندن إخراجى يوقدر. بو إعتبارله
﴿مَا مِنْ عَامٍ اِلَّا وَقَدْ خُصَّ مِنهُ الْبَعْضُ﴾
اولان قاعدهِٔ كلّيهيى تخصيص ايدييور. چونكه كنديسى بو قاعدهنڭ شمولندن خارج قالمشدر.
﴿شَيْءٍ﴾
: بو كلمه· واجب، ممكن، ممتنعه شاملدر.
﴿عَلِيمٌ﴾
: يعنى، ذاتى ايله علم آراسنده ضرورى، لزومى بر ثبوت واردر.
تعبيرى، سماوات طبقهلرينڭ كثرتنه إشارتدر و بو طبقهلرڭ تشكّلاتِ أرضيهنڭ أدوارِ سبعهسيله صفاتِ سبعهيه مناسبتدار اولديغنه ايمادر.
﴿سَمٰوَاتٍ﴾
: بو سمالرڭ بر قسمى، سيّارات باليقلرينه دڭزدر· بر قسمى ده ثابت ييلديزلره مزرعهدر· بر قسمى ده سما چيچكلرى حكمنده اولان "درارى" ييلديزلره باغچه و بوستاندر.
﴿وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾
: بو "واو" عطف ايچوندر. حالبوكه بوراده عطفڭ طرَفَيْنى آراسنده مناسبت يوقدر. اويله ايسه، بو مناسبتى بولمق ايچون تقديره إحتياج واردر. شويله كه:
﴿وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾
"اويله ايسه، بو بيوك أجرامڭ خالقى اودر."
﴿وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾
"اويله ايسه او أجرامدهكى صنعتى تنظيم، تحكيم ايدن اودر."
إلصاقى إفاده ايدن
﴿بِكُلِّ﴾
كلمهسندهكى
﴿ب﴾
· علمڭ، معلومدن إنفكاك و إنفصالنڭ ممكن اولماديغنه إشارتدر.
﴿كُلِّ﴾
، تعميمى إفاده ايدن بر أداتدر. بوراده إفاده ايتديگى تعميمدن هيچ بر شيئڭ، هيچ بر فردڭ تخصيصى و دائرهِٔ شمولندن إخراجى يوقدر. بو إعتبارله
﴿مَا مِنْ عَامٍ اِلَّا وَقَدْ خُصَّ مِنهُ الْبَعْضُ﴾
اولان قاعدهِٔ كلّيهيى تخصيص ايدييور. چونكه كنديسى بو قاعدهنڭ شمولندن خارج قالمشدر.
﴿شَيْءٍ﴾
: بو كلمه· واجب، ممكن، ممتنعه شاملدر.
﴿عَلِيمٌ﴾
: يعنى، ذاتى ايله علم آراسنده ضرورى، لزومى بر ثبوت واردر.
Yükleniyor...