بشنجى نقطه:
بو آيتله ديگر بعض آيتلردن آڭلاشيلييور كه· بو بيوك دنيا، إنسان ايچون ياراديلمشدر. و ياراديليشنده، إنسانڭ إستفاده‌سى علّهِٔ غائيه اولارق نظره آلينمشدر. حالبوكه أرضدن پك بيوك اولان زحلڭ، مثلا بشرى فائده‌لنديرن، يالڭز زينتى و ضعيف بر ضياسيدر. بو جزئى فائده ايچون نه صورتله بشر اوڭا علّهِٔ غائيه اولور؟
الجواب:
بر فائده‌يى تعقيب ايدن آدم، بتون فكرينى، خيالنى او فائده‌يه حصر ايدر و اوندن ماعدا بر شيئه باقماز و هر شيئه كندى حسابنه باقار، كيمسه‌يى نظره آلماز، حتّى كنديسنى علّهِٔ غائيه ظن ايدر. بناءً عليه بو گبى آدمه قارشى مقامِ إمتنانده سويله‌نيلن او گبى كلاملرده مبالغه يوقدر. أوت بيڭلرجه حكمتلر ايچون ياراديلان زحلڭ هر بر حكمتنده بيڭلرجه جهتلر و هر بر جهتنده بيڭلرجه إستفاده ايدنلر بولونديغى حالده، "خلقتنده او آدمڭ إستفاده‌سى، علّهِٔ غائيه‌دن بر جزء اولارق دوشونلمشدر" دينليرسه نه مانعى وار؟ چونكه علّهِٔ غائيه، دائما بسيط بر شيدن عبارت دگلدر.
آلتنجى نقطه:
إمامِ علينڭ
﴿وَ تَزْعُمُ اَنَّكَ جِرْمٌ صَغِيرٌ ٭ وَ فِيكَ انْطَوَى الْعَالَمُ الْاَكْبَرُ﴾
أمر ايتديگى گبى، إنسان كوچك بر جسم ايسه ده، بيوك عالمى ايچنه آلاجق قدر بيوكدر. اويله ايسه جزئى إستفاده‌سى كلّى اولور، اويله ايسه عبثيت يوقدر.
ايكنجى مسئله:
﴿ثُمَّ﴾
حقّنده‌در.
أى آرقداش! بو آيت، أرضڭ سمادن أوّل ياراديلمش اولديغنه دلالت ايدر. و
﴿وَ الْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰيهَا﴾
آيتى ده سماواتڭ أرضدن أوّل خلق ايديلديگنه دالّدر. و
﴿كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا﴾
آيتى ايسه ايكيسنڭ بر مادّه‌دن برابر خلق ايديلمش و صوڭره بربرندن آييرد ايديلمش اولدقلرينى گوسترييور. شريعتڭ نقلياتنه نظرًا، جنابِ حق بر جوهره‌يى، بر مادّه‌يى ياراتمشدر. صوڭره او مادّه‌يه تجلّى ايتمكله بر قسمنى بخار، بر قسمنى ده مايع قيلمشدر· صوڭره مايع قسمى ده، تجلّيسيله تكاثف ايدوب "زبد" كوپوك كسيلمشدر· صوڭره أرض ويا يدى كُرهِٔ أرضيه‌يى او كوپوكدن خلق ايتمشدر. بو إعتبارله هر بر أرض ايچون هواءِ نسيميدن بر سما حاصل اولمشدر. صوڭره او مادّهِٔ بخاريه‌يى بسط ايتمكله يدى قات سماواتى تسويه ايدوب ييلديزلرى ايچنه زرع ايتمشدر و او ييلديزلر تخمنه مشتمل اولان سماوات إنعقاد ايتمش، وجوده گلمشدر.
بو آيتله ديگر بعض آيتلردن آڭلاشيلييور كه· بو بيوك دنيا، إنسان ايچون ياراديلمشدر. و ياراديليشنده، إنسانڭ إستفاده‌سى علّهِٔ غائيه اولارق نظره آلينمشدر. حالبوكه أرضدن پك بيوك اولان زحلڭ، مثلا بشرى فائده‌لنديرن، يالڭز زينتى و ضعيف بر ضياسيدر. بو جزئى فائده ايچون نه صورتله بشر اوڭا علّهِٔ غائيه اولور؟
الجواب:
بر فائده‌يى تعقيب ايدن آدم، بتون فكرينى، خيالنى او فائده‌يه حصر ايدر و اوندن ماعدا بر شيئه باقماز و هر شيئه كندى حسابنه باقار، كيمسه‌يى نظره آلماز، حتّى كنديسنى علّهِٔ غائيه ظن ايدر. بناءً عليه بو گبى آدمه قارشى مقامِ إمتنانده سويله‌نيلن او گبى كلاملرده مبالغه يوقدر. أوت بيڭلرجه حكمتلر ايچون ياراديلان زحلڭ هر بر حكمتنده بيڭلرجه جهتلر و هر بر جهتنده بيڭلرجه إستفاده ايدنلر بولونديغى حالده، "خلقتنده او آدمڭ إستفاده‌سى، علّهِٔ غائيه‌دن بر جزء اولارق دوشونلمشدر" دينليرسه نه مانعى وار؟ چونكه علّهِٔ غائيه، دائما بسيط بر شيدن عبارت دگلدر.
آلتنجى نقطه:
إمامِ علينڭ
﴿وَ تَزْعُمُ اَنَّكَ جِرْمٌ صَغِيرٌ ٭ وَ فِيكَ انْطَوَى الْعَالَمُ الْاَكْبَرُ﴾
أمر ايتديگى گبى، إنسان كوچك بر جسم ايسه ده، بيوك عالمى ايچنه آلاجق قدر بيوكدر. اويله ايسه جزئى إستفاده‌سى كلّى اولور، اويله ايسه عبثيت يوقدر.
ايكنجى مسئله:
﴿ثُمَّ﴾
حقّنده‌در.
أى آرقداش! بو آيت، أرضڭ سمادن أوّل ياراديلمش اولديغنه دلالت ايدر. و
﴿وَ الْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰيهَا﴾
آيتى ده سماواتڭ أرضدن أوّل خلق ايديلديگنه دالّدر. و
﴿كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا﴾
آيتى ايسه ايكيسنڭ بر مادّه‌دن برابر خلق ايديلمش و صوڭره بربرندن آييرد ايديلمش اولدقلرينى گوسترييور. شريعتڭ نقلياتنه نظرًا، جنابِ حق بر جوهره‌يى، بر مادّه‌يى ياراتمشدر. صوڭره او مادّه‌يه تجلّى ايتمكله بر قسمنى بخار، بر قسمنى ده مايع قيلمشدر· صوڭره مايع قسمى ده، تجلّيسيله تكاثف ايدوب "زبد" كوپوك كسيلمشدر· صوڭره أرض ويا يدى كُرهِٔ أرضيه‌يى او كوپوكدن خلق ايتمشدر. بو إعتبارله هر بر أرض ايچون هواءِ نسيميدن بر سما حاصل اولمشدر. صوڭره او مادّهِٔ بخاريه‌يى بسط ايتمكله يدى قات سماواتى تسويه ايدوب ييلديزلرى ايچنه زرع ايتمشدر و او ييلديزلر تخمنه مشتمل اولان سماوات إنعقاد ايتمش، وجوده گلمشدر.
Yükleniyor...