﴿كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللّٰهِ وَكُنْتُمْ اَمْوَاتًا فَاَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ اِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴾

يعنى:

"نه صورتله اللّٰهى إنكار ايدييورسڭز؟ حالبوكه سزڭ حياتڭز يوقدى، او سزه حياتى ويردى· صوڭره سزى ئولديره‌جكدر، صوڭره ينه حيات ويره‌جكدر، صوڭره اوڭا رجوع ايدوب گيده‌جكسڭز."

آيتلرڭ نظمنه عائد اوچ وجه، بو آيتده ده جاريدر:

بو آيتڭ ماقبليله إرتباطى:

أوت قرآنِ كريم، وقتا كه إنسانلرى عبادته و اللّٰهه ايمان ايتمگه دعوت ايتدى. و ايمانڭ إعتقاد ايديله‌جك أساسلريله ياپيلاجق حكملرينى إجمالاً، دليللرينه إشارةً ذكر ايتدى. أوّلجه مجملاً إشارت ايديلن دليللرى تضمّن ايدن نعمتلرڭ تعداديله، بو آيتده ده ذكر ايتمگه عودت ايتدى.

أوت بو آيتله، أڭ بيوك نعمت اولان حياته إشارت ايديلمشدر. ايكنجى آيتله، بقا نعمتنه إشارت ايديلمشدر. أوت سماوات و أرضڭ تنظيماتى، حياتڭ كمال و سعادتنى تأمين ايدر. اوچنجى آيتله، بشرڭ كائنات اوزرينه تفضيل و تكريمنه إشارتدر. دردنجى آيتله، بشره تعليمِ علم نعمتنه إشارت ياپيلمشدر. بو نعمتلرڭ صورتنه، يعنى نعمت اولدقلرى جهته باقيليرسه· عنايتِ إلٰهيه‌يه دليل اولدقلرى گبى، عبادته ده دليلدرلر. چونكه نعمتلرى ويرنه شكر، واجبدر· كفرانِ نعمت، عقلاً ده حرامدر. أگر او نعمتلرڭ حقيقتلرينه باقيليرسه، مبدأ و معادى إثبات ايدن دليللردر.

و كذا بو آيت، گچن كافر و منافقلرڭ بحثنه ده ناظردر. اونڭ ايچون تعجّبى إفاده ايتمكله إنكارى تضمّن ايدن

﴿كَيْفَ﴾

ايله ياپيلان إستفهام، اونلرڭ تهديدلرينه إشارتدر.


Yükleniyor...