أى إنسانلر! أرض و سمايى سزلره مطيع و خدمتكار ياپان ذات، ياپديغى شو اييلگه قارشى عبادته مستحقدر· عبادتنى ايديڭز. و كذا إنسانلرڭ فضيلتنه و يوكسك بر قيمته مالك اولديغنه و عند اللّٰه مكرّم بولنديغنه بر ايمادر. صانكه بشره أمر ايدييور: أى بشر! يوكسك و آلچاق بتون أجرامى سزڭ إستفاده‌ڭزه تخصيص ايتمكله سزلره بو قدر إعزاز و إكراملرده بولنان جنابِ حقّه عبادت ايديڭز! و سزلره ياپديغى كرامته قارشى لياقتڭزى إظهار ايديڭز.

و كذا أسباب و طبيعته تأثيرڭ ويريلمه‌سنى ردّ ايدييور. شويله كه:

أى إنسان! شو گورديگڭز يرلر، گوكلر· صفتلريله برابر، بر خالقڭ خلقيله، قصديله، تخصيصيله و بر ناظمڭ نظميله حصوله گلوب بو إنتظامى بولمشلردر. كور طبيعتڭ بو قدر بيوك شيلرده يرى اولماديغى گبى أڭ كوچك شيلرده ده يرى يوقدر. و كذا صفتلر ده ممكناتدن اولدقلرى جهتله، صانعه دلالت ايتدكلرينه إشارتدر. زيرا جسملرى تشكيل ايدن ذرّه‌لر، بيوكلك كوچكلك، چركينلك گوزللك گبى غيرِ متناهى أحوال و كيفيتلرى قبول ايتمكده مساويدرلر. يعنى بر ذرّه‌نڭ، بيڭ كيفيتى قبول ايتمگه قابليتى واردر· و بر حالت، بيڭلرجه ذرّه‌لره حال اولابيلير. بناءً عليه گوزللك گبى بر صفت، بيڭلرجه ذرّه‌لره و طولاييسيله جسملره صفت اولابيلديگى حالده، او قدر إمكانات و إحتماللر ايچنده معيّن بر جسمه تعيين ايديلديگى زمان· هر حالده بر قصد ايله، بر حكمت آلتنده، بر ذاتڭ إراده و تخصيصيله، بيڭلرجه جسملر آراسنده او جسم، او صفته موصوف قيلنمشدر.

﴿لَكُمْ﴾

: بو

﴿ل﴾

إختصاص ايچون دگلدر، آنجق سببيتى إفاده ايدييور. يعنى أرضڭ تفريشنه سبب يعنى وسيله، إنساندر. بو مسافرخانه‌ده‌كى ضيافت اونڭ نامنه ويريلدى. فقط إستفاده، إنسانلره مخصوص و منحصر دگلدر. اويله ايسه إنسانلرڭ إحتياجندن، إستفاده‌سندن فضله قالانه عبث دينله‌مز.

﴿فِرَاشًا﴾

: بو تعبير، غريب بر نكتهِٔ بلاغته إشارتدر. چونكه أرضڭ ثقلتندن طولايى صويه باتوب غيب اولماسى طبيعتنڭ ايجاباتندن اولديغى حالده، جنابِ حق مرحمتيله بر قسمنى طيشاريده بيراقه‌رق، إنسانلر ايچون بر مسكن و نعمتلرينه بر مائده، يعنى بر سفره اولمق اوزره تفريش ايتمشدر. و كذا "فراش" تعبيرندن آڭلاشيلييور كه: أرض، بر خانه‌نڭ طبانى گبى إنسان و حيوانلره فرش و بسط ايديلمشدر. اويله ايسه أرضده‌كى نباتات و حيوانات، خانه‌ده‌كى أفرادِ عائله ايله أرزاق و سائره گبى لوازمِ بيتيه حكمنده‌در. و كذا

﴿فراش﴾

تعبيرندن آڭلاشيلييور كه، أرض طاش گبى قاتى و سرت دگلدر كه قابلِ سكنا اولماسين و صو گبى مايع ده دگلدر كه، زراعت و إستفاده‌يه قابل اولماسين. بلكه اورته بر وضعيتده ياپيلمشدر كه، هم مسكن، هم مزرعه اولسون. بو ايكى فائده‌نڭ تحتِ تأمينه آلينمه‌سى، ألبته و ألبته بر مقصد، بر حكمت و بر نظام ايله اولابيلير.

Yükleniyor...