﴿عُيُون﴾
كلمه‌سنه ترجيحًا ذكر ايديلن
﴿اَبْصَارَهُمْ﴾
عنوانى، قرآنڭ بيان ايتديگى قطعى برهانلرينه قارشى كورلك گوسترن منافقلرڭ بصيرت و قلبلرنده‌كى كوتو نيّتلرينى، عمللرينى آڭديرمقله تشهير ايتمك ايچوندر. زيرا گوز قلبڭ آيينه‌سيدر. قلبڭ مضمراتى گوزده گورونور.
﴿كُلَّمَا اَضَاءَلَهُمْ مَشَوْا فِيهِ وَاِذَا اَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا﴾
بو آيتى تشكيل ايدن كلمه‌لرڭ إشارتلرى:
أوت أوّلا بو جمله ينه مستأنفه اولوب، ماقبليله علاقه‌دار دگلدر. آنجق سامعڭ خاطرينه گلن شو سؤالى جوابلانديرييور:
س – اونلرڭ مصيبتى تبدّل و تعدّد ايتمشدر. عجبا هر ايكى حالتده حاللرى نه اولدى؟
ج – شمشگڭ ضياسيله يوللرى گورونديگى زمان يورورلر ايمش. ظلمت ده چوكديگى وقت طورورلر ايمش، دييه قرآنِ كريم شو جمله ايله سامعڭ او شبهه‌سنى إزاله ايتمشدر.
س –
﴿كُلَّمَا﴾
إستغراق و إستمرارى، يعنى عموميت و دوامى إفاده ايدن بر أداتدر.
﴿اِذَا﴾
ايسه، نه عموميتى و نه دوامى إفاده ايتمز، بو إعتبار ايله شمشگڭ ضيالانديريلمسنده
﴿كُلَّمَا﴾
نڭ، ظلمتڭ چوكديگنده
﴿اِذَا﴾
نڭ قوللانيلماسى نه‌يه بناءًدر؟
ج – اونلرڭ ضيايه فضله‌جه حرص و إحتياجلرى اولديغى ايچون، أڭ آز بر ضيايى بيله فرصت بيلوب قاچيرتمق ايسته‌مدكلرينه إشارةً، ضيا اوزرنده
﴿كُلَّمَا﴾
إستعمال ايديلمشدر.
سببيت و منفعته دلالت ايدن
﴿اَضَاءَلَهُمْ﴾
ده‌كى
﴿ل﴾
حرفندن آڭلاشيلير كه، باييلمق درجه‌سنده بر مصيبتزده نفسنه عائد شيلردن ماعدا هيچ بر شى دوشونمييور. حتّى قدرتِ إلٰهيه‌نڭ بيڭلرجه حكمتلر ايچون كائناته نشر ايتديگى ضيانڭ منفعتى تمامًا كنديسنه عائد اولديغنى و اونڭ ايچون گوندريلديگنى ظن ايدر.
كلمه‌سنه ترجيحًا ذكر ايديلن
﴿اَبْصَارَهُمْ﴾
عنوانى، قرآنڭ بيان ايتديگى قطعى برهانلرينه قارشى كورلك گوسترن منافقلرڭ بصيرت و قلبلرنده‌كى كوتو نيّتلرينى، عمللرينى آڭديرمقله تشهير ايتمك ايچوندر. زيرا گوز قلبڭ آيينه‌سيدر. قلبڭ مضمراتى گوزده گورونور.
﴿كُلَّمَا اَضَاءَلَهُمْ مَشَوْا فِيهِ وَاِذَا اَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا﴾
بو آيتى تشكيل ايدن كلمه‌لرڭ إشارتلرى:
أوت أوّلا بو جمله ينه مستأنفه اولوب، ماقبليله علاقه‌دار دگلدر. آنجق سامعڭ خاطرينه گلن شو سؤالى جوابلانديرييور:
س – اونلرڭ مصيبتى تبدّل و تعدّد ايتمشدر. عجبا هر ايكى حالتده حاللرى نه اولدى؟
ج – شمشگڭ ضياسيله يوللرى گورونديگى زمان يورورلر ايمش. ظلمت ده چوكديگى وقت طورورلر ايمش، دييه قرآنِ كريم شو جمله ايله سامعڭ او شبهه‌سنى إزاله ايتمشدر.
س –
﴿كُلَّمَا﴾
إستغراق و إستمرارى، يعنى عموميت و دوامى إفاده ايدن بر أداتدر.
﴿اِذَا﴾
ايسه، نه عموميتى و نه دوامى إفاده ايتمز، بو إعتبار ايله شمشگڭ ضيالانديريلمسنده
﴿كُلَّمَا﴾
نڭ، ظلمتڭ چوكديگنده
﴿اِذَا﴾
نڭ قوللانيلماسى نه‌يه بناءًدر؟
ج – اونلرڭ ضيايه فضله‌جه حرص و إحتياجلرى اولديغى ايچون، أڭ آز بر ضيايى بيله فرصت بيلوب قاچيرتمق ايسته‌مدكلرينه إشارةً، ضيا اوزرنده
﴿كُلَّمَا﴾
إستعمال ايديلمشدر.
سببيت و منفعته دلالت ايدن
﴿اَضَاءَلَهُمْ﴾
ده‌كى
﴿ل﴾
حرفندن آڭلاشيلير كه، باييلمق درجه‌سنده بر مصيبتزده نفسنه عائد شيلردن ماعدا هيچ بر شى دوشونمييور. حتّى قدرتِ إلٰهيه‌نڭ بيڭلرجه حكمتلر ايچون كائناته نشر ايتديگى ضيانڭ منفعتى تمامًا كنديسنه عائد اولديغنى و اونڭ ايچون گوندريلديگنى ظن ايدر.
Yükleniyor...