بو آيتده بيان ايديله‌جك اوچ نقطه واردر:
برنجيسى:
بو آيتڭ ماقبليله وجهِ إرتباطى.
ايكنجيسى:
جمله‌لرى آراسنده جهتِ إنتظام.
اوچنجيسى:
جمله‌لرڭ هيئتلرنده، أجزاسنده، كلمه‌لرنده‌كى نظام.
أوت بو آيتڭ جمله‌لرى آراسنده‌كى نظام، إرتباط عينًا ثانيه، دقيقه، ساعتلرى صايان ميللر آراسنده‌كى إرتباط گبيدر.
أوّلا بو آيتى، أوّلكى آيتله ربط ايدن جهت:
قرآنِ كريم منافقلرڭ وضعيتنى تصوير ايچون إطناب و تطويل ايله (يعنى اوزون عباره‌لرى حاوى) مثال و تمثيللرى تكرار ايتمشدر. بو ده منافقلرڭ وضعيتلرينه ترتّب ايدن دهشت و حيرتڭ ايكى قسمه آيريلديغندن ايلرى گلمشدر. زيرا برنجى تمثيلڭ خلاصه‌سنه گوره منافق اولان كيمسه، كنديسنى وجود صحراسنده آرقداشلردن آيريلمش، تك قالديغنى و كائنات جمعيتندن طرد ايديلمش صاحبسز قالديغنى بيلديگى گبى، هر شيئى ده معدوم بيلير. و وحشتله آبلوقه ايديلمش سكون و سكونت ايچنده بتون مخلوقاته أجنبى نظريله باقييور.
منافقڭ شو باقيشيله، مؤمنڭ باقيشى آراسنده طاغلر واردر. زيرا مؤمن اولان ذات نورِ ايمان ايله بتون موجودلرى، كنديسنه دوست و آشنا بيلير. و كائنات ايله توحّش دگل، تام انسيتى، معارفه‌سى واردر.
ايكنجى تمثيلڭ خلاصه‌سنه گوره· منافق اولان آدم، عالمى مصيبتلرى ايله ئولديريجى، بلالريله تهديد ايديجى، حادثاتيله نعره آتيجى، شدائديله إحاطه‌جى بر شكلده گورمكله بتون دنيانڭ أنواعيله برابر عداوتنه إتّفاق ايتدكلرينى ظن ايدر. اونڭ بو ظنّنه گوره عالمده اوڭا بر منفعت ويره‌جك بر شى يوقدر. بتون أشيا اونڭ عليهنده اولورلر. حالبوكه مؤمن اولان ذات، ايمانڭ إقتضاسيله كائناتڭ ياپديغى تسبيحلرى، تبشيرلرى بيله ايشيدييور.
و كذا قرآنِ كريم تمثيل خصوصنده ياپديغى تكرار، منافقلرڭ ايكى قسمه آيريلمش اولدقلرينه إشارتدر.
برنجيسى:
بو آيتڭ ماقبليله وجهِ إرتباطى.
ايكنجيسى:
جمله‌لرى آراسنده جهتِ إنتظام.
اوچنجيسى:
جمله‌لرڭ هيئتلرنده، أجزاسنده، كلمه‌لرنده‌كى نظام.
أوت بو آيتڭ جمله‌لرى آراسنده‌كى نظام، إرتباط عينًا ثانيه، دقيقه، ساعتلرى صايان ميللر آراسنده‌كى إرتباط گبيدر.
أوّلا بو آيتى، أوّلكى آيتله ربط ايدن جهت:
قرآنِ كريم منافقلرڭ وضعيتنى تصوير ايچون إطناب و تطويل ايله (يعنى اوزون عباره‌لرى حاوى) مثال و تمثيللرى تكرار ايتمشدر. بو ده منافقلرڭ وضعيتلرينه ترتّب ايدن دهشت و حيرتڭ ايكى قسمه آيريلديغندن ايلرى گلمشدر. زيرا برنجى تمثيلڭ خلاصه‌سنه گوره منافق اولان كيمسه، كنديسنى وجود صحراسنده آرقداشلردن آيريلمش، تك قالديغنى و كائنات جمعيتندن طرد ايديلمش صاحبسز قالديغنى بيلديگى گبى، هر شيئى ده معدوم بيلير. و وحشتله آبلوقه ايديلمش سكون و سكونت ايچنده بتون مخلوقاته أجنبى نظريله باقييور.
منافقڭ شو باقيشيله، مؤمنڭ باقيشى آراسنده طاغلر واردر. زيرا مؤمن اولان ذات نورِ ايمان ايله بتون موجودلرى، كنديسنه دوست و آشنا بيلير. و كائنات ايله توحّش دگل، تام انسيتى، معارفه‌سى واردر.
ايكنجى تمثيلڭ خلاصه‌سنه گوره· منافق اولان آدم، عالمى مصيبتلرى ايله ئولديريجى، بلالريله تهديد ايديجى، حادثاتيله نعره آتيجى، شدائديله إحاطه‌جى بر شكلده گورمكله بتون دنيانڭ أنواعيله برابر عداوتنه إتّفاق ايتدكلرينى ظن ايدر. اونڭ بو ظنّنه گوره عالمده اوڭا بر منفعت ويره‌جك بر شى يوقدر. بتون أشيا اونڭ عليهنده اولورلر. حالبوكه مؤمن اولان ذات، ايمانڭ إقتضاسيله كائناتڭ ياپديغى تسبيحلرى، تبشيرلرى بيله ايشيدييور.
و كذا قرآنِ كريم تمثيل خصوصنده ياپديغى تكرار، منافقلرڭ ايكى قسمه آيريلمش اولدقلرينه إشارتدر.
Yükleniyor...