(يگرمى ايكنجى مكتوبڭ خاتمهسندهكى بحثه بر ذيلدر)
﴿اَيُحِبُّ اَحَدُكُمْ اَنْ يَاْكُلَ لَحْمَ اَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ... الخ.﴾
غيبت، شو آيتڭ قطعى حكميله نظرِ قرآنده غايت منفور و أهلِ غيبت غايت فنا و آلچاقدرلر. غيبتڭ أڭ فنا و أڭ شنيعى و أڭ ظالمانه قسمى، قذفِ محصنات نوعيدر. يعنى گوزيله گورمش درت شاهدى گوسترهمهين بر إنسان، بر أركك ويا قادين حقّنده زنا إسناد ايتمك· أڭ شنيع بر گناهِ كبائر و أڭ ظالمانه بر جنايتدر، حياتِ إجتماعيهِٔ أهلِ ايمانى زهرلنديرر بر خيانتدر، مسعود بر عائلهنڭ حياتنى محو ايدن بر غدردر. أوت سورهِٔ نور بو حقيقتى او قدر شدّتله گوسترمش كه، وجدان صاحبنى تيترهتييور و تويلرينى اورپرتديرييور.
﴿لَوْلَا اِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ مَا يَكُونُ لَنَا اَنْ نَتَكَلَّمَ بِهٰذَا سُبْحَانَكَ هٰذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ﴾
شدّتله فرمان ايدييور و دييور كه: گوزيله گورمش درت شاهدى گوسترهمهين مردود الشهادتدر. أبدى شهادتلرينى قبول ايتمهيڭز. چونكه يالانجيدرلر. عجبا بويله قذفه جسارت ايدن هانگى آدم وار كه، گوزيله گورمش درت شاهدى گوسترهبيلير. قرآنِ حكيم بو شرطى قوشديرمقله، بويله شيلرده شقِّ شفه ايتمهيڭز، بو قپويى قپايڭز ديمكدر.
سعيد نورسى
٭ ٭ ٭
(يگرمى آلتنجى مكتوبڭ ايكنجى مبحثنڭ آخريدر)
(بنمله گوروشن ويا گوروشمك آرزو ايدن دوستلره بر دستوردر كه، اوزاقده بولونان بر قسم قارداشلره يازيلمشدر.)
بنمله گوروشمك آرزوڭزى حسّ ايتدم. قارداشلرم، بنمله گوروشمك ايكى جهتله اولور. يا دنيا جهتيله، يعنى حياتِ إجتماعيهِٔ إنسانيه إعتباريلهدر. شو جهتدهكى قپويى قپامشم. ويا حياتِ اُخرويه و حياتِ معنويه جهتيلهدر. او ده ايكى وجهلهدر. برى: شخصمه حدّمدن فضله حسنِ ظن ايدوب، شخصمدن بر إستفادهِٔ معنويهيى نيّت ايتمكدر. شو وجهى ده قبول ايتمهم. چونكه بن قرآنِ حكيمڭ صِرف بر خدمتكارىيم، او مقدّس دكّانڭ بر دلاّلىيم. شخصى دكّانمدهكى پريشان، أهمّيتسز شيلرى صاتيشه چيقارميهجغم و چيقارمق ايستهمييورم. چونكه قرآنِ حكيمڭ قدسى ألماسلرينڭ قيمتلرينه شبهه ايراث ايتمهمك ايچون، پريشان و شخصى دكّانمده بولونان قيريق جام پارچهلرينى صاتسهم· حقيقى صرّاف اولميان مشتريلر، دلاّللق وقتنده أليمده گوردكلرى ألماسلره ده شيشه نظريله باقهبيليرلر، ذهنلرينه بر إلتباس، بر شبهه گلير. اونڭ ايچون شخصى دكّانمى قطعيًا قپامشم. بڭا او مقدّس دكّانڭ خدمتكارلغى يتر. مفلس بر خدمتكار اولسهم، داها خوشمه گيدييور.
﴿اَيُحِبُّ اَحَدُكُمْ اَنْ يَاْكُلَ لَحْمَ اَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ... الخ.﴾
غيبت، شو آيتڭ قطعى حكميله نظرِ قرآنده غايت منفور و أهلِ غيبت غايت فنا و آلچاقدرلر. غيبتڭ أڭ فنا و أڭ شنيعى و أڭ ظالمانه قسمى، قذفِ محصنات نوعيدر. يعنى گوزيله گورمش درت شاهدى گوسترهمهين بر إنسان، بر أركك ويا قادين حقّنده زنا إسناد ايتمك· أڭ شنيع بر گناهِ كبائر و أڭ ظالمانه بر جنايتدر، حياتِ إجتماعيهِٔ أهلِ ايمانى زهرلنديرر بر خيانتدر، مسعود بر عائلهنڭ حياتنى محو ايدن بر غدردر. أوت سورهِٔ نور بو حقيقتى او قدر شدّتله گوسترمش كه، وجدان صاحبنى تيترهتييور و تويلرينى اورپرتديرييور.
﴿لَوْلَا اِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ مَا يَكُونُ لَنَا اَنْ نَتَكَلَّمَ بِهٰذَا سُبْحَانَكَ هٰذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ﴾
شدّتله فرمان ايدييور و دييور كه: گوزيله گورمش درت شاهدى گوسترهمهين مردود الشهادتدر. أبدى شهادتلرينى قبول ايتمهيڭز. چونكه يالانجيدرلر. عجبا بويله قذفه جسارت ايدن هانگى آدم وار كه، گوزيله گورمش درت شاهدى گوسترهبيلير. قرآنِ حكيم بو شرطى قوشديرمقله، بويله شيلرده شقِّ شفه ايتمهيڭز، بو قپويى قپايڭز ديمكدر.
سعيد نورسى
٭ ٭ ٭
(يگرمى آلتنجى مكتوبڭ ايكنجى مبحثنڭ آخريدر)
(بنمله گوروشن ويا گوروشمك آرزو ايدن دوستلره بر دستوردر كه، اوزاقده بولونان بر قسم قارداشلره يازيلمشدر.)
بنمله گوروشمك آرزوڭزى حسّ ايتدم. قارداشلرم، بنمله گوروشمك ايكى جهتله اولور. يا دنيا جهتيله، يعنى حياتِ إجتماعيهِٔ إنسانيه إعتباريلهدر. شو جهتدهكى قپويى قپامشم. ويا حياتِ اُخرويه و حياتِ معنويه جهتيلهدر. او ده ايكى وجهلهدر. برى: شخصمه حدّمدن فضله حسنِ ظن ايدوب، شخصمدن بر إستفادهِٔ معنويهيى نيّت ايتمكدر. شو وجهى ده قبول ايتمهم. چونكه بن قرآنِ حكيمڭ صِرف بر خدمتكارىيم، او مقدّس دكّانڭ بر دلاّلىيم. شخصى دكّانمدهكى پريشان، أهمّيتسز شيلرى صاتيشه چيقارميهجغم و چيقارمق ايستهمييورم. چونكه قرآنِ حكيمڭ قدسى ألماسلرينڭ قيمتلرينه شبهه ايراث ايتمهمك ايچون، پريشان و شخصى دكّانمده بولونان قيريق جام پارچهلرينى صاتسهم· حقيقى صرّاف اولميان مشتريلر، دلاّللق وقتنده أليمده گوردكلرى ألماسلره ده شيشه نظريله باقهبيليرلر، ذهنلرينه بر إلتباس، بر شبهه گلير. اونڭ ايچون شخصى دكّانمى قطعيًا قپامشم. بڭا او مقدّس دكّانڭ خدمتكارلغى يتر. مفلس بر خدمتكار اولسهم، داها خوشمه گيدييور.
Yükleniyor...