Her hepsi muamma, gücü yetmez bu şuurun
Fillerle varıp Kâ'be'ye hem Ebrehe zalim
İsterdi ki yapsın nice bin türlü mezalim
İsterdi ki o beyt yıkılıp şöhreti sönsün
Halk Kâ'be'yi terkederek kiliseye dönsün
İsterdi ki çeksin doğacak nura bir sed
Hem doğmadan ölsün diye Mahbub-u Müebbed
Günlerce gidip Kâ'be'ye hem yaklaşan ordu
Birdenbire bir tehlike sezmiş gibi durdu
Sür'atle gelip bir sürü kuş, semt-i bahrden
Taş harbine başlar pek acib hepsi de birden
İndikçe havadan o muamma gibi taşlar
Cansız yıkılıp yerlere yatmış nice başlar
Şahıyla beraber kocaman orduyu Mevlâ
Olsun diye Mahbub'a nişan, eyledi mevta
Hem kavm-i Kureyş, söndürelim derken o nuru
Erkek ve kadın, cümlesinin kaçtı huzuru
Müşrik ve muvahhid, iki fırka olup urban
Yıllarca dökülmüş yine kan üstüne bir kan
Şakk etti Kamer, Fahr-i Beşer, ol yüce Server
Her yerde ve her anda onun nuru muzaffer
Yükleniyor...