Yalnız çocuk taziyesine dair risalede ye dair sualinde bir kısım eski tefsirler demişler: “Cennette çocuktan gayet ihtiyar’a kadar herkes otuzüç yaşında olacak” bunun hakikatı Allah ü alem şu olacak ki: Sarih ayet tabiri ifade eder ki; feraiz-i şeriyeyi yapmaya mecbur olmıyan ve mesnuniyet cihetiyle de yapmıyan ve kabl-el bulûğ vefat eden çocuklar cennete lâyık ve sevimli çocuk olarak kalacaklar.
Fakat şer’an yedi yaşına gelen bir çocuğa namaz gibi farzlarda peder ve valideleri onları alıştırmak için teşvikkârane emretmek.. Ve on yaşına girse, şiddetle namaz kıldırmak ve alıştırmak şeriatte var. Demek vâcib olmadığı halde, nafile nev’inden yedi yaşından hadd-ı büluğa kadar büyükler gibi namaz kılıp oruç tutan çocuklar mütedeyyin büyükler gibi büyük mükâfatı görmek için otuzüç yaşında olacaklar diye bir kısım tefsirler bu noktayı izah etmeden umum çocuklara teşmil etmişler. Hâs iken âmm zannetmişler...”(57)
RUH ÇAşIRMA MESELESİ
Ruh çağırma mes’elesi bu asırda hayli ilerlemiş bir meseledir.. bazı zihin ve kalbleri bulandırmakta, hatta bazı halis müminlere akide cihetinde vesveseler vermekte olduğu için; Hazret-i Üstâd 1951’in son aylarında Eskişehir’de bulunduğu sıralarda bu mevzu’ kendisine getirilmiş.. Üstâd da buna ciddî müteveccih olarak meselenin aslını izah etmiştir. Aynen kaydediyoruz:
“
Aziz Sıddık Kardeşlerim!
Evvelâ: Çok emarelerle ve bazı hadiselerle kat’iyen tahakkuk etmiş ki; Nurun hâs talebelerinden bazılarının bir zaif damarını bulup hizmet-i Nuriyeden vazgeçirmek veya zaifleştirmek için; Nurun ve Nur talebelerinin düşmanlarının çok plânları var. Medar-ı ibret bir iki nümuneyi beyan ediyorum:
Birinci Nümunesi: Nurlarla şiddetli alâkası bulunan bir kaç hâs kardeşimizin nazarını, fikrini başka tarafa çevirmek veya zevkli ve ruhanî bir meşreb ile meşgul edip, hizmet-i imaniyeye karşı zaifleştirmek için bazı şahıslar ıspirtizma denilen “ölülerle muhabere” namı altında, cinnilerle muhabere etmek gibi, hatta bazı büyük evliyalarla, hatta Peygamberlerle güya bir nevi konuşmak gibi, eski zamada kâhinlik denilen, şimdi de medyumluk namı verilen bu meseleyle bazı kardeşlerimizi meşgul ediyorlar.
(57) Müntehap dosya sıra no: 55 ve Emirdağ-2, s: 65.
Fakat şer’an yedi yaşına gelen bir çocuğa namaz gibi farzlarda peder ve valideleri onları alıştırmak için teşvikkârane emretmek.. Ve on yaşına girse, şiddetle namaz kıldırmak ve alıştırmak şeriatte var. Demek vâcib olmadığı halde, nafile nev’inden yedi yaşından hadd-ı büluğa kadar büyükler gibi namaz kılıp oruç tutan çocuklar mütedeyyin büyükler gibi büyük mükâfatı görmek için otuzüç yaşında olacaklar diye bir kısım tefsirler bu noktayı izah etmeden umum çocuklara teşmil etmişler. Hâs iken âmm zannetmişler...”(57)
RUH ÇAşIRMA MESELESİ
Ruh çağırma mes’elesi bu asırda hayli ilerlemiş bir meseledir.. bazı zihin ve kalbleri bulandırmakta, hatta bazı halis müminlere akide cihetinde vesveseler vermekte olduğu için; Hazret-i Üstâd 1951’in son aylarında Eskişehir’de bulunduğu sıralarda bu mevzu’ kendisine getirilmiş.. Üstâd da buna ciddî müteveccih olarak meselenin aslını izah etmiştir. Aynen kaydediyoruz:
“
Aziz Sıddık Kardeşlerim!
Evvelâ: Çok emarelerle ve bazı hadiselerle kat’iyen tahakkuk etmiş ki; Nurun hâs talebelerinden bazılarının bir zaif damarını bulup hizmet-i Nuriyeden vazgeçirmek veya zaifleştirmek için; Nurun ve Nur talebelerinin düşmanlarının çok plânları var. Medar-ı ibret bir iki nümuneyi beyan ediyorum:
Birinci Nümunesi: Nurlarla şiddetli alâkası bulunan bir kaç hâs kardeşimizin nazarını, fikrini başka tarafa çevirmek veya zevkli ve ruhanî bir meşreb ile meşgul edip, hizmet-i imaniyeye karşı zaifleştirmek için bazı şahıslar ıspirtizma denilen “ölülerle muhabere” namı altında, cinnilerle muhabere etmek gibi, hatta bazı büyük evliyalarla, hatta Peygamberlerle güya bir nevi konuşmak gibi, eski zamada kâhinlik denilen, şimdi de medyumluk namı verilen bu meseleyle bazı kardeşlerimizi meşgul ediyorlar.
(57) Müntehap dosya sıra no: 55 ve Emirdağ-2, s: 65.
Yükleniyor...