ma’suma zarar gelmemek için, on cani yüzünden asayişi bozmaya çalışanları men’ ediyor... Birisinin günahı ile başkası mes’ul olamaz.
Bu sırra binaen, şimdi asayişi bozmaya çalışan manevî dehşetli kuvvetler mevcud olduğu halde; ve Fransa, Mısır, Fas, İran gibi yerlerden daha ziyade bu mübarek memlekette çalışıldığı halde, emniyet ve asayişi bozamadıklarının en büyük sebebi: Altı yüzbin Nur nüshaları ve beşyüz bin Nur talebeleri zabıtaya bir manevî kuvvet olarak o manevî tahribata karşı dayandıklarını zabıta manen hisssetmiş ki, yirmi sekiz senedenberi resmi memurlara muhalif olarak Nurlara karşı insafkârane, merhametkârane vaziyet gösteriyorlar.
Hem Üstâd’ımız diyor ki: “Ben derim: Bu zamanda hocalardan, hatta sofilerden ziyade zabıta efradı ehl-i takva olup, kebairden kendini muhafaza ve faraizi yapmaları vazifeleri iktiza ediyor ve ona ihtiyac-ı şedid var.Ta ki karşısındaki manevî tahribatçılara karşı asayiş ve emniyet-i umumiyeye ait vazifelerini tam yapsınlar.
En mühim bir emniyet dairesi içindeki siyasî taharri vazifesi bulunan büyük zatlar, bu fıkraları Samsun kararıyla beraber neşrettiler.
SAİD-İ NURSİ”(48)
ZABITANIN DOSTLUşUNU GÖSTEREN BİR NÜMÛNE
Ankara Emniyet Genel Müdürlüğünün Risale-i Nur eserleri hakkındaki görüş ve kanaatını, Milli Emniyet Hizmeti Reisliğine gönderdiği şu gelen raporuyla göstermiştir. Raporun sureti aynen şöyledir:
(47) Emirdağ-2, s:178.
(48) Emirdağ-2 asıl yeşil defter, s: 64.
“Suret
Em. A. Müd.
9 Mart 960 gün ve 21600 sayılı yazı ile örneğidir:
Milli Emniyet Hizmeti Reisliğine!
12.1960 tarih ve B 112595/D-95957 sayılı yazıları karşılığıdır.
Nur külliyatının ve Nurculuğa ait olup da toplattırılan matbualar hakkında dosyalarından derlenebilen malûmatı muhtevî liste ilişikte sunulmuştur.
Ancak Afyon Ağır Ceza Mahkemesi’nin, Said-i Nursi’nin kitap ve sair evraklarının kanunî mevzuata muhalif siyasî veya idarî hiçbir mahzuru görülmediğinden, mezkûr eserler hakkında 23.956 tarih ve 954/278 esas, 956/218 karar sayılı ve kaziye-i muhkeme haline gelen beraet kararıyla; ve Isparta Sorgu Hâkimliğinin 11.956 gün ve 954/28 esas ve 1956l65 karar sayısıyla aynen ve bilumum Nur risalelerinin sahiplerine iade olunduğu..
Bu sırra binaen, şimdi asayişi bozmaya çalışan manevî dehşetli kuvvetler mevcud olduğu halde; ve Fransa, Mısır, Fas, İran gibi yerlerden daha ziyade bu mübarek memlekette çalışıldığı halde, emniyet ve asayişi bozamadıklarının en büyük sebebi: Altı yüzbin Nur nüshaları ve beşyüz bin Nur talebeleri zabıtaya bir manevî kuvvet olarak o manevî tahribata karşı dayandıklarını zabıta manen hisssetmiş ki, yirmi sekiz senedenberi resmi memurlara muhalif olarak Nurlara karşı insafkârane, merhametkârane vaziyet gösteriyorlar.
Hem Üstâd’ımız diyor ki: “Ben derim: Bu zamanda hocalardan, hatta sofilerden ziyade zabıta efradı ehl-i takva olup, kebairden kendini muhafaza ve faraizi yapmaları vazifeleri iktiza ediyor ve ona ihtiyac-ı şedid var.Ta ki karşısındaki manevî tahribatçılara karşı asayiş ve emniyet-i umumiyeye ait vazifelerini tam yapsınlar.
En mühim bir emniyet dairesi içindeki siyasî taharri vazifesi bulunan büyük zatlar, bu fıkraları Samsun kararıyla beraber neşrettiler.
SAİD-İ NURSİ”(48)
ZABITANIN DOSTLUşUNU GÖSTEREN BİR NÜMÛNE
Ankara Emniyet Genel Müdürlüğünün Risale-i Nur eserleri hakkındaki görüş ve kanaatını, Milli Emniyet Hizmeti Reisliğine gönderdiği şu gelen raporuyla göstermiştir. Raporun sureti aynen şöyledir:
(47) Emirdağ-2, s:178.
(48) Emirdağ-2 asıl yeşil defter, s: 64.
“Suret
Em. A. Müd.
9 Mart 960 gün ve 21600 sayılı yazı ile örneğidir:
Milli Emniyet Hizmeti Reisliğine!
12.1960 tarih ve B 112595/D-95957 sayılı yazıları karşılığıdır.
Nur külliyatının ve Nurculuğa ait olup da toplattırılan matbualar hakkında dosyalarından derlenebilen malûmatı muhtevî liste ilişikte sunulmuştur.
Ancak Afyon Ağır Ceza Mahkemesi’nin, Said-i Nursi’nin kitap ve sair evraklarının kanunî mevzuata muhalif siyasî veya idarî hiçbir mahzuru görülmediğinden, mezkûr eserler hakkında 23.956 tarih ve 954/278 esas, 956/218 karar sayılı ve kaziye-i muhkeme haline gelen beraet kararıyla; ve Isparta Sorgu Hâkimliğinin 11.956 gün ve 954/28 esas ve 1956l65 karar sayısıyla aynen ve bilumum Nur risalelerinin sahiplerine iade olunduğu..
Yükleniyor...