Ben de(A.Kadir Badıllı) o sıra Ankara’da askerdim. Pazar günü olduğu için şehre inmiş, Üstâd’ı görmek için otele gittimse de nasip olmamıştı. Üstâd benim Ankara’da olduğumu ve ziyaretine gidip kendisini göremediğimi duymuştu. O umumî derste benim de bulunmamı istemişti. Ancak öğleden sonra otele yine asker elbisesiyle gittiğim için, polisler beni otele çıkmaya bırakmadılar. Dolayısıyla Üstâd’ın bu son veda’ hutbesi mahiyetindeki dersinde bulunamadım. A.B.
Hazret-i Üstâd’ın bu son dersi bir veda’ hutbesi veyahut veda’ dersi mahiyetindedir ve son derece mühimdir. Nur talebelerinin bilhassa içtimaî hususlarda her zaman rehber ittihaz etmeleri gereken bir hakikat dersidir.
Bu derste Hazret-i Üstâd temel esaslardan çok mühim altı hususa temas ederek ders vermektedir:
1- Müsbet hareket etmek, menfi hareket etmemek ve bunun izahı..
2- Medeniyet meselesi ve zarurî hacetin mânâsı ve izahı..
3- Kur’ânın kâfirlere de bir cihette rahmet olduğu ve bu vesileyle çok mühim hakikatların izahı..
(31) Emirdağ-2, s:168.
(32) Türkiyede Çok partili politikanın açıklamalı kronolojisi, s: 68.
(33) Elli yılın tutanağı, s: 178.
4- Az zararlı, birazcık menfaatlı siyasi partilere karşı Nur talebelerinin tavırlarının ne olacağının izahı..
5- Dahildeki manevî cihad ile, harici cihadın ayrı ayrı şeyler olup, çok büyük farkları olduğu..
6- Benlik, enaniyet, hodfuruşluk ve rahatlık içinde hayatını geçirme arzularının birer nefsî hastalık olduğu ve bunların hizmet-i Kur’âna büyük zararları olduğu hakkındadır.
Hülâsasını çıkarıp arzetmeye çalıştığımız son ders adındaki veda’ hutbesi mahiyetinde olan bu hakikatlı dersi burada beraber okuyalım:
SON DERS
“Aziz Kardeşlerim!
Bizim vazifemiz müsbet hareket etmektir. Menfi hareket değildir.. Rızay-i ilâhiye göre sırf hizmet-i imaniyeyi yapmaktır. Vazife-i ilâhiyeye karışmamaktır. Bizler asayişi muhafazayı netice veren müsbet iman hizmeti içinde, her bir sıkıntıya karşı sabırla şükürle mükellefiz. Kendimi misal alarak derim: Ben eskiden beri tahakküme ve terzile boyun eğmemişim. Hayatımda tahakkümü kaldıramadığım bir çok hadiselerle sabit olmuş.
Hazret-i Üstâd’ın bu son dersi bir veda’ hutbesi veyahut veda’ dersi mahiyetindedir ve son derece mühimdir. Nur talebelerinin bilhassa içtimaî hususlarda her zaman rehber ittihaz etmeleri gereken bir hakikat dersidir.
Bu derste Hazret-i Üstâd temel esaslardan çok mühim altı hususa temas ederek ders vermektedir:
1- Müsbet hareket etmek, menfi hareket etmemek ve bunun izahı..
2- Medeniyet meselesi ve zarurî hacetin mânâsı ve izahı..
3- Kur’ânın kâfirlere de bir cihette rahmet olduğu ve bu vesileyle çok mühim hakikatların izahı..
(31) Emirdağ-2, s:168.
(32) Türkiyede Çok partili politikanın açıklamalı kronolojisi, s: 68.
(33) Elli yılın tutanağı, s: 178.
4- Az zararlı, birazcık menfaatlı siyasi partilere karşı Nur talebelerinin tavırlarının ne olacağının izahı..
5- Dahildeki manevî cihad ile, harici cihadın ayrı ayrı şeyler olup, çok büyük farkları olduğu..
6- Benlik, enaniyet, hodfuruşluk ve rahatlık içinde hayatını geçirme arzularının birer nefsî hastalık olduğu ve bunların hizmet-i Kur’âna büyük zararları olduğu hakkındadır.
Hülâsasını çıkarıp arzetmeye çalıştığımız son ders adındaki veda’ hutbesi mahiyetinde olan bu hakikatlı dersi burada beraber okuyalım:
SON DERS
“Aziz Kardeşlerim!
Bizim vazifemiz müsbet hareket etmektir. Menfi hareket değildir.. Rızay-i ilâhiye göre sırf hizmet-i imaniyeyi yapmaktır. Vazife-i ilâhiyeye karışmamaktır. Bizler asayişi muhafazayı netice veren müsbet iman hizmeti içinde, her bir sıkıntıya karşı sabırla şükürle mükellefiz. Kendimi misal alarak derim: Ben eskiden beri tahakküme ve terzile boyun eğmemişim. Hayatımda tahakkümü kaldıramadığım bir çok hadiselerle sabit olmuş.
Yükleniyor...