“Aleyhimizde olan Cumhuriyet gazetesi, müdafaamı çok yanlış ve gayet fena bir tarzda tağyir etmiş. Hatta “Bir canî yüzünden on masumu zulmetten kurtarmak için...” gibi hezeyanlar karıştırmış. Hem de o yazdığım cevab, beş altı sene evvel İstanbul İkinci Sulh Ceza Mahkemesinde aynen söylenmiş. En mühim mes’elemde beraet verilmiş bir müdafaa iken; Bir iki ay evvel bir bardak suda bir fırtına koparmak nev’inden, İstanbul seyahatimde gayet mânâsız, garazkârane bir savcı Isparta müdde-i umumisine havale edip mânâsız benim ifademi almaya iki resmi polis memuru gönderdi. Onlara dedim: O meseleye beş sene evvel cevab verilmiştir. İşte o zamanki cevabım da budur dedim. Onlar da kabul ettiler Hem de makine ile çıkardılar. Hem o herife de göndermişler.
şimdi uzak bir yerde, tekrar mânâsız olarak bizden uzak bir kaymakama başkası onu vermiş. İftiracı gazetede “Onu kaymakam savcıya vermiş” demesiyle, Risale-i Nur’un bir kısım zaif şâkirtlerine vesvese ve bir evham vermek istemişler.
Bu yazıya Nurun çok avukatları tekzib yazsınlar. O meselenin mevzuuna dair İstanbul Sıhhî hey’etinden dört rapor var. Fakat lüzumsuz olduğu için kimseye göstermeye tenezzül etmedim. Hem de lüzum olmamış.
NOT: Ankara’daki iki emniyet müdürüne çok selâm ediyorum. Böyle şeylere ehemmiyet vermesinler...”
Said-i Nursi”(5)
DÖRDÜNCÜSÜ: 1960 başlarında hemen hemen umum basının Hazret-i Üstâd’ın küçük bazı seyahatlerini dillerine dolayarak yaygara koparılmasına karşılık, Üstâd Hazretleri daha çok talebelerine hitaben, aynı zamanda bu gibi gazetelere cevaben bir yazı neşretti. Bu yazıyı Üstâd’ın hayatının en son safhasında kaydedeceğimizden buraya dercedilmedi.
Böylece Hazret-i Üstâd Bediüzzaman, kendisini ve Nur talebelerini alâkadar eden, basının yalanlı, iftiralı yazılarına karşı bigâne kalmamış, ya kendisi şahsen veya yanındaki hizmetkârları, yahut da diğer talebeleri vasıtasıyla mutlaka cevab vermiştir. 1950-1960 arası gazetelere verilen cevabların mecmuu yirmi otuz kadardır. Bunların tamamı dosyalarımızda mahfuzdur.
(4) Gazetelere cevap dosyası No: 10/8 ve Emirdağ-2, s:162.
(5) Emirdağ-2, s: 202.
Yükleniyor...