Ağaç Başındaki Ekmek
Gaybî ekmek hadisesinin Onaltıncı Mektup’ta bir nebze bahsi geçmekte ise de, Hazret-i Üstâd onu “Bir günde bir tavuğunun üç yumurta getirmesi” meselesi gibi, tafsilâtını terk ile hülâsasını yazmıştır. O çok acib, harika ve gaybî hadisenin dahası vardır. Ağaç başındaki ekmeğin tazeliği, sıcaklığı ve iki gün iki adamın ondan yemesi ve bitmemesi gibi uzun hikâyesi vardır.
“Mübarek” ünvanını alan Süleyman Efendi ve Sıddık Süleyman o ekmeğin artanını Barla’ya getirmiş ve teberrrüken bazı Nur talebelerine de tattırmışlardır. Üstâd’ın ifadesiyle bu ekmek hadisesi On Altıncı Mektup’ta yazılı olduğundan oraya havale ederek, onun hakkında mevsuk ve sağlam ananeli rivayetleri elde edemediğimizden burada bu kadarıyla iktifa ediyoruz. Lehülhamd velminnet, o ekmekten küçük bir parça halen bir yerde bulunmaktadır.
Mu’cizeli Kur’ân
1932-1933 yıllarında Hazret-i Üstâd’ın Kur’ân’ın i’caz lem’alarını ve delillerini çeşitli şekil ve sûretlerde kaydetmeye başladığı sıralarda, Kur’ân’ın, ayet, cümle, kelime ve harflerinin de, Kur’ân’a yakışır mu’cizane şekilde bir kasdî intizam dahilinde dizilişlerini görmüş, hissetmiş.. Ve Kur’ân’ın gözle görünecek bir i’caz vechini keşfedip kaydetmiştir. Bu mevzuda “Rumuzat-ı Semaniye” risalesi Kur’ân’ın bu nevi i’caz delillerine en parlak bir aynadır. Kur’ân’ın ayet, kelam, kelime ve cümlelerinin adetleri gibi bir çok noktalardan tevafukları ile, i’cazının çok acib ve hayretbahş ışıkları kaydedilmisiyle berabar, harflerinin hece itibariyle olan sayılarında da pek garib i’caz parıltıları görülmüş ve yazılmıştır. Hususan eskiden beri ulema arasında câri olan Ebced ve Cifir hesabıyla çok acip tarihî vak’alara ve istikbal hadiselerine i’cazkârane bir şekilde işaret ettiklerini de görüp göstermektedir. Fakat bu Risale çok ince ve derindir. Harflerin, kelimelerin tevafukları ve ebcedî değerlerinin hem tevafukları hem de dünya hadiselerine bakması gibi geniş ve derin olmasından herkes hemen o risaleyi okumakla kavrıyamaz.
İşte Hazret-i Üstâd Bediüzzaman Kur’ân’ın i’caz nükteleriyle fikren meşgul olduğu o sıralarda, Kur’ân’ın mevcud ve matbu’ on beş satırlı berkenar osmanlı nüshalarında “Allah” ve “Rabb” lâfızlarının mevcud sahifelerde harika bir tarzda alt alta gelme ve karşıki sahifelere bakıp tevafuk etme sırlarını keşfetmiş, mevcud Ber-kenar mushaflarda bu işaretlere işaretler
Gaybî ekmek hadisesinin Onaltıncı Mektup’ta bir nebze bahsi geçmekte ise de, Hazret-i Üstâd onu “Bir günde bir tavuğunun üç yumurta getirmesi” meselesi gibi, tafsilâtını terk ile hülâsasını yazmıştır. O çok acib, harika ve gaybî hadisenin dahası vardır. Ağaç başındaki ekmeğin tazeliği, sıcaklığı ve iki gün iki adamın ondan yemesi ve bitmemesi gibi uzun hikâyesi vardır.
“Mübarek” ünvanını alan Süleyman Efendi ve Sıddık Süleyman o ekmeğin artanını Barla’ya getirmiş ve teberrrüken bazı Nur talebelerine de tattırmışlardır. Üstâd’ın ifadesiyle bu ekmek hadisesi On Altıncı Mektup’ta yazılı olduğundan oraya havale ederek, onun hakkında mevsuk ve sağlam ananeli rivayetleri elde edemediğimizden burada bu kadarıyla iktifa ediyoruz. Lehülhamd velminnet, o ekmekten küçük bir parça halen bir yerde bulunmaktadır.
Mu’cizeli Kur’ân
1932-1933 yıllarında Hazret-i Üstâd’ın Kur’ân’ın i’caz lem’alarını ve delillerini çeşitli şekil ve sûretlerde kaydetmeye başladığı sıralarda, Kur’ân’ın, ayet, cümle, kelime ve harflerinin de, Kur’ân’a yakışır mu’cizane şekilde bir kasdî intizam dahilinde dizilişlerini görmüş, hissetmiş.. Ve Kur’ân’ın gözle görünecek bir i’caz vechini keşfedip kaydetmiştir. Bu mevzuda “Rumuzat-ı Semaniye” risalesi Kur’ân’ın bu nevi i’caz delillerine en parlak bir aynadır. Kur’ân’ın ayet, kelam, kelime ve cümlelerinin adetleri gibi bir çok noktalardan tevafukları ile, i’cazının çok acib ve hayretbahş ışıkları kaydedilmisiyle berabar, harflerinin hece itibariyle olan sayılarında da pek garib i’caz parıltıları görülmüş ve yazılmıştır. Hususan eskiden beri ulema arasında câri olan Ebced ve Cifir hesabıyla çok acip tarihî vak’alara ve istikbal hadiselerine i’cazkârane bir şekilde işaret ettiklerini de görüp göstermektedir. Fakat bu Risale çok ince ve derindir. Harflerin, kelimelerin tevafukları ve ebcedî değerlerinin hem tevafukları hem de dünya hadiselerine bakması gibi geniş ve derin olmasından herkes hemen o risaleyi okumakla kavrıyamaz.
İşte Hazret-i Üstâd Bediüzzaman Kur’ân’ın i’caz nükteleriyle fikren meşgul olduğu o sıralarda, Kur’ân’ın mevcud ve matbu’ on beş satırlı berkenar osmanlı nüshalarında “Allah” ve “Rabb” lâfızlarının mevcud sahifelerde harika bir tarzda alt alta gelme ve karşıki sahifelere bakıp tevafuk etme sırlarını keşfetmiş, mevcud Ber-kenar mushaflarda bu işaretlere işaretler
Yükleniyor...