3- Zekâ’i’nin şiiri:
AzizÜstâd’ıma
Sabî iken aşikârdı hak yolunun daisi
Olacakmış en sonunda nur âsarın dahîsi
Öpmüş alnından rü’yada hak dini’nin bânisi
Bu sırdandır hasmi idi zındıkların adisi
Ta ezelden ufuklara semalara a’lâya
Âşık idin sürüklendin menfalara hücraya
Hikmet-i Hak zındanlarda Hak emrini ifaya
Girmiş idin sandı hasmın mahkûm olur a’daya
Her çilleye şükür edip cefalara katlanan
Her hasmına acıyarak yol gösterip ağlayan
Ehl-i ıman yarasına tiryakları bağlayan
Sendin Üstâd hem hayatı fanilere satmayan
Emr-i hakkı lâyıkıyla bilâperva yazdın sen
Hak yolunda kaleminle mezarını kazdın sen.
Gam cihanı içindeyken bize nuru saçtın sen
Binler iman ehlinin de duasını aldın sen.
Fâni dedin, geçer dedin mihnetleri zevkettin,
Zâlim zındık hepsi sana zulmetti de şükrettin,
Alçak eller on tecrübe zehirleri hazmettin,
Cevşen, baha iksiriyle te’sirini def`ettin.
Lâkin şimdi şu son günler ve acılı zamanda,
ıftiharla vazife son, işim bitti manada,
Bir vasiyetnamenizle karşılaşdık bir anda,
Hazan oldu bir cihan ki alevlendi bu canda
şâkirtlerin ruhu hasta bu acılı haberden
Yaş yerine kan akıyor gözlerinden kederden
Zekâî’nın dertli başı bu cihan-ı elemden
Sana bedel kurban gitsin söz al Üstâd ecelden.”
{Kırmızı cilt Emirdağ-1 asıl mektupları, s: 98.}
AzizÜstâd’ıma
Sabî iken aşikârdı hak yolunun daisi
Olacakmış en sonunda nur âsarın dahîsi
Öpmüş alnından rü’yada hak dini’nin bânisi
Bu sırdandır hasmi idi zındıkların adisi
Ta ezelden ufuklara semalara a’lâya
Âşık idin sürüklendin menfalara hücraya
Hikmet-i Hak zındanlarda Hak emrini ifaya
Girmiş idin sandı hasmın mahkûm olur a’daya
Her çilleye şükür edip cefalara katlanan
Her hasmına acıyarak yol gösterip ağlayan
Ehl-i ıman yarasına tiryakları bağlayan
Sendin Üstâd hem hayatı fanilere satmayan
Emr-i hakkı lâyıkıyla bilâperva yazdın sen
Hak yolunda kaleminle mezarını kazdın sen.
Gam cihanı içindeyken bize nuru saçtın sen
Binler iman ehlinin de duasını aldın sen.
Fâni dedin, geçer dedin mihnetleri zevkettin,
Zâlim zındık hepsi sana zulmetti de şükrettin,
Alçak eller on tecrübe zehirleri hazmettin,
Cevşen, baha iksiriyle te’sirini def`ettin.
Lâkin şimdi şu son günler ve acılı zamanda,
ıftiharla vazife son, işim bitti manada,
Bir vasiyetnamenizle karşılaşdık bir anda,
Hazan oldu bir cihan ki alevlendi bu canda
şâkirtlerin ruhu hasta bu acılı haberden
Yaş yerine kan akıyor gözlerinden kederden
Zekâî’nın dertli başı bu cihan-ı elemden
Sana bedel kurban gitsin söz al Üstâd ecelden.”
{Kırmızı cilt Emirdağ-1 asıl mektupları, s: 98.}
Yükleniyor...