beri hep ağlıyan gözyaşlarımızı tutup, biraz da gülmesini bilelim ve öğrenelim... acaba bu, bize tahminlerimizi te’yid ve takviye edecek bir nevruzi mi, yoksa maazallah gözyaşlarını çağlatıp umman edecek bir nevmidi mi verecek?... O bir vasiyetname mi, yoksa bir tebrikname mi?... “
Merhum Hasan Feyzi Efendi’nin bu acıklı,ağlayıcı ve ağlattırıcı mersiyesi tam dokuz büyük sahifedir, Osmanlıca Sirac-un Nur eserinin ahirinde mevcuddur.
Hasan Feyzi Efendi mersiyesinin sonunda da, daha önceleri Üstâd Hazretleri Denizli’den ayrılmasıyla acı bir firak hasreti içinde yazmış olduğu şiiri yer almaktadır. Bu şiiri aynen alıyoruz.
“Hazretinizden buradan ayrılırken söylemiştim:
Çekilip nur-u hidayet yine zindan olacak
Yine firkat, yine hasret, yine hüsran olacak.
Yine sen yaş yerine kan akıtıp ağla gözüm,
Çünki hicran dolu kalbim yine hicran olacak.
Yine göç var diye mecnuna haber verme sakın,
yine matem, yine zarî, yine efgan olacak.
Açılan ol gül-ü tevhid sararıp solsa gerek,
Kapanıp ka’be-i irfan yine viran olacak.
Haber aldım ki yarın yâd olacakmış bize yar,
Ne büyük yara ki kimler buna derman olacak,
Bu büyük derd’ü elemden kime şekva edeyim,
İşiten nalemi hep ben gibi nâlan olacak.
O temiz pâk nefesin ab-ı hayatı bu çölün,
Onu dûr etme ki her ferd ona reyyan olacak.
Hele ol nur-u şerifin kime değmişse eğer,
Küçücük zerre de olsa meh-i taban olacak.
O lütufkâr, o keremkâr eli öptükçe benim,
Bu küçük kalb-i hazinim yine handan olacak.
Bab-ı feyzinden irak olmayı asla çekemem,
Dahi nezrim bu ki canım sana kurban
{Bu şehid kardeş gibi, nurun kahraman fedakâr şâkirdlerinin pek kuvvetli duaları o zehiri kırdı. O vasiyetnamenin hükmünü te’hire vesile oldu. Said-i Nursî}
olacak.
Nazarın erse garib başıma ey nur-u Hüda,
Bugün artık bu hakir bende de umman olacak
Bu ânasır yüzüne her ne kadar çekse hicap,
Yine haksın buna şahid yine Kur’ân olacak.
Kabe kavseynden alıp dersimi bildim ki âyan
o güzel nur-u bedi’ manevi sultan olacak.
Sakınıp Feyzi’y-i biçareye bahs açma bugün,
Yeni baştan yine şeyda, yine giryan olacak.
Biçare talebeniz Hasan Feyzi”
{Osmanlıca Sirac-ün Nur, s: 333.}
Merhum Hasan Feyzi Efendi’nin bu acıklı,ağlayıcı ve ağlattırıcı mersiyesi tam dokuz büyük sahifedir, Osmanlıca Sirac-un Nur eserinin ahirinde mevcuddur.
Hasan Feyzi Efendi mersiyesinin sonunda da, daha önceleri Üstâd Hazretleri Denizli’den ayrılmasıyla acı bir firak hasreti içinde yazmış olduğu şiiri yer almaktadır. Bu şiiri aynen alıyoruz.
“Hazretinizden buradan ayrılırken söylemiştim:
Çekilip nur-u hidayet yine zindan olacak
Yine firkat, yine hasret, yine hüsran olacak.
Yine sen yaş yerine kan akıtıp ağla gözüm,
Çünki hicran dolu kalbim yine hicran olacak.
Yine göç var diye mecnuna haber verme sakın,
yine matem, yine zarî, yine efgan olacak.
Açılan ol gül-ü tevhid sararıp solsa gerek,
Kapanıp ka’be-i irfan yine viran olacak.
Haber aldım ki yarın yâd olacakmış bize yar,
Ne büyük yara ki kimler buna derman olacak,
Bu büyük derd’ü elemden kime şekva edeyim,
İşiten nalemi hep ben gibi nâlan olacak.
O temiz pâk nefesin ab-ı hayatı bu çölün,
Onu dûr etme ki her ferd ona reyyan olacak.
Hele ol nur-u şerifin kime değmişse eğer,
Küçücük zerre de olsa meh-i taban olacak.
O lütufkâr, o keremkâr eli öptükçe benim,
Bu küçük kalb-i hazinim yine handan olacak.
Bab-ı feyzinden irak olmayı asla çekemem,
Dahi nezrim bu ki canım sana kurban
{Bu şehid kardeş gibi, nurun kahraman fedakâr şâkirdlerinin pek kuvvetli duaları o zehiri kırdı. O vasiyetnamenin hükmünü te’hire vesile oldu. Said-i Nursî}
olacak.
Nazarın erse garib başıma ey nur-u Hüda,
Bugün artık bu hakir bende de umman olacak
Bu ânasır yüzüne her ne kadar çekse hicap,
Yine haksın buna şahid yine Kur’ân olacak.
Kabe kavseynden alıp dersimi bildim ki âyan
o güzel nur-u bedi’ manevi sultan olacak.
Sakınıp Feyzi’y-i biçareye bahs açma bugün,
Yeni baştan yine şeyda, yine giryan olacak.
Biçare talebeniz Hasan Feyzi”
{Osmanlıca Sirac-ün Nur, s: 333.}
Yükleniyor...