Hasan Feyzi Efendi’nin Manzum Mersiyesi

“Ey Nur yolunun yolcusu, ey ruh-u münevver

Bu medfen-i pâk’in ola ruhun gibi enver.

Ey ölmiyen, ey fidye-i Üstâd-ı mübarek

Razı ola Allah’ü teâlâ ve tebarek.

Gönderdi selâm, bak sana ol Hazret-i Üstâd,

Hem Ruh-u azizi dedi her dem ola dilşâd.

Kur’ân-ı Kerim uğruna fânideki hizmet,

Bahşeyledi şimdi sana sonsuz ebediyet.

Yerlerde beşer, gökte bütün nurlu melekler,

Her gün sunuyor ruhun için ârşa dilekler.

Bu makbereler fahredecek haşre kadar hep,

Emvata okut nüsha-i enver, aç yine mektep.

Ey menba-i envar ve ey hafız-ı esrar,

Ey canını canana veren zat-ı fedakâr.

“Hafız” diye ben namını duydum o huzurda,

Medhin okunur hem de bugün meclis-i nurda.

Sun kevser-i bâki, bize sensin yine sâkî,

Bahşeylemiş Allah sana bir Âlem-i bakî.

Sormam sana bir şey, ne bugünden ne de dünden,

Bir nokta okut sen bize esrar-ı ledünden.

Hasan Feyzi”