Bu risalenin dört babından birincisi

اَشْهَدُ اَنْ لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ

hakikatının ve kelime-i tevhidiyesinin delillerini, bürhanlarını serdediyor. Bu birinci babın baş kısımlarında, kâinat ve mevcudatın erkânından herbir rükün, ellibeş lisan ile vâcib-ül vücudun vücud ve vahdaniyetini tilâvet ettiklerini evvelâ icmalen, sonra tafsilen o ellibeş lisanları izah ediyor. Ve birinci bab, Şeyh Safvet Efendinin bir takriziyle nihayet buluyor.

8 – TAKRİZ :

9 - BİRİNCİ BABIN HATİMESİ :

Bu Hatime, müteferrik ve kısa, fakat çok lüzumlu dört tane hastalığın tedavisi için yol gösterir. O hastalıklar ise: Ye's, ucub, gurur ve su-i zandır.

10 - HATİMENİN SONU :

Bu Hatimenin sonunda manevî taht-el arz bir seyahatta müşahede ettiği dört tane hakikatları izah ve beyan eder. Bu hakikatlar, hülasaten enaniyetin insana hikmet-i itası; ve her bir insanın umumî dünyadan bir hususi dünyası olduğunu; ve dünyanın lezzetlerinin dünyaya bakan vechesiyle çok ağır bir yük olduğunu; ve enenin başına sarılan icad ve fiil silsilelerinden anlaşılan odur ki; Onun saniî, onun bütün herşeyine alimdir diye beyan ediyor.

11- İKİNCİ BAB :

Bu bab, kısaca

سُبْحَانَ اللّٰهِ

cümlesinin mâna ve mefhumunu, mukteza ve mahiyetini beyan ve isbat eder.

Yükleniyor...