أوت إنسان أوّلا نفسنى سَور. صوڭره أقاربنى، صوڭره ملّتنى، صوڭره ذىحيات مخلوقلرى، صوڭره كائناتى، دنيايى سَور. بو دائرهلرڭ هر بريسنه قارشى علاقهداردر. اونلرڭ لذّتلريله متلذّذ و ألملريله متألّم اولابيلير. حالبوكه شو هرج و مرج عالمده و روزگار دوراننده هيچ بر شى قرارنده قالماديغندن بيچاره قلبِ إنسان، هر وقت يارهلانيور. أللرى ياپيشديغى شيلرله، او شيلر گيدوب أللرينى پارهليور، بلكه قوپارييور. دائما إضطراب ايچنده قالير، ياخود غفلت ايله سرخوش اولور. مادام اويلهدر، أى نفس! عقلڭ وارسه، بتون او محبّتلرى طوپلا، حقيقى صاحبنه وير، شو بلالردن قورتول. شو نهايتسز محبّتلر، نهايتسز بر كمال و جمال صاحبنه مخصوصدر. نه وقت حقيقى صاحبنه ويردڭ، او وقت بتون أشيايى اونڭ ناميله و اونڭ آيينهسى اولديغى جهتله إضطرابسز سَوهبيليرسڭ. ديمك شو محبّت، طوغريدن طوغرىيه كائناته صرف ايديلمهمك گركدر. يوقسه محبّت أڭ لذيذ بر نعمت ايكن، أڭ أليم بر نقمت اولور.
Yükleniyor...