﴿بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ﴾
عزيز، محترم قارداشم!
أوّلا ذاتڭزڭ بر رساله قدر جامع و اوزون و مدقّقانه، حرارتلى مكتوبڭزى كمالِ مراقله اوقودم. پشين اولارق سزه بونى بيان ايدييورم كه: رسالهِٔ نورڭ استادى و رسالهِٔ نوره جلجلوتيه قصيده‌سنده رموزلى إشاراتيله پك چوق علاقه‌دارلق گوسترن و بنم حقائقِ ايمانيه‌ده خصوصى استادم إمامِ عليدر (رض). و
﴿قُلْ لَا اَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ اَجْرًا اِلَّا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبٰى﴾
آيتنڭ نصّيله، آلِ بيتڭ محبّتى، رسالهِٔ نورده و مسلگمزده بر أساسدر. و وهّابيلك طمارى، هيچ بر جهتله نورڭ حقيقى شاكردلرنده اولمامق لازم گلييور. فقط مادام بو زمانده زندقه و أهلِ ضلالت إختلافدن إستفاده ايدوب، أهلِ ايمانى شاشيرتوب و شعائرى بوزارق، قرآن و ايمان عليهنده قوّتلى جريانلرى وار. ألبته بو مدهش دشمنه قارشى جزئى تفرّعاته دائر مدارِ إختلاف مناقشه‌لرڭ قپوسنى آچمامق گركدر.
هم ئولمش إنسانلرى ذمّ ايتمگه هيچ لزوم يوق. اونلر دارِ آخرته، محلِّ جزايه گيتمشلر. لزومسز، ضررلى، اونلرڭ قصورلرينى بيان ايتمك، أمر اولنان محبّتِ آلِ بيتڭ مقتضاسى دگلدر و لازم ده دگلدر، دييه أهلِ سنّت والجماعت، صحابه‌لر زماننده‌كى فتنه‌لردن بحث آچمايى منع ايتمشلر. چونكه وقعهِٔ جملده عشرهِٔ مبشّره‌دن زبير (رض) و طلحه (رض) و عائشهِٔ صدّيقه (رض) بولونماسيله أهلِ سنّت والجماعت او حربى إجتهاد نتيجه‌سى دييوب· حضرتِ على (رض) حقلى، اوته‌كى طرف حقسز فقط إجتهاد نتيجه‌سى اولديغى جهتله عفو ايديلير ديرلر. هم وهّابيلك طمارى، هم مفرط رافضيلرڭ مذهبلرى إسلاميته ضرر ويرمه‌سين دييه صفّين حربنده‌كى باغيلردن ده بحث آچمايى ضررلى گورويورلر.
حَجّاجِ ظالم، يزيد و وليد گبى حريفلره علمِ كلامڭ أڭ بيوك علاّمه‌سى اولان سعد الدينِ تفتازانى، "يزيده لعنت جائزدر" ديمش· فقط "لعنت واجبدر" ديمه‌مش. "خيردر و ثوابى واردر" ديمه‌مش. چونكه هم قرآنى، هم پيغمبرى، هم بتون صحابه‌لرڭ قدسى صحبتلرينى إنكار ايدن حدسزدر. شيمدى اونلردن ميدانده گزنلر چوقدر. شرعًا بر آدم، هيچ ملعونلرى خاطره گتيرميوب لعنت ايتمسه، هيچ بر ضررى يوق. چونكه ذمّ و لعنت ايسه، مدح و محبّت گبى دگل· اونلر عملِ صالحده داخل اولاماز. أگر ضررى وارسه داها فنا...
عزيز، محترم قارداشم!
أوّلا ذاتڭزڭ بر رساله قدر جامع و اوزون و مدقّقانه، حرارتلى مكتوبڭزى كمالِ مراقله اوقودم. پشين اولارق سزه بونى بيان ايدييورم كه: رسالهِٔ نورڭ استادى و رسالهِٔ نوره جلجلوتيه قصيده‌سنده رموزلى إشاراتيله پك چوق علاقه‌دارلق گوسترن و بنم حقائقِ ايمانيه‌ده خصوصى استادم إمامِ عليدر (رض). و
﴿قُلْ لَا اَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ اَجْرًا اِلَّا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبٰى﴾
آيتنڭ نصّيله، آلِ بيتڭ محبّتى، رسالهِٔ نورده و مسلگمزده بر أساسدر. و وهّابيلك طمارى، هيچ بر جهتله نورڭ حقيقى شاكردلرنده اولمامق لازم گلييور. فقط مادام بو زمانده زندقه و أهلِ ضلالت إختلافدن إستفاده ايدوب، أهلِ ايمانى شاشيرتوب و شعائرى بوزارق، قرآن و ايمان عليهنده قوّتلى جريانلرى وار. ألبته بو مدهش دشمنه قارشى جزئى تفرّعاته دائر مدارِ إختلاف مناقشه‌لرڭ قپوسنى آچمامق گركدر.
هم ئولمش إنسانلرى ذمّ ايتمگه هيچ لزوم يوق. اونلر دارِ آخرته، محلِّ جزايه گيتمشلر. لزومسز، ضررلى، اونلرڭ قصورلرينى بيان ايتمك، أمر اولنان محبّتِ آلِ بيتڭ مقتضاسى دگلدر و لازم ده دگلدر، دييه أهلِ سنّت والجماعت، صحابه‌لر زماننده‌كى فتنه‌لردن بحث آچمايى منع ايتمشلر. چونكه وقعهِٔ جملده عشرهِٔ مبشّره‌دن زبير (رض) و طلحه (رض) و عائشهِٔ صدّيقه (رض) بولونماسيله أهلِ سنّت والجماعت او حربى إجتهاد نتيجه‌سى دييوب· حضرتِ على (رض) حقلى، اوته‌كى طرف حقسز فقط إجتهاد نتيجه‌سى اولديغى جهتله عفو ايديلير ديرلر. هم وهّابيلك طمارى، هم مفرط رافضيلرڭ مذهبلرى إسلاميته ضرر ويرمه‌سين دييه صفّين حربنده‌كى باغيلردن ده بحث آچمايى ضررلى گورويورلر.
حَجّاجِ ظالم، يزيد و وليد گبى حريفلره علمِ كلامڭ أڭ بيوك علاّمه‌سى اولان سعد الدينِ تفتازانى، "يزيده لعنت جائزدر" ديمش· فقط "لعنت واجبدر" ديمه‌مش. "خيردر و ثوابى واردر" ديمه‌مش. چونكه هم قرآنى، هم پيغمبرى، هم بتون صحابه‌لرڭ قدسى صحبتلرينى إنكار ايدن حدسزدر. شيمدى اونلردن ميدانده گزنلر چوقدر. شرعًا بر آدم، هيچ ملعونلرى خاطره گتيرميوب لعنت ايتمسه، هيچ بر ضررى يوق. چونكه ذمّ و لعنت ايسه، مدح و محبّت گبى دگل· اونلر عملِ صالحده داخل اولاماز. أگر ضررى وارسه داها فنا...
Yükleniyor...