هم استاديمزڭ خارقه حالاتى و شايانِ حيرت غرائبِ أحوالى، باشده رسالهِٔ نور اولارق پك چوقدر. أوت بز إعتراف ايدييورز كه· استاديمز بزم خاطراتِ قلبمزى بزدن زياده اوقور، چوق دفعه خبريمز اولماديغى بر مسئله‌دن بزلرى شدّتلى تلاشله ايقاظ ايدرلر، بزى حيرتده بيراقيرلر. فقط گونلر گچدكدن صوڭره عينًا استاديمزڭ ايقاظ ايتديگى شيله قارشيلاشير، عقلمز باشمزه گليردى. استاديمزله طاغه گيتديگمز زمان، داها شهره دونمه زمانى گلمه‌دن، بردن استاديمز قالقارلر، بزه ده أمر ايدرلردى. حكمتنى صورمق ايستديگمزده: "عجله گيده‌لم، رسالهِٔ نور خدمتى ايچون بزى بكله‌يورلر." حقيقةً، شهره عودتمزده، مطلقه مهمّ بر رسالهِٔ نور شاكردى بزى بكله‌يور بولور ويا بر قاچ دفعه گلوب گيتديگنى قومشولر خبر ويريرلردى. ينه بر گون، مولانا خالد (قس) حضرتلرينڭ كوچك عاشق نامنده بر طلبه‌سنڭ نسلندن مبارك بر خانم، ياننده

&﴿ (حاشيه): او خانم " آسيه"در.﴾|@

چوق سنه‌لردن بَرى محافظه ايتديگى مولانا حضرتلرينڭ جبّه‌سنى، رمضانِ شريفده تبرّكًا استاديمزڭ ياننده قالسين دييه فيضى ايله گوندرر. استاديمز همان أمين قارداشمزه ييقامق ايچون أمر ايده‌رك، جنابِ حقّه شكر ايتمگه باشلار. فيضىنڭ خاطرينه: "بو خانم، بنم ايله يگرمى گون ايچون گوندردى· استادم نه‌دن صاحب چيقييور؟" دييه حيرتلر ايچنده قالير. صوڭره او خانمى گورور، او خانم فيضىيه دير كه: "استاد هديه‌لرى قبول ايتمديگندن، بو صورتله بلكه قبول ايدر دييه اويله سويله‌مشدم. فقط أمانت اونڭدر، جانمز دخى فدا اولسون." دير، او قارداشمزى حيرتدن قورتارير. أوت مبارك استاديمزڭ او جبّه‌يى قبولى، مولانا خالددن صوڭره وظيفهِٔ تجدّدِ دينڭ كنديلرينه إنتقالنه بر علامت تلقّى ايتمه‌سندندر، ديرلر. هم ده اويله اولمق لازم. چونكه حديثِ صحيحده:

﴿اِنَّ اللّٰه يَبْعَثُ لِهٰذِهِ اْلاُمَّةِ عَلٰى رَاْسِ كُلِّ مِاَةِ سَنَةٍ مَنْ يُجَدِّدُ لَهَا دِينَهَا﴾

بيورلمش. مولانا حضرتلرينڭ ولادتى ٣٩١١، استاديمز حضرتلرينڭ ايسه ٣٩٢١. بو حديثڭ تام ايضاحى رسالهٔ غوثيه‌ده واردر.