بوراده، خارقه بر حادثه‌يى نقل ايتمه‌دن گچه‌ميه‌جگز. شويله كه:

بديع الزمان حپسده ايكن بر گون، او زمانڭ أسكيشهر مدّعىعموميسى استادى چارشوده گورور. حيرت و تعجّبله و وظيفه‌سنه صوڭ ويره‌جگى إخطاريله، حپسخانه مديرينه:

– نه ايچون بديع الزمانى چارشويه چيقارديڭز؟ شيمدى چارشوده گوردم، دير. مدير ده:

– خاير أفنديم، بديع الزمان حپسخانه‌ده، حتّى تجريدده‌در· باقڭز، دييه جواب ويرر.

باقارلر كه، استاد يرنده‌در. بو خارقه واقعه عدليه‌ده شايع اولور. حاكملر، "بو حاله عقل ايرديره‌مييورز" دييه بربرلرينه نقل ايدرلر.

&﴿ (حاشيه): عينًا بونڭ گبى بر واقعه ده، بديع الزمان دڭزلى حپسنده ايكن اولمشدر. استادى، خلق ايكى اوچ دفعه مختلف جامعلرده صباح نمازنده گورور. صاوجى ايشيتير. حپسخانه مديرينه پُرحدّت "بديع الزمانى صباح نمازنده طيشارىيه، جامعه چيقارمشسڭز" دير. تحقيقات ياپار كه، استاد حپسخانه‌دن طيشارى قطعيًا چيقاريلمامش﴾|@

أسكيشهر حپسخانه‌سنده ايكن ده بر جمعه گونى، حپسخانه مديرى، كاتب ايله اوطوروركن بر سس طويويور: "مدير بك! مدير بك!"

مدير باقييور. بديع الزمان يوكسك بر سسله: "بنم مطلقا بوگون آق جامعده بولونمام لازم."

مدير: "پكى أفندى حضرتلرى!" دييه جواب ويرييور. كندى كندينه: "هر حالده، خواجه أفندى كنديسنڭ حپسده اولديغنى و طيشارىيه چيقاميه‌جغنى بيله‌مييور" دييه سويله‌نير و اوطه‌سنه چكيلير. اوگله وقتى· بديع الزمانڭ گوڭلنى آلايم، آق جامعه گيده‌ميه‌جگنى ايضاح ايده‌يم دوشونجه‌سيله استادڭ قوغوشنه گيدر. قوغوش پنجره‌سندن باقار كه، بديع الزمان ايچريده يوق! همان ژاندارمه‌يه صورار، "ايچريده ايدى، هم قپو كليدلى!" جوابنى آلير. درحال جامعه قوشار. بديع الزمانڭ ايلريده، برنجى صفده، صاغ طرفده نماز قيلديغنى گورور. نمازڭ صوڭلرنده بديع الزمانى يرنده گوره‌مه‌يوب، همان حپسخانه‌يه دونر· حضرتِ استادڭ "اللّٰه أكبر" دييه‌رك سجده‌يه قپانديغنى حيرتلر ايچريسنده گورور. (بو حادثه‌يى بِالذّات او زمانكى حپسخانه مديرى آڭلاتمشدر.)È

٭ ٭ ٭