خاتمه
كندمجه جاىِ حيرت و مدارِ شكران بر تعرّض:
بو فوق العاده أنانيتلى أهلِ دنيانڭ أنانيت ايشنده او قدر حسّاسيت وار كه، أگر شعورًا اولسه ايدى، كرامت درجه‌سنده وياخود بيوك بر دها درجه‌سنده بر معامله اولوردى. او معامله ده شودر: كندى نفسم و عقلم بنده حسّ ايتمدكلرى بر پارچه رياكارانه أنانيت وضعيتنى، اونلر أنانيتلرينڭ حسّاسيت ميزانيله حسّ ايدييورلر گبى، شدّتلى بر صورتده بن حسّ ايتمديگم أنانيتمڭ قارشيسنه چيقييورلر. بو سكز طوقوز سنه‌ده، سكز طوقوز دفعه تجربه‌م وار كه، اونلرڭ ظالمانه بڭا قارشى معامله‌لرينڭ وقوعندن صوڭره، قدرِ إلٰهىيى دوشونوب "نه ايچون بونلرى بڭا مسلّط ايتدى" دييه نفسمڭ دسيسه‌لرينى آرايوردم. هر دفعه‌ده، يا نفسم شعورسز اولارق أنانيته فطرى مَيل ايتمش وياخود بيله‌رك بنى آلداتمش، آڭلايورم. او وقت قدرِ إلٰهى، او ظالملرڭ ظلمى ايچريسنده حقّمده عدالت ايتمش، ديردم. أزجمله: بو يازڭ آرقداشلرم گوزل بر آته بنى بينديرديلر. بر سيرانگاهه گيتدم. شعورسز اولارق نفسمده خودفروشانه بر كيف آرزوسى اويانمقله أهلِ دنيا اويله شدّتلى او آرزومڭ قارشيسنه چيقديلر كه، يالڭز او گيزلى آرزويى دگل، بلكه چوق إشتهالريمى كسديلر. حتّى أزجمله، بو دفعه رمضاندن صوڭره، أسكى زمانده غايت بيوك، قدسى بر إمامڭ بزه قارشى غيبى كرامتيله إلتفاتندن صوڭره قارداشلريمڭ تقوا و إخلاصلرى و زيارتجيلرڭ حرمت و حسنِ ظنلرى ايچنده (بن بيلميه‌رك) نفسم مفتخرانه، گويا متشكّرانه پرده‌سى آلتنده رياكارانه بر أنانيت وضعيتنى آلمق ايستدى. بردن بو أهلِ دنيانڭ حدسز حسّاسيتله و حتّى رياكارلغڭ ذرّه‌لرينى ده حسّ ايده‌بيلير بر طرزده، بردن بڭا ايليشديلر. بن جنابِ حقّه شكر ايدييورم كه، بونلرڭ ظلمى بڭا بر واسطهٔ إخلاص اولدى.
كندمجه جاىِ حيرت و مدارِ شكران بر تعرّض:
بو فوق العاده أنانيتلى أهلِ دنيانڭ أنانيت ايشنده او قدر حسّاسيت وار كه، أگر شعورًا اولسه ايدى، كرامت درجه‌سنده وياخود بيوك بر دها درجه‌سنده بر معامله اولوردى. او معامله ده شودر: كندى نفسم و عقلم بنده حسّ ايتمدكلرى بر پارچه رياكارانه أنانيت وضعيتنى، اونلر أنانيتلرينڭ حسّاسيت ميزانيله حسّ ايدييورلر گبى، شدّتلى بر صورتده بن حسّ ايتمديگم أنانيتمڭ قارشيسنه چيقييورلر. بو سكز طوقوز سنه‌ده، سكز طوقوز دفعه تجربه‌م وار كه، اونلرڭ ظالمانه بڭا قارشى معامله‌لرينڭ وقوعندن صوڭره، قدرِ إلٰهىيى دوشونوب "نه ايچون بونلرى بڭا مسلّط ايتدى" دييه نفسمڭ دسيسه‌لرينى آرايوردم. هر دفعه‌ده، يا نفسم شعورسز اولارق أنانيته فطرى مَيل ايتمش وياخود بيله‌رك بنى آلداتمش، آڭلايورم. او وقت قدرِ إلٰهى، او ظالملرڭ ظلمى ايچريسنده حقّمده عدالت ايتمش، ديردم. أزجمله: بو يازڭ آرقداشلرم گوزل بر آته بنى بينديرديلر. بر سيرانگاهه گيتدم. شعورسز اولارق نفسمده خودفروشانه بر كيف آرزوسى اويانمقله أهلِ دنيا اويله شدّتلى او آرزومڭ قارشيسنه چيقديلر كه، يالڭز او گيزلى آرزويى دگل، بلكه چوق إشتهالريمى كسديلر. حتّى أزجمله، بو دفعه رمضاندن صوڭره، أسكى زمانده غايت بيوك، قدسى بر إمامڭ بزه قارشى غيبى كرامتيله إلتفاتندن صوڭره قارداشلريمڭ تقوا و إخلاصلرى و زيارتجيلرڭ حرمت و حسنِ ظنلرى ايچنده (بن بيلميه‌رك) نفسم مفتخرانه، گويا متشكّرانه پرده‌سى آلتنده رياكارانه بر أنانيت وضعيتنى آلمق ايستدى. بردن بو أهلِ دنيانڭ حدسز حسّاسيتله و حتّى رياكارلغڭ ذرّه‌لرينى ده حسّ ايده‌بيلير بر طرزده، بردن بڭا ايليشديلر. بن جنابِ حقّه شكر ايدييورم كه، بونلرڭ ظلمى بڭا بر واسطهٔ إخلاص اولدى.
Yükleniyor...