ون برنجى رجا
أسارتدن گلدكدن صوڭره، إستانبولده چامليجه تپه‌سنده بر كوشكده، مرحوم برادرزاده‌م عبد الرحمن (رحمة اللّٰه عليه) ايله برابر اوطورويوردق. بو حياتم، حياتِ دنيويه جهتنده بزم گبيلره أڭ مسعودانه بر حيات صاييلابيليردى. چونكه أسارتدن قورتولمشدم، دار الحكمتده مسلكِ علميه‌مه مناسب أڭ عالى بر طرزده نشرِ علمه موفّقيت واردى. بڭا توجّه ايدن حيثيت و شرف، حدّمدن چوق فضله ايدى. موقعجه إستانبولڭ أڭ گوزل يرى اولان چامليجه‌ده اوطورويوردم. هم هرشيئم مكمّلدى. مرحوم برادرزاده‌م عبدالرحمن گبى غايت ذكى، فداكار، هم طلبه، هم خدمتكار، هم كاتب، هم أولادِ معنويه‌م برابردى. دنياده هركسدن زياده كنديمى مسعود بيليركن آيينه‌يه باقدم· صاچمده، صقالمده بياض قيللرى گوردم. بردن أسارتده، قوستورماده‌كى جامعده‌كى إنتباهِ روحى ينه باشلادى. اونڭ أثرى اولارق، قلبًا مربوط اولديغم و مدارِ سعادتِ دنيويه ظن ايتديگم حالاتى، أسبابى تدقيقه باشلادم. هانگيسنى تدقيق ايتدمسه، باقدم كه· چوروكدر، علاقه‌يه دگمييور، آلداتييور. او صيره‌لرده أڭ صداقتلى ظن ايتديگم بر آرقداشمده، اومولمدق بر صداقتسزلك و خاطره گلمز بر وفاسزلق گوردم. حياتِ دنيويه‌دن بر اوركمك گلدى. قلبمه ديدم: "عجبا بن بتون بتون آلدانمش مىيم؟ گورويورم كه· حقيقت نقطه‌سنده آجينه‌جق حالمزه، پك چوق إنسانلر غبطه ايله باقييورلر. بتون بو إنسانلر ديوانه مى اولمشلر، يوقسه شيمدى بن ديوانه مى اولويورم كه، بو دنياپرست إنسانلرى ديوانه گورويورم؟" هر نه ايسه...
بن، إختيارلغڭ ويرديگى شدّتلى إنتباه جهتنده، أڭ أوّل علاقه‌دار اولديغم فانى شيلرڭ فانيلگنى گوردم. كنديمه ده باقدم، نهايتِ عجزده گوردم. او وقت، بقا ايسته‌ين و بقا توهّميله فانيلره مبتلا اولان روحم بتون قوّتيله ديدى كه: "مادام جسمًا فانىيم، بو فانيلردن بڭا نه خير گله‌بيلير؟ مادام بن عاجزم، بو عاجزلردن نه بكله‌يه‌بيليرم؟ بنم درديمه چاره بولاجق بر باقئِ سرمدى، بر قديرِ أزلى لازم." دييه‌رك تحرّىيه باشلادم.
أسارتدن گلدكدن صوڭره، إستانبولده چامليجه تپه‌سنده بر كوشكده، مرحوم برادرزاده‌م عبد الرحمن (رحمة اللّٰه عليه) ايله برابر اوطورويوردق. بو حياتم، حياتِ دنيويه جهتنده بزم گبيلره أڭ مسعودانه بر حيات صاييلابيليردى. چونكه أسارتدن قورتولمشدم، دار الحكمتده مسلكِ علميه‌مه مناسب أڭ عالى بر طرزده نشرِ علمه موفّقيت واردى. بڭا توجّه ايدن حيثيت و شرف، حدّمدن چوق فضله ايدى. موقعجه إستانبولڭ أڭ گوزل يرى اولان چامليجه‌ده اوطورويوردم. هم هرشيئم مكمّلدى. مرحوم برادرزاده‌م عبدالرحمن گبى غايت ذكى، فداكار، هم طلبه، هم خدمتكار، هم كاتب، هم أولادِ معنويه‌م برابردى. دنياده هركسدن زياده كنديمى مسعود بيليركن آيينه‌يه باقدم· صاچمده، صقالمده بياض قيللرى گوردم. بردن أسارتده، قوستورماده‌كى جامعده‌كى إنتباهِ روحى ينه باشلادى. اونڭ أثرى اولارق، قلبًا مربوط اولديغم و مدارِ سعادتِ دنيويه ظن ايتديگم حالاتى، أسبابى تدقيقه باشلادم. هانگيسنى تدقيق ايتدمسه، باقدم كه· چوروكدر، علاقه‌يه دگمييور، آلداتييور. او صيره‌لرده أڭ صداقتلى ظن ايتديگم بر آرقداشمده، اومولمدق بر صداقتسزلك و خاطره گلمز بر وفاسزلق گوردم. حياتِ دنيويه‌دن بر اوركمك گلدى. قلبمه ديدم: "عجبا بن بتون بتون آلدانمش مىيم؟ گورويورم كه· حقيقت نقطه‌سنده آجينه‌جق حالمزه، پك چوق إنسانلر غبطه ايله باقييورلر. بتون بو إنسانلر ديوانه مى اولمشلر، يوقسه شيمدى بن ديوانه مى اولويورم كه، بو دنياپرست إنسانلرى ديوانه گورويورم؟" هر نه ايسه...
بن، إختيارلغڭ ويرديگى شدّتلى إنتباه جهتنده، أڭ أوّل علاقه‌دار اولديغم فانى شيلرڭ فانيلگنى گوردم. كنديمه ده باقدم، نهايتِ عجزده گوردم. او وقت، بقا ايسته‌ين و بقا توهّميله فانيلره مبتلا اولان روحم بتون قوّتيله ديدى كه: "مادام جسمًا فانىيم، بو فانيلردن بڭا نه خير گله‌بيلير؟ مادام بن عاجزم، بو عاجزلردن نه بكله‌يه‌بيليرم؟ بنم درديمه چاره بولاجق بر باقئِ سرمدى، بر قديرِ أزلى لازم." دييه‌رك تحرّىيه باشلادم.
Yükleniyor...